متالوپ استارتاپی برای بازیافت فلزات صنعتی

به گزارش تجارت‌نیوز ، قانونگذاران اتحادیه اروپا در این ماه برنامه‌های خود را برای کاهش ضایعات و افزایش بازیافت در سراسر اتحادیه اروپا تا سال 2030 پیشنهاد دادند. این پیشنهادها شامل برنامه‌هایی برای جمع‌آوری، بازیافت و پردازش 45درصد از 16 ماده خام استراتژیک شناسایی شده بود. موادی مانند فلز مس که در غالب وسایل الکترونیکی از کامپیوتر و تلویزیون گرفته تا سیم‌کشی خانگی و ژنزاتورهای الکتریکی کاربرد دارد.

این موضوع باعث شد که استارتاپ‌های متعددی از فناوری برای کمک به مردم در استفاده مجدد و بازیافت موادی مانند باتری‌ها، فیبر کربن و دیگر فلزات کمک کنند. همین امر باعث شد که استارتاپ‌ها سرمایه خوبی از سرمایه‌گذاران خطرپذیر جمع‌آوری کنند.

اتصال فروشنده و خریدار در پلتفرم

یکی از این استارتاپ‌ها متالوپ (Metaloop) است، یک شرکت اتریشی هفت ساله که فروشندگان ضایعات فلزی را با خریداران مرتبط می‌کند. البته منظور از فروشندگان افرادی یا کسب‌وکارهایی نیست که ضایعات فلزی را به منظور فروش جمع‌آوری می‌کنند. در دنیای متالوپ، فروشنده‌ها شامل نهادهای صنعتی می‌شوند که ضایعات فلزی تولید و این ضایعات محصول ساخت یا تولید قطعه‌ای دیگر است. این شرکت چون تخصص لازم برای کسب درآمد از این ضایعات را ندارند آنها را به شرکت‌های تخصصی بازیافت می‌فروشند. تولیدکنندگان این ضایعات می‌توانند شرکت‌های کوچک محلی یا شرکت‌های بزرگ چند ملیتی میلیارد دلاری در بخش خودرو یا لوازم الکترونیکی باشند.

یان پاننباکر، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل متالوپ در توضیحات خود می‌گوید: بازار ضایعات فلزی غیرشفاف است و به سختی می توان آن ها را پیمایش کرد. همچنین مشخص نیست که شرکت‌کنندگان در بازار چه کسانی هستند و قیمت‌ها در بازار کالایی که دائماً در نوسان است، چقدر است. اما در عین حال، ضایعات فلزی بسیار ارزشمند و برای بازیافت عالی است. بازیافت فلز جایگزینبهتری برای استخراج فلز از معادن است این کار باعث می‌شود که گازهای گلخانه‌ای هم کاهش پیدا کند.

چرا بازیافت فلزات مهم است؟

در واقع، استخراج فلز تازه از سنگ معدن بسیار انرژی بر است و بازیافت راه حل بسیار بهتری است. برای مثال انرژی مورد نیاز برای ذوب آلومینیوم ضایعاتی حدود 5 درصد از انرژی مورد نیاز برای استخراج است.

بازار جهانی بازیافت فلزات قراضه در سال 2021 به عنوان یک صنعت 58 میلیارد دلاری در نظر گرفته شد. از سوی دیگر رقمی که تا پایان این دهه تخمین زده می‌شود تقریباً دو برابر رقم فعلی است یعنی حدود 120میلیارد دلار.

دلایل این امر هم بسیار متنوع است، از جمله نقش محوری فلزات در سراسر طیف صنعتی. این واقعیت که فلزات محدود و در نتیجه مستعد کمیاب بودن هستند و مسلماً مهم‌ترین عامل نسبت به دیگر مواردی که گفته شد، فلزات در مقایسه با مواد دیگر بسیار قابل بازیافت هستند.

استارتاپ متالوپ که در سال 2016 در گراتس اتریش تأسیس شد، در ابتدا با نام Schrott24 شناخته می‌شد و بر روی قسمت کوچکی از زنجیره ارزش افزوده بازیافت فلزات برای افراد خصوصی و صنعتگران تمرکز داشت. این کسب‌وکار در واقع هنوز وجود دارد، اما تنها بسیار کمی از جریان گسترده‌تر درآمد متالوپ را تشکیل می‌دهد.

خریدارانی که به دنبال یافتن ذخایر ضایعات فلزی دست نخورده هستند ممکن است شامل هر کسی باشند، از کارخانه‌های فولاد گرفته تا کارگاه‌های ریخته‌گری. فروشندگان ضایعات فلزی موجود خود را از طریق متالوپ متالوپ ، لیست می‌کنند و پس از آن با خریداران مطابقت داده می‌شود. متالوپ پس از آن مسئولیت انجام، انعقاد قرارداد و سازماندهی تمام لجستیک حمل و نقل را بر عهده می گیرد.

متالوپ چه خدماتی ارائه می‌دهد؟

این امر عملاً متالوپ را به عنوان یک تاجر معرفی می‌کند. از نظر فنی تمام خرید و فروش را انجام می‌دهد و مسئولیت قانونی معامله را بر عهده می‌گیرد، بدون اینکه در واقع دارایی فیزیکی مانند کامیون یا انبار داشته باشد. همچنین متالوپ می‌تواند تا حجم فلز مورد نیاز را جمع‌آوزی کند، به این معنی که اگر، برای مثال، خریدار به دنبال X مقدار مس باشد، متالوپ می‌تواند بارهای چند فروشنده را برای انجام یک معامله ترکیب کند. از این طریق است که متالوپ موفق می شود از طریق صرفه جویی در مقیاس ارزش ایجاد کند.

مدیرعامل متالوپ می‌گوید: با شناسایی خریداران و تهیه حجم مورد نیاز آنهاو ارائه خدمات اضافی مانند حمل و نقل و تامین مالی، می توانیم قیمت فروشندگان را بهبود بخشیم و موادی را در اختیار خریدارانی قرار دهیم که در غیر این صورت به آنها دسترسی نداشتند و در این بین حاشیه کسب می کنیم.

او همچنین گفت: متالوپ اساسا در خدمت رسیدگی به بازار مبهم تجارت فلزات ناکارآمد یا همان ضایعاتی است و آن را برای مشاغلی که کار اصلی آنها تجارت فلز نیست، قابل کنترل تر می‌کند. در حالی که خریدارانی مانند کارخانه های ذوب می‌توانند دسترسی بهتری به آنچه در حال تبدیل شدن به یک زنجیره تامین مواد خام ثانویه است، داشته باشند.