در حالی که مسابقه بینالمللی در میان کشورهای جهان برای واکسیناسیون همگانی علیه ویروس کووید-۱۹ شروع شده، خیلیها معتقدند واکسیناسیونِ کرونا (چه از طریق واردات و چه از طریق تولید در داخل) یک آزمون بزرگ برای نظامِ اداری-دیوانی (یا همان نظامِ بوروکراتیک) ایران هم هست. اینکه بتوانی به تمام جمعیت ۶۵ میلیون نفری کشور، نفری
محمد مهدی حاتمی– اگر همه چیز خوب پیش برود، پاکستان ۲۰۲۰ با پاکستان ۲۰۵۰ قابل مقایسه نخواهد بود. پیشبینیها میگوید اقتصاد پاکستان در سه دهه آینده نه فقط از ایران، که از اقتصاد کانادا، آلمان و ایتالیا هم جلو میزند. همسایه جنوب شرقی که اکنون در مناسبات اقتصادی و سیاسی ایران جایگاهی ندارد، اما فردا،
محمدی مهدی حاتمی- اقتصادها را چگونه میتوان با هم مقایسه کرد و دشوارتر از آن، اقتصاد یک کشور در دورههای زمانی مختلف را چگونه میتوان به رویدادهای خاص تاریخی (مثل انقلابها، جنگها، کودتاها و امثال اینها) در همان کشورها مرتبط کرد؟ یک پرسش دشوارتر؛ آیا اقتصاد میتواند بگوید که اگر «فلان» رخداد خاص تاریخی به
در حالی که یک دهه است ایران درگیر تفکیک و ادغام وزارت بازرگانی از وزارت صنعت و معدن است، بریتانیا «وزارتخانه تنهایی و خودکشی» را تاسیس کرده و امارات متحده عربی وزارتخانه هوش مصنوعی را. وزارتخانههایی که نشان میدهد اولویت اداره امور چیست و آنها چه وظایفی برای خود تصور میکنند؟ تجارتنیوز در این گزارش
محمد مهدی حاتمی: در مقام مقایسه، ایران شرایط بسیار بهتری از افغانستان دارد، چه از منظر دسترسی به منابع نفتی و چه موقعیت جغرافیایی. مسیر توسعه ایران در تمام سالهای گذشته هموارتر از مسیر توسعه در افغانستان بوده. اما اکنون به نظر میرسد افغانستان حرکت آرام خود در مسیر توسعه را آغاز کرده و یاد گرفته
محمد مهدی حاتمی- تا همین چند دهه پیش، عراق یکی از قدرتمندترین کشورهای عربی بود و اقتصادی داشت که دستکم در توزیع مواهب، مشکلی نداشت. اقتصاد عراق امروز در دریایی از مشکلات شناور است و با این همه، اگر پای تاریخ به میان بیاید، این کشور احتمالاً طولانیترین داستان تاریخ را هم از آن خود
محمد مهدی حاتمی- ایران در محاصره کشورهایی است مانند خودش. کشورهایی که نه اقتصاد توسعهیافتهای دارند و نه الگوی توسعه محسوب میشوند. بسیاری میگویند شرایط ما نتیجه جبر جغرافیایی و بودن در خاورمیانه است. شاید اگر ایران به جای عراق و افغانستان، همسایه کشورهای اروپایی بود، ناگزیر از توسعه بود. آیا واقعا چنین است؟ همسایه
روند زندگی روزانه ما همواره در حال تغییر است؛ برخی عوامل تغییر مانند شیوع ویروس کرونا به طرز ناگهانی اتفاق میافتند، و برخی از عوامل مانند گرمایش زمین، در طول زمان و با سرعت پایینی منجر به تغییرات میشوند. خودروهای سواری از موتورهای احتراقی به هیبریدی تغییر پیدا میکنند و پس از مدتی، خودروهای الکتریکی
حجم زیادی از افراد از وجود «گرمایش زمین» به عنوان یک معضل جهانی مطلعاند. اکثر ما همواره با اخبار مربوط به این بحران مواجه شده و گهگداری، هشدارهایی راجع به بدتر شدن وضع آن میشنویم. اما باوجود تلاشهای چندین ساله محققان و حتی رسانهها، جدیت این موضوع نه توسط کمپانیها و دولتها و نه توسط
چرا بسیاری از سیاستهای اقتصادی یا مداخلههای کمکی اثرات مثبتی از خود بهجای نمیگذارند؟ آیا ممکن است مفهوم امید در این بحث نقشی داشته باشد؟ حتی امیدوارکنندهترین سیاستهایی مانند اعتبارات خرد، که در مقالات قبلی اقتصاد فقیر به آن پرداختهایم، توانایی ایجاد اثرات مثبتی معنیداری را در جوامع نداشتهاند. شاید سیاستگذاران و محققان اقتصادی عوامل
تصور شما از شهرهای آینده چیست؟ با مشاهده وضعیت فعلی تهران و دیگر کلانشهرهای ایران، حتما برای یکبار هم که شده، به این فکر کردهاید که با رشد جمعیت آینده این شهرها به چه صورت خواهد بود. ولی وضعیت شلوغی و رشد نامتقارن تهران، وضعیت منحصربهفردی نیست؛ مشکلات اینچنینی گریبان گر بسیاری از شهرها و
امروزه میتوانید برای یادگرفتن یک زبان جدید، از CD یا یک سایت استفاده کنید. از یک اپ شغل پیدا کنید. از یک فروشگاه آنلاین میزتحریر بخرید. معنی یک آیه قرآن را در گوگل سرچ میکنید و شاید همسر آینده خود را در توییتر بیابید. اگر یک لحظه به تمام رفتارهای روزانه خود توجه کنید متوجه
اقتصاد نهادی یا نهادگرایی از جمله مکاتبی است که میکوشد تا رفتار اقتصادی انسان را آنگونه که هست (و نه آنگونه که باید باشد) توصیف کند. حتی اگر باور داشته باشید که با این روش قادر نیستیم بشر را بهطور کامل بشناسیم، باز هم به سختی میتوانید منکر وجود نهادهای اجتماعی و اقتصادی و تاثیر
جنبش صلیب سرخ و هلالاحمر یک جنبش بشردوستانه با میلیونها داوطلب در سراسر جهان است که با هدف پاسداری از جان و سلامتی انسانها تشکیل شده. سازمانهای هلالاحمر و صلیب سرخ در کشورهای مختلف عملا مستقل از هم عمل میکنند اما پرچم، نشان و آرمانهای مشترکی دارند. هنری دونانت، بنیانگذار صلیب سرخ اولین کسی بود
تاریخ تحریم اقتصادی در جهان قدمتی بهاندازه تاریخ تمدن دارد. بستن مسیر تامین آب به روی دشمنان احتمالا یکی از نخستین اشکال تحریم اقتصادی بوده که اکنون به قالبهایی کاملا نوین درآمده است. تحریم اما هر چه باشد، یا منتهی به جنگ است و یا منتج به جنگ. در این نوشتار میکوشیم هر آنچه در