برنج کشاورزان غرب مازندران روی دست آنها ماند

به گزارش تجارت نیوز،

دستمزد بالای کارگر، قیمت هنگفت سموم شیمیایی و همخوانی نداشتن قیمت تمام شده برنج، موجب شده است تا برنجکاری در غرب مازندران به قصه‌ای پرغصه تبدیل شود و برنج پارسال نیز روی دست کشاورزان بماند.

این روزها شالیکاران غرب مازندران برنج حاصل یک سال زحمت خود را از زمین‌های شالی برداشت کردند. برنجی که با زحمت فراوان از جمله هزینه بالای کارگر، قیمت بالای سموم و کودهای شیمیایی وهزینه زیاد برداشت بدست می‌آید.

مازندران با تولید سالانه بیش از یک میلیون و یکصد هزار تن برنج سفید، ۴۲ درصد برنج مورد نیاز کشور را تامین می‌کند.

متاسفانه هرسالی که می‌گذرد زمین‌های شالی توسط کشاورزان و یا فرزندان آنها خشک و بعد به فروش می‌رسند و این قصه غمبار شالی و برنج در غرب مازندران است.

برنج حاصله مقرون به صرفه نیست

اسدالله خویی یکی از شالیکاران اهل روستای خیرودکنار نوشهر که سالهاست علیرغم همه مشکلات از جمله دستمزد بالای کارگر، نهاده‌ها و کودهای شیمیایی اما پای زمین خود ایستاده است.

وی خواستار توجه بیشتر مسئولان به کشاورزان شالیکار شد و گفت: قیمت بالای سموم، کود و نرخ بالای کارگرموجب می‌شود برنج حاصله مقرون به صرفه نباشد.

اباذر محمودخانی اهل روستای بندپی بخش مرکزی نوشهر که خود دارای زمین  شالیزاری و نیز کمباین جهت برداشت برنج است، در خصوص مهم‌ترین مشکلات کشاورزان برنجکار گفت: در این روزها به علت بالا رفتن قیمت سموم، کودهای شیمیایی و کارگری، برنجکاری به صرفه نیست و اغلب شالیکاران در حال فروش زمین‌های خود در غرب مازندران هستند.

وی افزود: برای جلوگیری از فروش بی رویه زمین‌های کشاورزی که اغلب زمین آبا و اجدادی آنها است مسوولان باید وارد عمل شوند و به کشاورزان کمک کنند در غیر اینصورت اگر وضع بدین منوال ادامه یابد زمینی برای کشاورزی در غرب مازندران باقی نمی‌ماند.

روح الله متاجی یکی دیگر از کشاورزان بخش مرکزی نوشهر نیز در گفت‌وگو با ایسنا، به چگونگی کاشت و برداشت برنج پرداخت و گفت: کار برنجکاری را از ۲۰ فروردین شروع می‌کنیم که از این زمان زمین شخم و آماده سازی برای نشاکاری می‌شود و مدت زمان آن یک ماه است.

وی با بیان اینکه برای نشاء نیاز به ۱۲ کارگر زن و مرد است، افزود: کار به صورت شخصی انجام می‌شود وچندان مکانیزه نیست و تا برداشت نیز چهار الی ۵ ماه زمان می‌برد.

متاجی تصریح کرد: آبی که برای زمین استفاده می‌شود از کوهها سرچشمه می‌گیرد و یا آبهای زیر زمینی است و برخلاف نقاط دیگر آب چاه در این منطقبه کم است.

وی اظهار کرد: بعد ازاینکه محصول برداشت شد برای جداسازی سبوس وارد کارخانه شالیکوبی می‌کنیم و مدت ۷۲ ساعت دردمای مشخص شده اینکار انجام می‌شود و بعد از آن برنج سفید می‌شود.

هزینه کشاورز با قیمت مصوب برنج همخوانی ندارد

این کشاورز ادامه داد: زحمت و هزینه‌ای که کشاورزان متحمل می‌شوند با قیمتی که دولت برای برنج مصوب می‌کند همخوانی ندارد و کشاورز و باغدار زیر فشار است و در نتیجه بسیاری از زمین ها بدون کاشت و برداشت از بین می‌رود.

جواد محمودی مدیر جهاد کشاورزی نوشهر نیز با بیان اینکه سطح زیر کشت برنج این شهرستان هزار و چهار هکتار است، گفت: برآورد عملکرد سال جاری حدود چهار تن و ۲۰۰ کیلو در هکتار شالی است که از این میزان چهار هزار و ۲۰۰ تن در سال برداشت می‌شود و باید به این نکته اشاره کرد که غالب برنج در داخل خود شهرستان استفاده می‌شود.

عباس آقایی مسئول جهاد کشاورزی ملکار شهرستان نوشهر نیز با اشاره به اینکه سطح زیر کشت شهرستان نوشهر در حوزه برنج هزار و چهار هکتار است، تصریح کرد:عمده مشکلاتی که شالیکاران با آن دسته و پنجه نرم می‌کنند هزینه بالای تخم شیار، نشاکاری، نهاده‌های تولیدی و نیز هزینه برداشت و در نهایت هزینه شالیکوبی است که با توجه به هزینه‌هایی که انجام می‌دهند و قیمت نهایی برنج سفید، آنچنان به صرفه کشاورزان نیست.

وی بیان کرد: قیمت برنج امسال در این منطقه ۸۰ هزار تومان اعلام شده است در حالیکه همین برنج در سه سال قبل در این منطقه ۱۲۰ هزار تومان بوده است و کشاورزان انتظار دارند قیمت برنج به دوسال قبل برگردد تا امید به کشت و کار داشته باشند.

وی افزود: حتی برنج پارسال بسیاری از کشاورزان روی دستشان مانده است و گلایه می‌کنند چرا مسوولان راهکاری ایجاد نمی‌کند که برنج پارسال به فروش برسد.

آقایی تاکید کرد: شرایطی فراهم و راهکاری ارائه شود تا برنجکاران با دلی خوش بتوانند محصول تولید کنند.