به طور مکرر بیان شده که ایجاد مناطق آزاد روشی برای آزادسازی تجارت، افزایش صادرات، جذب سرمایه‌های خارجی و انتقال فناوری هستند. این مناطق می‌توانند به‌عنوان راه‌حل موقتی برای کشورهایی که محیط‌های تجاری بسته‌ای دارند، مورد توجه قرار گیرند. سامان پناهی، تحلیلگر اقتصادی در این تحلیل به این سوال جواب می‌دهد که چرا مناطق آزاد
برای ما ایرانی‌ها، «مناطق آزاد تجاری» سال‌ها است که مترادف درگاه‌هایی برای واردات و نه صادرات بوده‌اند و با این همه، هدف از ایجاد آنها افزایش سهم صادرات از اقتصاد ایران بوده است. برآوردها نشان می‌دهند که اکنون حدود ۵ هزار منطقه آزاد تجاری و اقتصادی در سراسر جهان وجود دارد و این در حالی است که برخی از بزرگ‌ترین اقتصادهای کنونی در جهان، همچون چین، اساسا به واسطه ایجاد همین مناطق به توسعه دست یافته‌اند. آیا ایران هم همین الگو را دنبال خواهد کرد؟
۷۶ منطقه آزاد و ویژه اقتصادی در ایران وجود دارد. با این حال آمارها می‌گوید سهم این مناطق از صادرات کل کشور، بین یک تا دو درصد است و این مناطق یا به پایگاه واردات کالاهای خارجی تبدیل شده‌اند یا فرار مالیاتی. با این همه، نمابندگان مجلس در تلاشند که حداقل ۱۰۰ منطقه دیگر، به
