خانه‌موزه‌ها می‌توانند عاملی برای تقویت اشتراکات باشند
گردشگری را می‌توان به‌واقع حوزه‌ای قلمداد کرد که با‌واسطه و بی‌واسطه به حوزه‌های متفاوتی مرتبط است، به‌طور مثال با ادبیات، فرهنگ و هنر و البته تاریخ و گاهی همزمان با همه این‌ها یک‌جا مرتبط است.
رئیس ستاد گردشگری شهرداری تهران طی یادداشتی نوشت: گردشگری را می‌توان به واقع حوزه‌ای قلمداد کرد که با‌واسطه و بی‌واسطه به حوزه‌های متفاوتی مرتبط است، به طور مثال با ادبیات، فرهنگ و هنر و البته تاریخ و گاهی همزمان با همه این‌ها یک‌جا مرتبط است.
به گزارش تجارت‌نیوز ، خوشبختانه سال‌ها قبل‌تر از توجه جهانی به خانه‌موزه‌ها، در ایران عزیز تجربه ایجاد و بهره‌برداری از آن را داشته‌ایم. در این میان نمی‌توان از نقش بی‌بدیل شهرداری تهران در احیا خانه‌موزه‌ها یاد نکرد.
اما آن چه که سبب نگارش این سطور شد، ضرورت پرداختی دوباره به کارکرد خانه موزه‌ها است. به ظاهر، آن چه از خانه موزه‌ها به ذهن متبادر می‌شود، بنایی است متعلق به یک شخصیت ادبی یا سیاسی و یا هر دو، اما قطعا فلسفه ایجاد خانه موزه‌ها چیزی فراتر از پرداخت به کالبد بوده است.
به نظر می‌رسد خانه موزه، در آن واحد، اهدفی مهم را دنبال می‌کند. اهدافی که شاید همزمان حاصل شود و این صفت ممیز خانه موزه‌هاست.
از سویی می‌توان با مشاهده نحوه زندگی صاحبخانه به شناخت بهتر شخصیت ایشان پی برد و اگر با وسواس بیشتری نگاه کنیم، حتی جانمایی اشیا -اگر باهمان وسواس صاحبخانه چیده شده باشد- گویای اهمیت قائل شدن صاحبخانه به آنشی است.
در آن صورت هر تصویر یا کتاب و یا قلم، خود زبان گویای آن شخصیت خواهد بود.
از سویی قدم زدن در آن اتمسفر ممکن است ما را در کشف زوایای نگاه آن فرد یاری کند. از همه مهم‌تر، این خانه موزه‌ها فرصتی را فراهم می‌کند تا علاقه‌مندان و دوستدان صاحبخانه، فرصتی را برای تبادل افکار و آرای ایشان و حتی برداشت‌های خود از آن‌ها پیدا کند، که این بی‌نظیر‌ترین کارکرد این خانه‌هاست. در فضایی که ما از هر زمان دیگری نیاز به تقویت فصل مشترک افکار داریم.
در دنیای امروز که علی رغم دهکده کوچک جهانی، پذیرش و یا حتی شنیدن نظر دیگران آن چنان سخت شده که دیدن دو نفر با دو طرز فکر متفاوت زیر یک سقف و یا در یک قاب عکس دور از ذهن می‌رسد، آیا خانه موزه‌ها می‌تواند بهانه‌ای برای تنفس دو غیر هم فکر در فضایی مشترک باشد؟
منبع: دنیای اقتصاد
نظرات