ابر ایچیموکو (Ichimoku Cloud) یکی از قوی‌ترین اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال است که برای شناسایی روند، نقاط حمایت و مقاومت و همچنین سیگنال‌های خرید و فروش به کار می‌رود.
اندیکاتور ADX یا شاخص میانگین حرکت جهت‌دار، ابزاری برای سنجش قدرت روند در بازارهای مالی است. زنگ بورس در جلسه سی و پنجم به توضیح این اندیکاتور پرداخته است.
اندیکاتور باند بولینگر یکی از شاخص‌های پرکاربرد در تحلیل تکنیکال است که به سرمایه‌گذاران در سنجش میزان نوسانات بازار کمک می‌کند. این ابزار که شامل یک میانگین متحرک ساده و دو باند بالا و پایین است، با تغییرات قیمت منبسط و منقبض می‌شود. افزایش فاصله باندها نشانه‌ای از نوسانات شدید و کاهش آن‌ها علامتی از آرامش نسبی در بازار است.
اندیکاتور RSI یا شاخص قدرت نسبی، ابزاری کاربردی در تحلیل تکنیکال است. این اندیکاتور توسط ولز وایلدر طراحی و در کتاب «مفاهیم جدید در سیستم‌های معاملاتی تکنیکال» معرفی شده است. این شاخص در بازه‌ای بین صفر تا 100 نوسان می‌کند و اطلاعاتی درباره وضعیت خرید و فروش در بازار ارائه می‌دهد.
اندیکاتور MACD یا Moving Average Convergence Divergence به معنای همگرایی و واگرایی میانگین متحرک است و یکی از ابزارهای پرکاربرد در تحلیل تکنیکال محسوب می‌شود.
اندیکاتور میانگین متحرک نمایی (Exponential Moving Average) به اختصار EMA خوانده می‌شود. این اندیکاتور ابزاری در تحلیل تکنیکال است که برای شناسایی روند بازار و نقاط ورود و خروج استفاده می‌شود.
در میان هزاران اندیکاتور موجود در انواع سایت‌های تحلیل چارت، برخی از آن‌ها کاربردی و معروف‌ترند. زنگ بورس در این جلسه به آموزش اندیکاتور میانگین متحرک ساده (SMA) پرداخته است.
در سایت‌های معتبر می‌توان بیشتر از 10 هزار اندیکاتور مختلف پیدا کرد که هر یک، قسمتی از روند را به سبک خود مورد بررسی قرار می‌دهند. اما به طور کلی می‌توان اندیکاتورها را به چند دسته تقسیم کرد:
اندیکاتورها ابزارهای تکنیکالی هستند که در تحلیل بازارهای مالی به کار می‌روند. این ابزارها به معامله‌گران کمک می‌کنند تا تغییرات احتمالی قیمت را پیش‌بینی کرده یا تحلیل‌های خود را تایید کنند.
تحلیل تکنیکال، یک ابزار پیش‌بینی حرکت‌های قیمتی است که بر پایه داده‌ها و الگوهای گذشته عمل می‌کند. این روش، با بررسی نمودارها و روندهای قیمتی، به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند زمان مناسب خرید و فروش را شناسایی کنند.
پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری مجموعه‌ای از دارایی‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه و صندوق‌های سرمایهگذاری است که برای مدیریت ریسک و افزایش بازدهی تشکیل می‌شود.
صندوق سرمایه گذاری مختلط یکی از انواع محبوب سرمایهگذاری است که با تخصیص ۴۰ تا ۶۰ درصد از پرتفوی به سهام و اختصاص باقی سبد به اوراق با درآمد ثابت، توازنی بین ریسک و بازده ایجاد می‌کند.
با استفاده از صندوق سرمایهگذاری املاک و مستغلات، افراد با سرمایه کوچک و سرمایه‌گذاران بزرگ که وقت کافی برای خرید و فروش املاک ندارند، می‌توانند از مزایای آن بهره ببرند.
صندوق در صندوق یا فراصندوق، یک روش سرمایهگذاری با تنوع‌بخشی بالاست. در این قسمت از برنامه زنگ بورس به مزایای سرمایهگذاری در فراصندوق‌ها پرداخته شده است.
