لزوم راه‌اندازی شهرهای هوشمند
کاهش ترددهای غیرضروری، بی‌نیازی به مراجعه حضوری برای امور هرچند کوچک و بهبود وضع آلودگی هوا بخشی از فواید راه‌اندازی شهرهای هوشمند است که برای ارتقای سطح زندگی مردم و دستیابی آنان به بخشی از حقوق شهروندی باید هر‌چه زودتر تحقق یابد.
فناوری شهرهوشمند به معنای استفاده از ظرفیت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات برای جمع‌آوری اطلاعات و مدیریت اطلاعات است.
به گزارش تجارت‌نیوز ، بهره‌گیری از ظرفیت‌های ارتباطی و فناوری اطلاعات در شهرهای هوشمند امکان‌هایی را در اختیار انسان قرار می‌دهد که به واسطه آن‌ها زندگی در این نوع شهرها به سهل‌ترین شکل ممکن صورت می‌پذیرد.
کشورهای پیشرو در به خدمت گرفتن فناوری‌های هوشمند اکنون به مرحله‌ای رسیده‌اند که شهروندانشان دیگر به مراجعات مکرر برای دریافت خدمت هرچند کوچک نیازی نداشته و چنین خدماتی را روی گوشی‌های هوشمند تلفن همراه خود دریافت می‌کنند.
آنان در بخش حمل و نقل با به‌کارگیری انواع ابزارهای هوشمند ترددهای روان و راحت را برای شهروندان خود رقم زده‌اند و آلودگی‌های ناشی از مصرف بی رویه سوخت را به نحو مطلوب مدیریت کرده‌اند.
استفاده از فناوری‌ها در شهر هوشمند این امکان را در اختیار شهروندان قرار می‌دهد که برای تردد خود با وسایل حمل و نقل عمومی نگران تاخیرهای احتمالی نباشند.
به هر روی، شهرهوشمند امکانی است که ضمن افزایش رفاه شهروندان بهبود زندگی انسان را رقم می زند.
در همین پیوند، یک کارشناس فناوری اطلاعات معتقد است با برقراری شهرهوشمند هم می‌توان از محیط زیست و منابع طبیعی محافظت کرد و هم با کاهش بار ترافیک و افزایش دسترسی‌های برخط مردم به سمت حل معضلات کنونی حرکت کرد.
«حامد قاسمی نراقی» شهر هوشمند را گامی اساسی برای رفع مشکل آلودگی هوا در کلانشهرها برشمرد.
وی استفاده از فناوری شهر هوشمند را در توسعه کسب و کارهای نوپا مؤثر دانست و گفت: شهرهوشمند توسعه پایدار برای کشور رقم می‌زد.
واقعیت شهر هوشمند در ایران
شهرهوشمند امکانی در اختیار قرار می‌دهد که افراد می‌توانند از برنامه ریزی دقیق در مسافرت‌های درون شهری و با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی برخودار شوند.
اعلام دقیق ساعت حرکت ناوگان حمل و نقل جاده‌ای درون شهری، زمان ورود هر خودرو به ایستگاه، فاصله‌های ورود هر قطار مترو و غیره از مزیت‌های شهرهوشمند است اما آیا در شهرهای ما چنین امکانی وجود دارد؟
ایستگاه‌های اتوبوس در تهران هنوز از اعلام زمان دقیق ورود اتوبوس به ایستگاه ناتوانند و در حالی که تابلو نمایشگر زمان ورود اتوبوس را 10 دقیقه بعد اعلام می‌کند اتوبوس مربوط 20 دقیقه دیگر وارد ایستگاه می‌شود.
یکی از شهروندان تهرانی که در ایستگاه میدان آرژانتین به مقصد دانشگاه علم و صنعت منتظر نشسته بود، درباره دقت اطلاعات مندرج در جدول‌های زمان‌بندی اتوبوس گفت: ای آقا! این‌ها فقط جنبه نمایشی دارند. مگر ترافیک اجازه می‌دهد اتوبوس سرزمان اعلام شده وارد ایستگاه شود؟
مهدی افضلی افزود: زمانی هم که ترافیک کمتر است زمان اعلام شده با زمان واقعی ورود اتوبوس همخوانی ندارد و نمی‌توان به طور دقیق برنامه ریزی کرد.
در مورد زمان‌های ورود قطارهای مترو به ایستگاه‌ها نیز همین مشکل وجود دارد.
گرچه برنامه زمان‌بندی شده‌ای در این زمینه در هر ایستگاه دیده می‌شود اما در بسیاری مواقع، رفت و آمد قطارها با تأخیر صورت می‌گیرد که این امر دلایل گوناگونی مانند بایسته‌های فنی، مداخله‌های انسانی یا رفتارهای نامناسب مسافری (مانند ایجاد مانع در بسته شدن درهای قطار) دارد.
این از رو، برنامه ریزی دقیق برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا هنوز در کشور ما جای کار فراوان دارد.
گام‌های لازم برای رسیدن به شهرهوشمند
شهر هوشمند امکانی در اختیار شهروندان قرار می‌دهد تا دیگر به مراجعه حضوری به سازمان‌های مختلف برای دریافت یک مجوز، رسید یا غیره نیازی نباشد و این امور از طریق الکترونیکی و در کوتاه‌ترین زمان ممکن انجام شود.
با این همه، فرایندهای اداری در کشور ما به گونه‌ای است که برای انجام کوچک‌ترین کار اداری باید فرد در محل حضور داشته باشد و علاوه بر ارائه انواع کارت‌ها و مدارک شناسایی، رونوشت آن‌ها را نیز تحویل دهد تا کار کوچک وی به ثمر برسد.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات حلقه گمشده در توسعه شهر هوشمند را یکی نبودن همه ظرفیت‌ها و قابلیت‌های شهری برای رسیدن به یک هدف می‌داند.
آنگونه که «محمدجواد آذری جهرمی» سیزدهم اسفندماه در حاشیه نخستین کنفرانس تهران هوشمند به خبرنگاران گفت، باید بردارهای همه ظرفیت‌ها و قابلیت‌های شهری برای دستیابی به هدفی مشترک یکی شوند که همین امر، حلقه گمشده در توسعه شهر هوشمند است.
نبود بانک کامل اطلاعات هویتی افراد مشکل دیگری در راه رسیدن به شهر هوشمند است.
سازمان‌ها هنوز نمی‌توانند با ارائه یک درخواست از سوی فرد یا نهاد، به همه سوابق فردی وی دسترسی داشته باشند و دیگر به گرفتن اصل و رونوشت سندهای هویتی نیازی نباشد.
البته در برخی موارد به نظر می‌رسد این امکان از طریق نظام‌های اتوماسیون وجود دارد اما شاید برای بهره مندسازی شهروندان اراده اندکی در کاربران اداری این سیستم‌ها وجود دارد.
نبود سوابق تحصیلی افراد کشور نیز از دیگر مشکلات برای تحقق شهرهوشمند است و هنوز بانک اطلاعاتی در این زمینه وجود ندارد و سازمان‌ها نمی‌توانند با فناوری اطلاعات به سوابق تحصیلی فرد دسترسی داشته باشند و ناگزیر به دریافت سوابق به صورت فیزیکی می‌شوند.
به نظر می‌رسد برای دستیابی به اهداف ایران 1404 و همچنین تحقق منشور حقوق شهروندی باید هر چه زودتر به سوی راه اندازی شهرهای هوشمند رفت؛ در غیر این صورت دیر یا زود فشار رشد جهانی فناوری و بایسته‌های زندگی در دنیای دیجیتال و ارتباطات ما را به سویی می‌برد که برای آن آمادگی چندانی نداریم.
منبع: ایرنا
نظرات