تغییرات ۱۳ ساله رشد اقتصادی ایران

بررسی جدیدترین گزارش شاخص‌های بهره‌وری کشور در دوره زمانی ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۶ بر مبنای سال پایه ۱۳۹۰ نشان می‌دهد که ارزیابی شاخص‌های بهره‌وری موید وضعیت نه چندان مساعد بهره‌وری در کشور است، به طوری که رشد سالان آن طی دورة ۱۳۹۵-۱۳۸۴ پایدار نبوده است.

به گزارش تجارت‌نیوز، متوسط نرخ رشد سالانه نزدیک به صفر شاخص بهره‌وری کل عوامل تولید براساس ارزش افزوده و براساس ارزش ستانده گویای نقش خنثی بهره‌وری در رشد اقتصادی است.

این در حالی است که در برنامه چهارم و پنجم توسعه کشور پیش‌بینی شده بود سهم قابل توجهی از رشد اقتصادی (به ترتیب سهم ۳۱.۳ و ۳۳.۳ درصد) از محل ارتقای بهره‌وری تامین شود.

طی سال‌های برنامه چهارم توسعه، بهره‌وری به طور متوسط سالانه سهم ۱۵.۷ درصدی از رشد اقتصادی را به خود اختصاص داد که نشان‌‍دهنده عدم تحقق اهداف برنامه در زمینه بهره‌وری است.

در برنامه پنجم توسعه نیز با وضعیت نامناسبی روبرو هستیم به‌طوری‌که با منفی بودن متوسط رشد سالانه شاخص بهره‌وری کل عوامل تولید طی این برنامه، تاثیر آن بر روی رشد اقتصادی منفی بوده است.

عدم دستیابی به اهداف پیش‌بینی شده در رابطه با رشد اقتصادی بدون نفت و تغییرات شاخص‌های بهره‌وری آن نیز قابل مشاهده است.

در بین فعالیت‌های اقتصادی نیز مشاهده شد شاخص‌های بهره‌وری برخی از آنها نوسان بیشتری نسبت به سایر فعالیت‌ها داشتند.

فعالیت‌های ارتباطات و معدن از بالاترین و باثبات‌ترین نرخ رشد شاخص‌های بهره‌وری برخوردار بودند در حالی که فعالیت‌های ساختمان و حمل‌ونقل و انبارداری ضعیف ترین عملکرد از لحاظ شاخص‌های بهره‌وری را داشتند.

با توجه به اینکه در برنامه ششم توسعه کشور سهم بهره‌وری از رشد اقتصادی ۳۵ درصد پیش‌بینی شده، لازم است برای بهبود عملکرد گذشته تمهیدات لازم اندیشیده شود.

در اینجا یادآوری این نکته ضروری است که ارتقای بهره‌وری نیازمند حرکتی ملی است که تنها با مشارکت همگانی امکانپذیر خواهد بود.

منبع: ایبنا