به گزارش تجارت‌نیوز ، در آغاز پنل، بهاره آروین به تشریح عملکرد و برنامه‌های خود در شورای شهر پرداخت و گفت: در شهرداری به دنبال ایجاد شهر شیشه‌ای بودیم و سعی کردیم دادهها منتشر شود تا در جایی که ممکن است برای حل مسائل استفاده شوند. نیما نامداری با اشاره به بعضی سایت‌های شهرداری که برای شفاف‌سازی ساخته شدند گفت: اطلاعات شهرداری بصورت فایل‌های PDF و Exel ارائه می‌شد که لزوماً بهترین راه انتشار نبود. آروین در پاسخ به نکته نیما نامداری درباره شفاف‌سازی و انتشار اطلاعات توضیح داد: شهرداری تهران 3 سایت برای انتشار اطلاعات راه‌اندازی کرد که سایت Shafaf.tehran.ir برای انتشار اطلاعات عملکرد شهرداری در راستای مبارزه با فساد ایجاد شد و اطلاعاتی مانند پروانه‌های ساختمانی که حوزه فساد خیز شهرداری بود را منتشر می‌کرد. سایت بعدی data.tehran.ir بود که با هدف گردآوری اطلاعات بهروز درباره شهر تهران در حوزه‌های مختلف ساخته شد و کاربردش بیشتر برای کارهای پژوهشی بود. سایت سوم API.tehran.ir بود و هدف ساخت این سایت استفاده از دیتاهایی بود که توسط شهرداری تولید می‌شد ولی در بدنه خود شهرداری استفاده نداشت، در صورتی که این دیتاها برای خیلی از کسب‌وکارها می‌توانست مفید باشد و باعث خلاقیت و نوآوری شود. در این سایت داده‌هایی منتشر می‌شد که در دو سایت قبل امکان انتشار نداشت مانند اطلاعات حمل‌ونقل عمومی. شکست تجاری‌سازی API شهرداری تهران نامداری با اشاره به اینکه شهرداری تهران تنها نهاد دولتی بود که لیست API های خود را بر روی سایت منتشر کرد و برای تجاری سازی آن تلاش کرد گفت: پروژه تجاری‌سازی API با شکست مواجه شد ولی دلیل این شکست چه بود؟ وی ادامه داد: برای اینکه API رشد کند و مقیاس‌پذیر شود باید رویکرد API Frist را دنبال و آن را استانداردسازی کنیم زیرا استانداردسازی باعث می‌شود که همه از یک قانون واحد پیروی کنند و کسب‌و کارها نخواهند خودشان بصورت فردی وارد مذاکره با ذینفعان شوند. همچنین باید گفت که API با Openness متفاوت است. شما می‌توانید API در اختیار دیگران قرار بدهید ولی openness نباشید. API در گام اول باید مقیاس‌پذیر باشد و در گام دوم باید openness را تقویت کند و اهمیت این دو گام برای این است که کسب‌وکار بر اساس openAPI ساخته شود. وی ادامه داد: نقدی که به شهرداری تهران می‌شود گرفت این است که اطلاعات درباره فساد، دادن API و داده را پایدار نمی‌کند زیرا اگر روزی این اطلاعات بر روی سایت قرار نگیرد درآمد جایی قطع نمی‌شود و همچنین انتشار داده سازمان به اراده وابسته است. پس باید به حدی از استانداردسازی برسد که فرد نتواند در آن دخالت کند و هم به درآمد کسب‌وکارها گره بخورد. آروین در پاسخ به نامداری گفت: با صحبت‌های شما موافق هستم ولی باید یک قدم به عقب برگشت و بررسی کنیم که چرا نمی‌شود این کار را انجام داد. مسئله این است که شهرداری تهران نه تنها اطلاعات را به بیرون سازمان نمی‌داد بلکه در درون خود سازمان هم اطلاعات منتشر نمی‌شد و هر بخش سازمان خودش اطلاعات مورد نیاز خود را تهیه می‌کرد. از 120 سامانه حتی 2 سامانه به هم متصل نیست شهرداری تهران 350 سامانه دارد که 120 سامانه آن فعال است ولی هیچکدام از این سامانه‌ها به هم متصل نیستند و با هم تبادل داده نمی‌کنند و نکته جالب‌تر این است که بعضی از سامانه‌ها مانند سامانه حقوقی و سامانه مالی روی یک موضوع مانند قراردادها کار می‌کردند ولی اطلاعاتی با هم تبادل نمی‌کردند و اولین باری که می‌خواستیم اطلاعات قراردادها را منتشر کنیم در 1200 قرارداد حدود 4هزار مغایرت پیدا شد. آروین در پاسخ به این سوال که چرا این مشکلات پدید آمدند گفت: داده برای هر کسی که متولی آن است قدرت محسوب می‌شود و ابزار چانه‌زنی است و اگر بخواهد این ابزار را در اختیار دیگری قرار دهد، باید بررسی کند چه نفع سازمانی برای او خواهد داشت؟ تبادل داده نیاز به انگیزه دارد در غیر این‌صورت انجام نمی‌شود. نامداری در ادامه گفت: یکی از دلایل شکست هم این است که هر چیزی که رایگان است این پیغام را می‌دهد که ارزش ندارد. اگر API برود در دل یک کسب‌وکار و درآمدزایی کسب‌وکار به API وابسته شود، متوجه ارزش آن خواهیم شد.
