فونیکس - هدر اخبار
کد مطلب: ۸۴۸۲۲۹

شایان شلیله در گفتگو با تجارت‌نیوز مطرح کرد:

اینترنت نیازی اساسی است نه کالایی لاکچری یا طبقاتی/ با محدودیت جامعه به عقب بازنمی‌گردد

اینترنت نیازی اساسی است نه کالایی لاکچری یا طبقاتی/ با محدودیت جامعه به عقب بازنمی‌گردد

شایان شلیله، کارآفرین ایرانی با سابقه دو دهه فعالیت در اکوسیستم استارتاپی ایران اعتقاد دارد دسترسی به یک اینترنت استاندارد در ایران تبدیل به یک کالای لاکچری شده است در صورتی که در همه جای دنیا داشتن اینترنت استاندارد مثل نیاز به خوراک یا مسکن برای یک فرد در جامعه اساسی است.

به گزارش تجارت‌نیوز ، در این روزها که اکوسیستم استارتاپی کشور هر روز مورد حمله‌های جدیدی قرار می‌گیرد به سراغ «شایان شلیله» رفتیم. او در میان نسل اول استارتاپی های کشور در دو دهه گذشته با راه‌اندازی جشنواره وب و موبایل، کلیدزدن رویدادهای استارتاپ ویکند، حضور در انجمن کسب‌وکارهای اینترنتی و راه‌‌اندازی ای‌نتورک قدم‌های زیادی در این اکوسیستم برداشته است و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

شایان شلیله در گفتگو با تجارت‌نیوز از خطر کوچک شدن استارتاپ‌ها می‌گوید: واقعیت این است که فضای شکوفایی و نوآوری در اکوسیستم استارتاپی داخلی که مدنظر ماست، مربوط به شرکت‌های بزرگی مثل «اسنپ» و «دیجی کالا» یا «ازکی» نمی‌شود چراکه این‌ها از مرحله رشد و شکوفایی عبور کرده‌اند. فکر نمی‌کنم چنین شرکت‌های بزرگی با یک هفته تعطیلی ورشکست شوند؛ اما قطعا با افزایش این فشارها، یا کوچک می‌شوند یا دیگر فرصت ارائه سرویس جدیدی به جامعه نخواهند داشت.

او ادامه داد: این‌ خطرها وقتی جدی است که این چالش‌ها پی‌ در پی و متوالی شود. نکته بزرگ اینجاست که مجموعه عواملی مثل فیلترینگ یا محدودکردن سوشال‌مدیاها، طرح صیانت و درگیری‌های داخلی باعث شده ما شاهد ایجاد استارتاپ نو و رو به رشد نباشیم؛ در این سال‌های گذشته کمترین میزان راه‌اندازی کسب‌وکارهای آنلاین را داشته‌ایم.

استارتاپ می‌آید که خلق ارزش کند

این کارآفرین در گفتگو با تجارت‌نیوز اضافه کرد: آن جریانی که در اوایل دهه هشتاد شروع شد و منجر به ایجاد کسب‌وکارهای نو شد یا همینطور برندهای بزرگی مثل «علی بابا» و «اسنپ» در دهه 90 به وجود آمدند دیگر ادامه نداشتند.

طی سال‌های اخیر، با کسب وکار جدیدی رو به رو نبودیم که نگران رشد و شکوفایی یا زیان و نابودی آن باشیم. در صورتی که تا حدودا تا سال 97 در هر سال حدود 10 یا 15 اسم جدید در فضای استارتاپی می‌شنیدیم که وارد فضای کسب و کار شده و نوآوری و خلاقیت داشتند.

او همچنین ادامه داد: در مشکلات اکوسیستم استارتاپی کشور بحث بیمه و مالیات و دخالت دولت تنها نیست؛ چرا که این‌ها در همه جای دنیا وجود دارد. استارتاپ می‌آید که تغییر و تحول ایجاد کرده و خلق ارزش کند. استارتاپ باید بتواند از دل مشکلات جامعه سر برون آورد اما وقتی این چالش‌ها به مساله‌ای مثل پوشش تقلیل پیدا می‌کند، دیگر این مساله منطقی نیست، چون اگر فکر می‌کنند این کار درست است پس هایپرمارکت‌ها را هم یکی یکی ببندند.

جامعه به عقب بازنمی‌گردد

شایان شلیله اعتقاد دارد که با محدودشدن یا تعطیل شدن فضاهای آنلاین مردم به قبل آن بازنمی‌گردند. همانطور که بعد از فیلترینگ وایبر مردم به تلگرام و بعد از فیلترینگ تلگرام مردم به اینستاگرام رفتند؛ می‌توان نتیجه گرفت که در واقع رفتار مردم عوض نشده است. او تاکید دارد که نمی‌توان جهان اینترنت را محدود کرد و گفت فقط از بستر داخلی استفاده کنید چراکه برای خیلی از نیازها اصلا جایگزین داخلی مناسب وجود ندارد. همین امروز هم می‌شنویم که طبق آمار رسمی خود دولت، فروش فیلترشکن‌ها چندین برابر شده و بازار بزرگی در این زمینه ایجاد کرده است. علاوه بر آن، دسترسی به ماهواره هم کماکان وجود دارد.

تعامل ضعیف اکوسیستم استارتاپی کشور با دولت

شلیله تاکید کرد: من فکر می‌کنم در بحث تعامل با دولت اکوسیستم استارتاپی ما بسیار ضعیف است؛ یک جاهایی خودبینی بزرگی دارد و یک جاهایی منافع شخصی بلندمدت خود را فدا می‌کند.

اما این در شرایط مختلف متفاوت است گاهی با وجود شرایط نمی‌توان به مدیران خرده گرفت. وجود هجمه‌ها به استارتاپ‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت ولی در حاکمیت هم یک بخش با یک نگاه مثبت به اکوسیستم وجود داشته که صندوق‌های سرمایه‌گذاری را راه انداختند. من امیدوارم این بخش با این دیده مثبت به آن بخش دیگر غلبه کند.

اینترنت یک نیاز اساسی است نه یک کالای لاکچری یا طبقاتی

او در پایان اضافه کرد: در بعضی حوزه‌ها هم مثل تاکسی اینترنتی تجربه دولتی جواب نداده است؛ در بعضی دیگر هم مثل سوشال‌مدیا تجربه خصوصی ناموفق بوده است. در دهه هشتاد ما شبکه اجتماعی خصوصی داشتیم ولی انقدر فشارها زیاد بود که کسی دوام نیاورد. بخش خصوصی مجبور شد صنعت شبکه اجتماعی را فراموش کند.

او ادامه داد: از فشارها هم که عبور کنیم دسترسی به یک اینترنت استاندارد در ایران تبدیل به یک کالای لاکچری شده است در صورتی که در همه جای دنیا داشتن اینترنت استاندارد مثل نیاز به خوراک یا مسکن برای یک فرد، اساسی است. در واقع این از حقوق اولیه شهروندی است.

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.