فونیکس - هدر اخبار
کد مطلب: ۹۰۰۶۶۶

«تجارت‌نیوز» گزارش می‌دهد:

پیری جمعیت چه تاثیری بر نرخ بهره دارد؟/ بررسی دو روایت متفاوت

پیری جمعیت چه تاثیری بر نرخ بهره دارد؟/ بررسی دو روایت متفاوت

امید به زندگی در حال افزایش، نرخ زادوولد در حال کاهش و سیستم‌های بازنشستگی رو به زوال هستند. پیری جمعیت چه تاثیری می‌تواند بر نرخ بهره بگذارد؟

به گزارش تجارت‌نیوز، حتی با وجود اینکه بودجه‌های دولتی که در تعادل هستند، تغییر جمعیتی، شبه پارادوکسی را پنهان می‌کند. کشورها ممکن است پول نقد را به بازار تزریق کنند، اما اگر بدهی آن‌قدر زیان‌آور نبود چه؟ اگر پیری جمعیت نرخ بهره را پایین بیاورد، ممکن است این اتفاق بیفتد.

برای باز کردن این پدیده، باید نقش پس‌انداز را درک کنیم. به نقل از یورونیوز، زمانی که تقاضا برای سپرده‌گذاری پول در بانک زیاد باشد، اعتبار بیشتر می‌شود. طبق قوانین عرضه و تقاضا، این امر وام را ارزان‌تر می‌کند؛ و عکس آن نیز صادق است. با این حال در مرکز این وضعیت، یک سوال وجود دارد؛ مصرف‌کنندگان مسن‌تر چگونه پول خود را مدیریت می‌کنند؟

دو روایت متمایز

از یک طرف، اگر نسل نقره (شهروندان 65 سال به بالا) شروع به کاهش پس‌انداز کند، پتانسیل افزایش نرخ بهره وجود دارد. این موردی است که توسط چارلز گودهارت (Charles Goodhart)، مقام سابق بانک انگلستان مطرح شده است. در سناریوی گودهارت، تصویری از مستمری‌بگیران به دست می‌آوریم که تازه از کار فارغ‌التحصیل شده‌اند و در حالی که به سمت سال‌های تیره و تار می‌روند، آخرین مقادیر مانده از پس‌انداز خود را شخم می‌زنند. با این حال، همه موافق این سناریو نیستند.

جوزف کوپکی (Joseph Kopecky)، استادیار اقتصاد در کالج ترینیتی دوبلین (Trinity College)، توضیح داد: «مهم این است که به کل تغییر در هرم جمعیت نگاه کنیم و تنها به پیری به عنوان یک تغییر یک‌بعدی فکر نکنیم.» او استدلال کرد که در حالی که مدل گودهارت ممکن است روزی به واقعیت تبدیل شود، تأثیر فعلی بازیگران اواسط تا پایانی صحنه را نباید نادیده گرفت.

سرمایه‌گذارانِ صرفه‌جویی که از نظر مالی برای بازنشستگی آماده می‌شوند، نرخ پس‌انداز را بالا می‌برند. حتی زمانی که آن‌ها حرفه خود را به پایان می‌رسانند، اینکه چقدر بی‌اهمیت خواهند بود نیز قابل‌بحث است. تمایل به باقی گذاشتن ارث، اغلب مصرف‌کنندگان مسن‌تر را به کم کردن مخارج خود سوق می‌دهد که خبر خوبی برای فرزندانشان است.

باقی نسل‌ها چه می‌کنند؟

با این حال، در حالی که نسل بعد از جنگ جهانی دوم در حال شمارش سکه‌های خود هستند، چه اتفاقی برای سایر گروه‌های سنی می‌افتد؟ بسیاری از اقتصاددانان بر این باورند که با افزایش امید به زندگی، سطح پس‌انداز در گروه‌ها نیز افزایش می‌یابد. دلیل آن ساده است؛ اگر برای بازنشستگی طولانی‌تری آماده می‌شوید، احتمالاً ذخایر بزرگ‌تری ایجاد خواهید کرد. از آنجایی که مردم در سراسر جمعیت بیشتر پس‌انداز می‌کنند، این باعث افزایش عرضه وجوه می‌شود. اگر تقاضا برای سرمایه‌گذاری ثابت بماند، نرخ بهره کاهش می‌یابد.

این مدل وام ارزان، ممکن است در شرایط فعلی گیج‌کننده به نظر برسد. در سراسر اقتصادهای بزرگ، هزینه‌های استقراض افزایش یافته است، رشد راکد است و بانک‌ها نگران تحرک هستند. با این حال، در زیر شوک‌های کوتاه‌مدت، گرایش‌هایی پایه‌ای وجود دارد.

کوپکی گفت: «در طول دوره قبل از این تورم پس از کرونا، بانک مرکزی اروپا سیاست پولی بسیار ضعیفی را اجرا می‌کرد. آن‌ها همچنان برای رسیدن به تورم تا 2 درصد تلاش می‌کردند. همه این‌ها از این داستان حمایت می‌کند که چیز دیگری وجود دارد که نرخ بهره را بیشتر پایین می‌آورد»

کاهش هزینه‌های استقراض یک شمشیر دو لبه است، زیرا نرخ بهره پایین نیز به معنای بازدهی ناچیز است. جمعیت سالخورده احتمالاً منابع مالی دولت را تحت فشار قرار می‌دهد و وام گرفتن آسان‌تر خواهد بود. نرخ‌های بهره آتی که در برابر طیف وسیعی از متغیرها آسیب‌پذیر هستند، غیرممکن است که با قطعیت ترسیم شوند. در این صورت سیاست‌گذاران به بزرگان خود چشم خواهند داشت.

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.