در شرایط تورمی و بحران رشد افسارگسیخته قیمت دلار، آدم‌های مختلف موارد مختلفی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند. برخی از مردم خرید ملک را مطمئن و سودآور می‌دانند. برخی دیگر با طلا و سکه پس‌انداز می‌کنند. عده‌ای می‌خواهند با دلار، پول خود را از آسیب تورم نجات دهند. عده کمی هم در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند،
قانون حداقل کُنِش (صرف کمترین انرژی) حکم می‌کند که تا جای ممکن کم فکر کنیم. ما از فکر کردن لذت نمی‌بریم. برای همین از خواندن متون سخت، و در مواردی از خواندن هر چیزی گریزان هستیم. ما توانسته‌ایم دو سیستم فکری برای خود توسعه بدهیم. سیستم ۱ که خیلی سریع فکر می‌کند، و سیستم ۲
سال ۲۰۰۸، آمریکا. بورس فروریخت. سرمایه‌ها به باد رفت. میلیون‌ها نفر متضرر شدند. دانشمندان علوم مالی نتوانسته بودند ریزش بازار سرمایه را پیش‌بینی کنند. همه متحیر مانده بودند که چه اتفاقی افتاده است. کتاب‌های علمی بار دیگر باز شدند. مردم دنبال پاسخی بودند برای پیدا کردن دلیل زلزله عظیم در بازار سرمایه. توجیهات مختلف برای
در بازار سرمایه نبردی سنتی میان تحلیل‌گران بنیادی و تکنیکال وجود دارد. هر کدام از آن‌ها ایرادهایی جدی به روش هم وارد می‌کنند و سعی می‌کنند نشان دهند که روششان بهتر و موثرتر است. در خلال این نبرد، هستند کسانی که نه با تحلیل کاری دارند و نه با نمودار. آن‌ها از دوستی که در
برخی از مردم و رسانه‌ها می‌گویند که بورس «دماسنج اقتصاد کشور» است. از این ترکیب می‌شود تعابیر متفاوتی داشت. اما برداشت عمومی این است که در وضعیت خوب اقتصادی، بازار بورس رونق دارد و اگر شرایط اقتصاد بد شود، رونق بورس هم از بین خواهد رفت. گزاره‌ای که به‌شدت می‌شود در مورد آن تردید کرد.
تعریف رسمی ریسک شاید شما هم عبارت‌هایی مثل این را شنیده باشید: «این سرمایه‌گذاری ریسک بالایی دارد» یا «سود این سرمایه‌گذاری مطمئن است». اما معنی دقیق ریسک چیست و چطور اندازه‌گیری می‌شود؟ قبل از آن که به تعریف رسمی ریسک بپردازیم و مقدار عددی آن را محاسبه کنیم، یک مثال می‌زنیم. این مثال شامل مقایسه
