علت شکست نگاه فرهنگی به مصرف چیست؟
موضوع اختلاف استراتژیستهای صنعتی و لیبرال این است که اگر حمایت از صنعت داخلی بیدریغ، دائمی و بلاتبعیض باشد به رانتجویی غیرمولد و اختلال در نظام قیمت میانجامد. متاسفانه سیستم تعریفی ما این است.
موضوع اختلاف استراتژیستهای صنعتی و لیبرال این است که اگر حمایت از صنعت داخلی بیدریغ، دائمی و بلاتبعیض باشد به رانتجویی غیرمولد و اختلال در نظام قیمت میانجامد. متاسفانه سیستم تعریفی ما این است.
به گزارش تجارتنیوز ، در حالی که ما همزمان با کره صنعت خودرو را شروع کردیم؛ صنعت خودروی کره امروز تحت حمایت دولت این کشور نیست و صادرات هیوندایی و چند کارخانه کرهای دنیا را گرفته و روی پای خود ایستادهاند، اما ما بعد از ۴۰ سال هنوز ۸۰ درصد حمایت تعرفهای از صنعتی میکنیم که ورشکسته و وابسته است.
هر حمایتی به زیان مصرفکننده و به نفع تولیدکننده است، منتها مساله این است که این حمایت به چه قصدی انجام میگیرد؟ آیا دائمی است؟ بلاتبعیض است؟ تجربه کشورهای تازه صنعتی شده نشان میدهد در بخشهایی که حمایتها هوشمندانه، گزینشی و موقت بوده، موفق هم بوده است.
کره از صنایع خود دفاع کرده است، ولی آنها را به صادرات واداشـته است که در صورت عدم صادرات، حمایت را قطع خواهد کرد. در واقع حمایت را مشروط به صادرات کرده است.
با بالغ شدن خودرو، سراغ الکترونیک رفته و کم کم حمایت را قطع کرده است. اقتصادش این کشور آزاد و عضو سازمان تجارت جهانی است. در ایران اولا باید نرخ ارز تنظیم شود که در این صورت محدودیتهای مقداری واردات چندان موردی ندارد.
باید تعرفه داشته باشیم، گزینشی و مشروط به عملکرد و موقت برای برخی از صنایع و نه برای همه. اگر تنظیم برخی از کالاهای اساسی وارداتی و نهادههای استراتژیک به عهده دولت اسـت.
باید به تجارت خارجی نظم و نســقی داد. نرخ ارز را درست کرد، تعرفهها را اصلاح کرد و واردات را مدیریت نمود. اگر این اصول اجرایی شود، حتما مصرفکننده داخلی دچار مضیقه نمیشود.
نمیتوان با نصیحت کردن مردم، مصرف را بهینه کرد؛ چراکه مصرف به عوامل متعددی بستگی دارد؛ سـطح درآمدها و توزیع درآمدی.
اگر فاصله طبقاتی زیاد و ضریب جینی بالا باشد و عدهای از مصرف اساسیترین کالاهایشان که عبارت از غذا، بهداشت، آموزش و مسکن است، محروم باشند و در مقابل عدهای آنقدر داشته باشند کــه بتوانند اجناس خارجی وارد کنند و ماشین پورشه سوار شوند و سفرهای آنچنانی بروند و لباس های مارکدار بپوشـند و خانههای ویلایی چندصدمیلیاردی داشته باشند، با نصحیت کردن نمیتوان این افراد پولدار را قانع کرد که در خانه ۸۰ متری زندگی کنند. بنابراین نگاه فرهنگی به مصرف کاملا شکست خورده است.
منبع: خبرآنلاین
نظرات