عشقی به فکر حفظ منافع کدام سهامداران بورس است؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، خداحافظی علی صالح آبادی با بانک مرکزی و تکیه زدن محمدرضا فرزین بر صندلی ریاست کلی این بانک، زودتر از چیزی که انتظار می‌رفت نگرانی بورسی‌ها را برانگیخت.

روز گذشته، مجید عشقی، رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار در نشست تخصصی میز صنعت فلزات اساسی درباره تغییرات بانک مرکزی گفت: تغییراتی در سیاست‌های بانک مرکزی ایجاد شده که قضاوت درمورد تاثیر و کارکرد آن در آینده، نیازمند صرف زمان است. اما طی مذاکراتی که انجام شد، به بانک مرکزی گفتیم که باید منافع سهامداران را در نظر داشته باشد.

نگرانی عشقی از افزایش نرخ سود سپرده

گمان‌ می‌رود منشا نگرانی‌های رئیس سازمان بورس، اظهارات فرزین پس از انتخاب شدن به عنوان رئیس کل بانک مرکزی باشد.
فرزین در اولین اقدام خود در بانک مرکزی، تکلیف دلار نیمایی را روشن و اعلام کرد که این نرخ در 28 هزار و 500 تومان تثبیت خواهد شد. این در حالی است که قیمت دلار نیمایی طی هفته‌های گذشته وارد کانال 30 هزار تومانی شده بود.

نکته‌ای که شاید حتی بیش از نرخ دلار نیمایی بر بازار تاثیرگذار باشد، تغییر نرخ سود سپرده است. موضوعی که در روزهای آخر صالح آبادی مطرح شد اما انتظار می‌رود که با روی کار آمدن فرزین، جدی‌تر از قبل دنبال شود.

عشقی نگران منافع کدام سهامداران است؟

به نظر می‌رسد که منظور عشقی از سهامداران، ذی‌نفعان بزرگ بازار است نه سهامداران خردی که در بورس فعالیت می‌کنند. چرا که دولت و سازمان بورس در این مدت بارها ثابت کرده‌اند که منافع سهامداران خرد برای ایشان در اولویت نیست.

نگرانی‌های سازمان بورس نسبت به موضوعاتی مثل افزایش نرخ سود سپرده هم این فرضیه را تایید می‌کند. چراکه برای یک سهامدار خرد، اثرات منفی ناشی از تورم ایجاد شده به دلیل سرکوب نرخ سود سپرده، قطعا بیشتر از منافع بورسی ناشی از آن است.

سد سیاست‌گذاری بورسی‌ها

دید ذی‌نفعانه اهالی بازار سرمایه به تصمیمات اقتصادی در سال‌های اخیر به یکی از سدهای سیاست‌گذاری در بانک مرکزی تبدیل شده است.

در ماه‌های گذشته، اعتراضات سهامداران باعث شد نرخ بهره بین بانکی که در مسیر صعودی قرار گرفته بود توسط بانک مرکزی سرکوب شود. سرکوبی که به قیمت عرضه منابع بانک مرکزی در بازار بین بانکی رخ داد و بی‌شک عواقب تورمی قابل توجهی از خود بجا گذاشته است.

تسلیم یا ایستادگی؛ فرزین کدام را انتخاب می‌کند؟

سابقه بورسی صالح آبادی و کم‌تجربگی وی در مدیریت بازار پول، یکی از مواردی بود که در زمان انتصاب وی به عنوان رئیس کل بانک مرکزی مورد انتقاد قرار گرفته بود. زیرا گمان می‌رفت انتصاب وی، بیش از آن‌که به منظور کنترل بازار پول باشد، برای تامین منافع سهامداران بازار سرمایه بوده است. فرضیه‌ای که با تسلیم شدن صالح آبادی در مقابل خواسته‌های بورسی‌ها و انتصابات مدیران جدید بانک مرکزی از تیمی که در سازمان بورس با وی همکاری کرده بودند تا حدودی اثبات شد.

حال باید دید فرزین هم مسیر صالح آبادی را در پیش خواهد گرفت و تسلیم خواسته‌های بورسی‌ها می‌شود یا جلوی فشارهای وارد شده از خارج بانک مرکزی ایستادگی می‌کند؟