خوراکیهایی که هنوز زیر هزار تومان قیمت دارند
مدت زمان زیادی از روزهایی نمیگذرد که بچهها در گرمای سوزان تابستان وقتی با اسکناس 200 تومانی به سوپرمارکتی میرفتند دست خالی برنمیگشتند.
به گزارش تجارتنیوز ، علیرغم اینکه درسوپرمارکتیها دیگر پفک و بستنی 200 تومانی پیدا نمیشود اما هنوز خوراکیهایی هستند که هزینه خریدشان کمتر از هزار تومان است و این قیمت اصلا به معنای بیکیفیت بودن این محصولات نیست و روزانه خیلیها از آنها استفاده میکنند.
بستنیهای کیم، عروسکی، یخی فالودهای و یخیکالیکو 500 تومان هستند و آدامسهای شیک و وایت کوچک که نقش پول خرد را هم دارند به ترتیب 200 و 500 تومان هستند.
سایر خوراکی ها مثل هایکیک، شیرینی خرمایی، ویفر شکلاتی و نانی هم 500 تومان هستند و بیسکوییت ترد مینو 600 تومان است.
احمد، جوان 30 سالهای که به یکی از سوپرمارکتیهای امیرآباد تهران آمده، میگوید: یادش بخیر روزهایی که در گرمای داغ تابستان فوتبال بازی میکردیم و بعد از فوتبال با 200 تومان کیک و نوشابه برای چند نفر میخریدیم.
بعید میدانم اصلا کسی به این فکر کند که میتواند خوراکی هزار تومانی بخرد. الان دیگر خریدها بالای 10 هزار تومان است. مسخره است به خاطر هزار تومان برای مشتری کارت بکشم!
سهیلا، زن خانهدار 45 سالهای است که برای خرید ماست و پنیر به سوپرمارکتی آمده است. سهیلا میگوید: اصلا یادم نیست آخرین بار کی بوده که برای خرید زیر هزار تومان به سوپرمارکتی آمده باشم. دیگه گذشت آن دوره خریدهای ارزان.
محمد، فروشنده یکی از سوپرمارکتهای منطقهای در غرب تهران درباره موجودی خوراکیهای زیر هزار تومان میخندد و میگوید: بعید میدانم اصلا کسی به این فکر کند که میتواند خوراکی هزار تومانی بخرد. الان دیگر خریدها بالای 10 هزار تومان است. مسخره است به خاطر هزار تومان برای مشتری کارت بکشم!
شیما که 28 سال سن دارد میگوید: هنوز هم عاشق شوکوپارسهای دوران نوجوانیام هستم و دوستانم هرجا از آنها پیدا کنند برایم میخرند اما شوکوپارسهای سابق مزه دیگری داشتند. الان بعیده شوکورولی کمتر از دو هزار تومان پیدا کنید.
دوست شیما هم که یک دهه شصتی است با اشتیاق از یخمکهای زمان بچگیاش تعریف میکند و میگوید:وقتی بعد از بازی با دوستانم به مغازه میرفتیم همیشه برای اینکه یخمک پرتقالی و نارگیلی را زودتر برداریم از سر و کول هم بالا میرفتیم و از آن بستنیهایی که توپی شکل بودند هم زیاد میخریدیم.
احسان فروشنده یکی از سوپرمارکتهای غرب تهران که 35 ساله است، هم میگوید:زمانی که ما بچه بودیم دو،سه مدل بیشتر پفک و بستنی نبود اما کوچک و بزرگ از همانها میخریدند اما الان اینقدر انواع و اقسام خوراکی آمده که گاهی اسمهایشان را فراموش میکنم و مشتریها مدام سفارش میکنند فلان چیز که تازه به بازار آمده را بیاورم.
حالا پفک مینو و اشیمشی، آدامس خروسنشان، تافی میوهای و… بیشتر از اینکه خوراکی باشند خاطراتی هستند که با لحظه لحظه کودکی فراموش نشده دهه شصتیها عجین شده و هنوز هم با دیدن آخرین بازماندههای خوراکیهای نوستالژیک در سوپرمارکت احساس صمیمیت با گذشته میکنند. خوراکیهایی که کمتر از هزار تومان قیمت دارند اغلب سنی به اندازه دهه شصتیها دارند و شاید دیگر باید آنها را تنها در آلبوم خاطرات ثبت شده دانست.
نظرات