بلاک‌چین به‌عنوان یکی از مهم‌ترین فناوری‌های دنیای امروز، دارد جایگاه خود را در گلوگاه اقتصادی دنیا یعنی بخش خدمات مالی باز می‌کند. برخی از شرکت‌ها تلاش‌هایی برای استفاده از بلاک‌چین در تراکنش‌های مالی بین‌المللی انجام داده‌اند و البته ابزارهایی هم برای آن ساخته‌اند. اما در این میان یک اتفاق مهم هم افتاد. شرکت نفت عمان
خودکفایی غذایی یا Food Self-Sufficiency سیاستی است که بسیاری از کشورها مثل سنگال، هند، فیلیپین، قطر، بولیوی و روسیه، با هدف تامین امنیت غذایی کشور در پیش گرفته‌اند. این سیاست با نظریه کارایی اقتصادی در تضاد است. اقتصاد توصیه می‌کند کالاهایی را که در خارج ارزان‌تر است وارد کنیم و در مقابل به تولید کالاهایی
ایران مزیت‌های ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک بی‌نظیری دارد که عمدتا به دلیل اختلافات سیاسی با آمریکا، رنگ اجرا به خود ندیده‌اند. این طرح‌ها، به کمک درآمد حاصل ار ترانزیت کالا، می‌توانند ایران را به کشوری ثروتمندتر بدل کنند. اما آیا همین طرح‌های تجاری اجرا‌نشده می‌توانند به کمک ایران بیایند؟ قرارگیری در مرز میان قاره‌های آسیا و
تاریخ تحریم اقتصادی در جهان قدمتی به‌اندازه تاریخ تمدن دارد. بستن مسیر تامین آب به روی دشمنان احتمالا یکی از نخستین اشکال تحریم اقتصادی بوده که اکنون به قالب‌هایی کاملا نوین درآمده است. تحریم اما هر چه باشد، یا منتهی به جنگ است و یا منتج به جنگ. در این نوشتار می‌کوشیم هر آنچه در
کشورهای جهان، درست شبیه به اعضای یک جامعه با هم بده‌بستان‌هایی دارند. ما ایرانی‌ها به ماشین کره‌ای، گوشی آمریکایی و تجهیزات چینی نیاز داریم. کره‌ای‌ها، آمریکایی‌ها و چینی‌ها هم مایل‌اند خاویار ایرانی بخورند. اما فقط فروشندگان خاویار، زعفران و قالی نیستند که آیفون، سراتو و شیائومی‌بند لازم دارند. صادرات کالاهای ایرانی و واردات محصولات خارجی
