زلزله بحرانی در سرزمین بحران‌ها
نجابت و تحمل را در مردم کوهبنان با چشم خود دیدیم؛ نجابتی که صدایشان را با گذشت یک ماه از زلزله به گوش کسی نرسانده است.
با گروهی از فعالان جبهه فرهنگی انقلاب برای دیدن مناطق زلزله‌زده و جویا شدن از حال زلزله‌زدگان به کوهبنان و روستای جور، کانون زمین لرزه رفتیم. تخریب شدید نبود اما همه گیر.
به گزارش تجارت‌نیوز ، از زلزله شب یلدا هر شب این مردم یلدا است؛ سرد و طولانی؛ معدود خانه‌ای تخریب شده بود اما همهٔ خانه‌ها ترک خورده است؛ خوابیدن چشم در چشم ترک سقف خانه سخت است؛ سرمای چادر می‌ارزد به خوابیدن زیر سقف ترک برداشته.
درد دل‌های مردم شهر را که شنیدیم؛ فهمیدیم زلزله، بحرانی کوچک در سرزمین بحران‌ها است؛ رنج‌ها را دیدیم و گنج‌ها را؛ نجابت و تحمل را از مردم کوهبنان با چشم خود دیدیم؛ نجابتی که صدایشان را با گذشت یک ماه از زلزله به گوش کسی نرسانده؛ قانع و بی ادعا و بی‌توقع بودند.
اشتغال مهم‌ترین بحران این شهرستان محروم شمال استان کرمان است؛ بیکار زیاد است و شاغل هم با تحمل سختی‌های فراوان کار می‌کند؛ جمعیت زیادی از مردان این شهرستان کارگر معدن و تونل‌های معدنی ذغال سنگ منطقه هستند؛ قصه معدن تلخ است؛ قصه معدنکار تلخ است؛ قصه کوهبنان معدن دار تلخِ تلخ است.
کارگری که نمی‌داند حین کار زنده می‌ماند یا نه. حقوق عقب افتاده ماه قبلش را به او می‌دهند یا نه. حق بیمه او پرداخت می‌شود یا نه. اگر اعتراض کند او را اخراج نمی‌کنند؟ ۸۰۰ هزار تومان حقوق کفاف زندگی را می‌دهد؟
قصه معدن در رسانه همه جناح‌ها منعکس شده؛ اما وقتی رقیبانشان بر مسند امور بودند؛ همین است که قصه معدن را تلخ تلخ می‌کند. سرزمینی که جمعیت ۲۴ هزار نفری سال ۸۶ آن افزایشی نداشته و در سال ۹۶ به ۲۲ هزار نفر هم نمی‌رسد؛ بیکاری، بیکاری، بیکاری و مهاجرت؛
به ما گفتند بیکاری اعتیاد آورد؛ کار پرفشار و بی حقوق و پراسترس در معدن هم برای جوانان ما اعتیاد آورد؛ سرمایه‌گذارانی که پول کارگر را نمی‌دهند یا حقوق کمی به آن‌ها می‌دهند تا بهره‌وری و سود خود را بالا ببرند؛ اعتیاد طلاق آورد و طلاق هم خود بحرانی است؛ رشد طلاق در این سرزمین هم مثل کرمان بالا است اقلیمی مناسب برای دامداری، کشت زعفران، کارخانه ذغال شویی، نیروگاه خورشیدی و … اما دریغ از سرمایه گذاری؛ سرزمینی با ظرفیت که بیکاری مشکل اوست؛ معدن دارد اما کارخانه ذغال شویی ندارد؛ معدن دارد کارگر هم دارد اما کارگر آخر ماه حقوق ندارد؛ نانوایی منطقه ورشکست شد چون کارگر نسیه می‌خرید.
ذغال سنگ را خام فروشی می‌کنند و بیکاران منطقه را به امان دنیا رها می‌کنند؛ به گفته فرمانده سپاه منطقه با سرمایه گذاری ۱۰ میلیاردی بر روی معادن ذغال سنگ شهرستان ۱۵۰۰ نفر به طور مستقیم به کار گرفته می‌شوند.
حکایت مسئولانی که سوار بر ماشین چندصد میلیونی و با دوربین و هیات صدنفره برای تهیه گزارش رفتند هم تلخ است؛ یا اینکه برای بازدید آمدند اما مسئول زیردست، آن‌ها را به چادرهای تجهیز شده و با امکانات برد تا درد مردم را حس نکنند؛ کانکسی آنجا نیست؛ اگر هم آنجا باشد خود مردم خریده‌اند؛ با قیمتی بالا؛ پیرمردی می‌گفت همسرش دیابت دارد نمی‌داند کانکس بخرد یا خرج دوا و درمانش را بدهد؛ پیرمرد که رزمنده هم بود در آخر گفت اینها غمی برای ما نیست؛ اسلام به پیروزی نهایی برسد برای ما کافی است.
منبع: مهر
نظرات