احتمالا همه ما آدم‌های غرغرویی را دیده‌ایم که تقریبا از هر چیزی شکایت می‌کنند. شخصا من از چنین افرادی فرار می‌کنم؛ زیرا هم انرژی‌ام را می‌گیرند و هم تنش بی‌مورد درست می‌کنند. این‌گونه رفتارهای سمی همه را می‌توانند آلوده کنند. عجیب نیست که تصور کنیم از این آدم‌ها در محیط کار هم پیدا شوند. آدم‌هایی
فناوری ابعاد گوناگونی از زندگی را تغییر داده است. به لطف ابتکارات و اختراعات در این حوزه، فناوری هنوز هم در حال تغییر سبک زندگی و کار ماست. ما امروز به لطف فناوری می‌توان دستیار مجازی داشته باشیم. منظور از دستیار مجازی هم یک کامپیوتر و هوش مصنوعی درون آن نیست. بلکه منظورمان فردی است
یک طرح کسب‌وکار با چکیده اجرایی آغاز می‌شود و به پیش‌زمینه کسب‌وکار می‌رسد. بعدازآن محصول معرفی می‌شود. اما نکته مهم این است که می‌خواهید محصول خود را در چه بازاری، به چه کسانی بفروشید و چه کسانی در این زمینه با شما رقابت می‌کنند؟ خیلی از شرکت‌ها به این دلیل شکست خوردند که محصولی بی‌نظیر
پیش‌تر در مورد الفبای نوشتن یک طرح کسب‌وکار صحبت کردیم. گفتیم که چطور می‌شود طول مدت طرح را تعیین کرد. همچنین گفتیم که یک طرح با چکیده اجرایی آغاز می‌شود و به پیش‌زمینه می‌رسد. حالا نوبت صحبت کردن از محصولی است که شرکت تولید می‌کند یا برای تولید آن برنامه دارد. حتی اگر نمی‌خواهید یک
آغازی هر کاری با ریسک همراه است. قضیه حتی به کسب‌وکار هم خلاصه نمی‌شود. اساسا برای هر موفقیتی در زندگی حدی از ریسک لازم است. اگر اقداماتی که برای موفقیت انجام می‌دهیم به شکست منجر شوند احتمالا باعث از دست دادن سرمایه و اتلاف زمان شوند. این از دست دادن‌های احتمالی همان چیزی هستند که
در مقالات قبلی از الفبای طرح کسب‌وکار صحبت کردیم. همچنین توضیح دادیم که چطور طول‌مدت طرح قابل‌تعیین است. حالا دست‌به‌قلم شده‌ایم و می‌خواهیم یک طرح قابل دفاع بنویسیم که می‌تواند سرمایه‌گذار را قانع کند که ما کسب‌وکاری پویا و سودآور داریم. گفتیم که در فصل اول یک طرح کسب‌وکار، چکیده اجرایی قرار می‌گیرد. فصلی که
وقتی ما به دنیا می‌آییم، تقریبا هیچ‌چیزی از جهان نمی‌دانیم. وقتی کمی بزرگ می‌شویم و حرف زدن یاد می‌گیریم، می‌فهمیم یک راه خوب برای سردرآوردن از زیروبم جهان، سؤال پرسیدن است. گاهی آن‌قدر سؤال می‌پرسیم که والدین و اطرافیان را خسته می‌کنیم. سؤال پرسیدن نه‌فقط در کودکی بلکه در دنیای بزرگ‌سالی هم اهمیت بسیاری دارد.
در مقالات قبلی در مورد طرح کسب‌وکار (Business Plan) صحبت کردیم و گفتیم تاسیس یک شرکت با تهیه طرح کسب‌وکار آغاز می‌شود. همچنین شرکتی که قصد تغییری بزرگ یا توسعه داشته باشد، طرح کسب‌وکار خود را بازنگری می‌کند. حالا می‌خواهیم یک گام به نوشتن طرح کسب‌وکار نزدیک شویم. در این مقاله نگاهی می‌اندازیم به اولین
وقتی می‌خواهیم برای شرکت برنامه‌ریزی کنیم، اولین سوالی که پیش می‌آید این است که طرح کسب‌وکار برای بازه چندساله تنظیم می‌شود. طول یک طرح کسب‌وکار به عوامل زیادی مثل نوع شرکت، ابعاد آن، پایداری شرایط اقتصادی و سیاسی و نگاه مدیران بستگی دارد. معمولا طول یک طرح کسب‌وکار شامل بازه سه تا پنج‌ساله می‌شود. بااین‌حال
معمولا در ایران یک نگاه تشریفاتی به طرح کسب‌وکار وجود دارد. متنی که بی‌دقت نوشته می‌شود، پر از غلط املایی و دستوری است و بعد از آن‌که پرینت شد، خیلی بعید است که کسی تصمیم بگیرد از روی آن بخواند. معمولا طرح کسب‌وکار برای همیشه به‌صورت صحافی شده در قفسه مدیر باقی می‌ماند و فراموش
هر سال ابزارهای جدیدی به عالم مدیریت وارد می‌شود، از طرف دیگر ابزارهای قدیمی مورد بازنگری قرار می‌گیرند. برای کسانی که به مدیریت نگاه آکادمیک دارند خیلی مهم است که بدانند کدام ابزار مدیریتی در کانون توجه است و بیشترین تاثیر را بر سازمان‌ها می‌گذارد. برای مثال در سال ۲۰۱۲ بیشترین توجه‌ها به سمت برنامه‌ریزی
پوست در بازی یا Skin In The Game یک نظریه در بازارهای مالی و عالم اقتصاد است. شاید اولین بار وارن بافت این ترکیب را وارد ادبیات بورسی کرد. بعدها نسیم طالب کتابی با عنوان پوست در بازی نوشت و بار دیگر مردم را متوجه این نکته بسیار مهم کرد. بد نیست قبل از پرداختن
در مقاله «چگونه هوشمندانه کار کنیم؟» به اصل پارتو (Pareto Principle) یا قاعده ۸۰/۲۰ اشاره کردیم و گفتیم که نظریه محدودیت‌ها با اصل پارتو در ارتباط است. ایده مرکزی در نظریه محدودیت‌ها این است که محدودیت موجود در کار را بیابید و تمرکز خود را روی آن بخش محدودیت‌دار صرف کنید. اصل پارتو یا قاعده
پیش‌ازاین سه مقاله در مورد نظریه محدودیت منتشر کرده‌ایم. مقاله اول معرفی پنج گام تمرکزی، مقاله دوم فرآیند‌های تفکر و حسابداری بهره‌وری و مقاله سوم در مورد جنس محدودیت‌ها و مثالی از استفاده عملی نظریه محدودیت‌ها بود. ما در این مقاله که چهارمین مقاله در مورد نظریه محدودیت‌ها است، در تلاش هستیم نظریه محدودیت‌ها را
سال ۲۰۰۸، آمریکا. بورس فروریخت. سرمایه‌ها به باد رفت. میلیون‌ها نفر متضرر شدند. دانشمندان علوم مالی نتوانسته بودند ریزش بازار سرمایه را پیش‌بینی کنند. همه متحیر مانده بودند که چه اتفاقی افتاده است. کتاب‌های علمی بار دیگر باز شدند. مردم دنبال پاسخی بودند برای پیدا کردن دلیل زلزله عظیم در بازار سرمایه. توجیهات مختلف برای
مشتری، بازار و رقبا: محصول درست در جای درست!
دستیار مجازی در دنیای کسب‌وکار
نشانه‌های احتیاط بیش از حد در کسب‌وکار
پیش‌زمینه کسب‌وکار؛ چقدر کار خود را می‌شناسید؟