هر روز ۲ کارگر ایرانی دیگر به خانه برنمی‌گردند!

میلاد مرادی: کارگران زیادی هر روز صبح خود را از بیم حوادثی مانند «ریزش ساختمان»، «مسمومیت»، «آتش‌سوزی»، «سقوط از ارتفاع»، «خفگی» و… شروع می‌کنند.

به گزارش تجارت‌نیوز ، براساس آمار سازمان‌ بین‌المللی کار، در بین میلیاردها کارگری که هر روز در سراسر جهان به محل کار می‌روند، 6300 نفر از آنان هیچ‌گاه برای غروب به خانه برنمی‌گردند و قربانی حوادث ناشی از محیط کار می‌شوند. همچنین این آمارها نشان می‌دهد که سالانه حدود 2 میلیون نفر از کارگران جهان قربانی حوادث ناشی از محیط کار می‌شوند.

حوادث ناشی از کار تنها مختص به ایران نیست. برخی به واسطه کار در محیط‌های شیمیایی، بعد از چند سال به انواع بیماری‌های خطرناک مانند سرطان مبتلا می‌شوند. برای آنان که در بخش ساختمان مشغول به فعالیت هستند به مراتب حوادث ناگوارتری مانند سقوط از ارتفاع و ریزش مصالح رخ می‌دهد.

گویا کارگران باید بپذیرند که در طول زمان کار به احتمال زیاد حداقل یک بار در معرض چنین حوادثی قرار می‌گیرند. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به تازگی در بخشی از گزارش خود تحت عنوان «ویژه نامه روز جهانی کارگر» به موضوع حوادث ناشی از محیط کار در ایران پرداخته است.

براساس گزارش مذکور، آمارها به ما می‌گویند هم میزان حوادث ناشی از محیط کار و هم تعداد حادثه‌دیده‌گان ناشی از حوادث در سال 1396 نسبت به سال‌های گذشته رشد قابل‌توجه داشته است. این گزارش تایید می‌کند که تعداد موارد منجر به فوت از 814 نفر در سال 1395، به 843 نفر در سال 1396 رسیده است.

شاید در نگاه اول این آمار چندان چشمگیر نباشد اما هنگامی‌که این نکته را در نظر می‌گیریم که فوت 843 نفر، افراد و خانواده‌های زیادی را در معرض آسیب قرار می‌دهد، وضعیت به گونه دیگری خواهد بود. چرا که جان‌باختگان ناشی از محیط کار معمولا جزء سرپرستان خانوار محسوب می‌شوند.

با این حال، علاوه بر 843 نفر کارگر ایرانی که در سال 96 با مرگ دست‌و‌پنجه نرم کرده‌اند، تعداد زیادی دیگر از افراد نیز دچار شکستگی، قطع عضو، سوختگی، جراحت و… شده‌اند.

براساس گزارش مذکور از جمله عواملی که بیشترین نقش را در سال 96 در بروز حواث محیط کار داشته‌اند می‌توان به ترتیب به «سقوط کردن و لغزیدن»، «گیر کردن داخل یا بین اشیاء و ماشین»، «برخورد با اشیاء و تجهیزات» و «سقوط اشیاء» اشاره کرد.

این آمار نشان می‌دهد که عامل «سقوط کردن و لغزیدن» با اختصاص33.9 درصد از حوادث کار به خود بیشترین نقش را در این حوادث داشته است. نکته‌ای که باید در اینجا در نظر گرفت این است که کارگران بخش ساختمان و مسکن بیشتر از سایر کارگران در معرض «سقوط کردن و لغزیدن» و به طور کل حوادث ناشی از کار هستند.

اما آمار ویژه نامه وزارت کار نیز مهر تاییدی بر ادعای فوق است. براساس این گزارش بخش ساختمان در سال 1396 با اختصاص 4058 حادثه ناشی از کار به خود در صدر ایستاده است. سایر بخش‌های صنعت، کشاورزی و بخش تامین آب و برق و گاز هر کدام به ترتیب با اختصاص 3659، 382 و 226 حادثه به خود در رتبه‌های دیگر هستند.

آنگونه که گزارش وزارت کار تایید کرده، در سال 1396، استان تهران، اصفهان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی و گلستان هر کدام به ترتیب با فوت 204، 63، 52، 49 و 48 نفر به لحاظ مرگ‌و‌میر ناشی از کار در صدر هستند.

آمار فوق نشان می‌دهد که استان‌های یاد شده که دارای بیشترین مرگ‌و‌میر ناشی از محیط کار هستند، استان‌هایی هستند که سهم قابل‌توجهی را نیز در اشتغال بخش صنعتی دارند. ضمن آنکه در مورد استان گلستان نباید حادثه معدن یورت در ابتدای سال 96 را نادیده گرفت که موجب افزایش سهم این استان شده است.