امروز جمعه ۰۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ مصادف با 23 آوریل 2021
مشخص است که باید دیر یا زود همه دنیا استفاده از سوخت‌های فسیلی را کاهش دهند و در نهایت هم به صفر برسانند؛ زیرا سوخت‌های فسیلی با تولید گازهای گلخانه‌ای باعث تغییرات اقلیمی در زمین می‌شوند و این تغییرات اقلیمی نه‌تنها حیات موجودات زنده را به خطر می‌اندازد بلکه می‌تواند تمدن بشری را هم پایان
فناوری هم مثل هر چیز انسانی دیگری، جنبه‌های مثبت و منفی دارد. جنبه‌های مثبت آن را همگی می‌بینیم و می‌شناسیم. جنبه‌های منفی فناوری هم در طول زمان در کنار هر فناوری جدید ظهور خواهند کرد. اما یکی از جنبه‌های منفی فناوری که با ظهور پیشرفت هوش مصنوعی قوی‌تر هم شده است، خطر آن برای حیات
گرمایش کره زمین و تغییرات اقلیمی ناشی از آن امروز دیگر یک مسئله جدی است. ازاین‌روی جهانیان به دنبال انجام اقداماتی برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای یا حذف آن از جو زمین هستند. در این میان برخی انگشت اتهام را البته به‌درستی به سمت صنایع نفتی نشانه رفته‌اند؛ زیرا این صنایع نفتی بیش از هر
ده سال پیش دنیا بسیار متفاوت از امروز بود. اگر ده سال پیش به من می‌گفتند که ده سال بعد می‌توانم با گوشی‌ام با سرعت 4 مگابایت در ثانیه فیلم دانلود کنم، باور نمی‌کردم؛ اما امروز دیگر این یک واقعیت شده است و قرار نیست من باورش کنم. با توجه به اینکه سرعت رشد فناوری
امروزه می‌توانید برای یادگرفتن یک زبان جدید، از CD یا یک سایت استفاده کنید. از یک اپ شغل پیدا کنید. از یک فروشگاه آنلاین میزتحریر بخرید. معنی یک آیه قرآن را در گوگل سرچ می‌کنید و شاید همسر آینده خود را در توییتر بیابید. اگر یک لحظه به تمام رفتارهای روزانه خود توجه کنید متوجه
همه فناوری‌ها همیشه در یک جهت (رو به بهبود و پیشرفت) حرکت نمی‌کنند و بسیاری از آن‌ها، به دلایل مختلف شکست می‌خورند. حدود یک قرن پیش تصور می‌شد که تا سال 2000 میلادی، همه خانه‌ها یک ربات خدمتکار خواهند داشت. با این همه، امروز نه فقط چنین چیزی محقق نشده، که بسیاری نگران آن هستند
با اینکه دنیای امروز با دنیای صدسال پیش خیلی فرق دارد، اما یکی از حوزه‌ها چندان تغییری نکرده است. حوزه آموزش علی‌رغم همه این تغییرات مثل دو قرن پیش است. دلیل این عدم‌تغییر به فرآیند آموزش که مربوط به ذهن ما است برمی‌گردد. برای آماده کردن کودکان امروز برای ورود به دنیای مدرن واقعا هم
امید انسان‌ها را زنده نگاه می‌دارد. برای همین بهتر است همواره امیدوار بمانیم. رشد فناوری و پیشرفت، انسان‌ها را به یک آینده بهتر امیدوار می‌کند. آینده بهتری که معمولا منجر به زندگی راحت‌تر می‌شود. این امیدواری به آینده و بررسی سرعت پیشرفت علم و فناوری در نهایت باعث ایجاد یک تصویر و یک پیشگویی درباره
یک ربات تمام مطالب موجود در اینترنت را می‌خواند، رفتار مردم در وب را بررسی می‌کند، نیازها را شناسایی می‌کند و با دقت مطلبی می‌نویسد که پرمخاطب‌ترین مطلب روز باشد. این تصویری است که روزنامه‌نگارهایی مثل من را از آینده هوش مصنوعی می‌ترساند. امروزه بحث در مورد بیکاری عظیم ناشی از هوش مصنوعی، بحث داغی
من چند سال پیش مشغول یادگیری برنامه‌نویسی موبایل و به‌طور خاص اندروید بودم. برنامه‌نویسی حوزه موردعلاقه من است. اگر شما بتوانید در این حوزه متخصص شوید، نه‌تنها می‌توان شغل خوبی به دست آورد بلکه می‌توانید یک کسب‌وکار اینترنتی خوب هم برای خود دست‌وپا کنید. اما وقتی نگاهی به آینده اپلیکیشن‌های موبایل کردم، تصمیم گرفتم برنامه‌نویسی
یکی از مهم‌ترین سؤالات قرن بیستم شاید این باشد: وقتی الگوریتم‌های ناخودآگاه هوشمند یا همان هوش مصنوعی، می‌توانند هر کاری را بهتر از انسان‌ها انجام دهند، تکلیف افرادی که دیگر جایی در سیستم ندارند چیست؟ این سؤال جدیدی نیست. آدم‌ها مدت‌هاست که از هر مکانیزاسیونی که منجر به بیکاری شود، هراس دارند. اما چنین اتفاقی