تهران دیگر شهر زندگی نیست بلکه کارگاه بزرگ ساخت‌و‌ساز است
نامزد تصدی پست شهرداری تهران گفت: تهران امروز شهر زندگی نیست و یک کارگاه بزرگ ساخت‌و‌ساز است و همه در حال کوچ هستند. دیگر چیزی به عنوان تعلقات محله‌ای وجود ندارد و برای مردمی که تعلقات محلی ندارند، مشارکت بی‌معناست.
حجت الله میرزایی در شصتمین جلسه علنی شورای شهر تهران اظهار کرد: تهران یک کلانشهر نیست. تهران تنها پایتخت سیاسی مرکز استقرار قدرت سیاسی ایران نیست بلکه مهمترین بخش از این سرزمین و پایتخت اقتصادی، خلاقیت و نورآوری است.
به گزارش تجارت‌نیوز ، این نامزد تصدی پست شهرداری تهران گفت: نزدیک 25 درصد از تولید ناخالص و 35 درصد صنعت، 72 درصد از خدمات، 50 درصد شرکت‌های دانش بنیان و 80 درصد اخترعات و نوآوری‌ها در تهران است.
وی افزود: تهران فقط پایتخت اقتصادی و سیاسی نیست بلکه پیش از آن پایتخت فرهنگی و هنری است. تهران تاریخ فشرده سرزمین ما و یادآور و آلبوم فشرده از تحولات 200 سال اخیر است و نماینده و تابلو و ویترین تمام عیار از قدرت مدیریت در سرزمین ماست.
میرزایی گفت: تهران جایی است که تفاوت‌های قومی را باید در آن حل کرد و مسئله کردستان و ترکمن صحرا و سایر نقاط در تهران با انسجام قومی قابل حل است. امروز هشتمین ماه حضور من در شهرداری است. آنچه امروز ارائه می‌کنم یک رویکرد و بازشناسی از هشت ماه گذشته است.
یکی از نامزدهای تصدی پست شهرداری تهران با مروری بر آنچه در دو دهه گذشته بر تهران گذشته اضافه کرد: از اواسط دهه 65 شهرداری‌های کلانشهرها موظف شدند منابع مورد نیاز خود را تامین کنند. منبعی که شهرداری وقت تهران در سال 68 یا 69 پیشنهاد داد، فروش تراکم برای تامین مالی بود و تا امروز یعنی سه دهه ادامه یافته است.
وی اضافه کرد: امروز تهران شهری با مجموعه‌هایی از ویژگی‌های اقتصادی و اجتماعی است که آن را در معرض یک خطر مهم قرار داده است. تهران قابلیت‌های بسیاری دارد و مرکز خلاقیت و ارتباطات بین المللی. اگر هر تصمیم یا هر پروژه اقتصادی در تهران قابل اجرا نباشد، در هیچ جای دیگر این سرزمین قابلیت اجرایی ندارد.
میرزایی گفت: یکی از چالش‌های تهران امروز، ناپایداری اجتماعی است و 86 درصد مردم گفته‌اند که نسبت به هم بی تفاوت هستند و انسجام اجتماعی جای خود را به گسیختگی و عدم تعلق داده است. 86 درصد مردم گفته‌اند مهمترین مشکل تبعیض و نابرابری بین مناطق مختلف تهران در حوزه‌های مختلف است.
حتی اگرچه فکر کنیم که در حس مردم نوعی بزرگ نمایی وجود دارد اما این بزرگ نمایی فاصله چندانی با واقعیت‌های شهر تهران ندارد.
وی تصریح کرد: تهران در معرض یک مخاطره مهم در مقابله زلزله و سایر حوادث طبیعی و پیش بینی نشده مثل آتش سوزی است. خطر مرگ و میر در تهران بر اثر یک زلزله شدید، به یک خطر شدید تبدیل شده است.
این نامزد تصدی پست شهرداری تهران افزود: تهران در خاورمیانه مقام دوم را از لحاظ ریسک مرگ و میر ناشی از زلزله دارد. نزدیک به 300 ساختمان شبیه پلاسکو در تهران وجود دارد که می‌تواند تهران با یک بحران مواجه کند. نزدیک به 53 درصد از بافت مسکونی تهران یعنی 150 هکتار تحت عنوان بافت ناپایدار شهری شناسایی شده است و یک سوم جمعیت شهر تهران در این بافت‌های ناپایدار قرار دارند.
میرزایی ادامه داد: 93 درصد از شهروندان گفته‌اند آلودگی‌های زیست محیطی و ترافیک مسائل اول و دوم شهر تهران است و تهران یکی از بزرگترین مراکز تولید آلایندگی در بین کلانشهرهای دنیاست.
وی افزود: مالیه شهری تهران یک مالیه به شدت ناپایدار و غیرمتنوع و سنتی و مبتنی بر ساخت و ساز و تخلفات ساخت و ساز است و تنها 3 درصد از منابع مالی تهران، برآمده از مشارکت مردم است و نزدیک به 80 درصد ناشی از ساخت و ساز و تخلفات ساخت و ساز است و تهران سهمی از روش‌های مدرن تامین مالی از بازارهای داخلی و خارجی تهران ندارد.
نه تنها اقتصاد تهران یک اقتصاد کلنگی وابسته به ساخت و ساز است، بلکه مالیه شهر تهران یک مالیه سنتی و غیر متنوع و پر ریسک است.
نامزد تصدی پست شهرداری تهران افزود: امروز شهر تهران با یک مساله مهم دیگر هم مواجه است و 52 هزار میلیارد تومان بدهی و 35 هزار میلیارد تومان پروژه ناتمام دارد.
این 87 هزار میلیارد تومان تعهدات شهرداری به پیمانکاران، بانک‌ها و بخش خصوصی، در یک افق 5 ساله به 130 هزار میلیارد تومان می‌رسد. یعنی با محاسبه نرخ‌های تورم برای پروژه‌های عمرانی و بهره بانکی برای بدهی‌ها، فقط بازپرداخت این تعهدات تا سال 1402، 130 هزار میلیارد تومان منابع نیاز دارد.
میرزایی بیان کرد: برای اینکه بتوانیم خط هفت راه آهن شهری را تمام و خطوط 8 و 9 را اجرا کنیم، نزدیک 30 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز داریم. ما برای 5 سال آینده نه 87 هزار میلیارد تومان بلکه نزدیک به 200 هزار میلیارد تومان منابع مالی نیاز داریم.
وی تصریح کرد: جز با بازسازی سازمان اجتماعی و سازمان مالیه و اقتصاد شهری تهران، امکان اداره شهر تهران در 5 سال آینده نه برای مدیریت شهری اصلاح طلب بلکه برای هیچ کس امکان پذیر نیست. باید همه کمک کنند، این شهر وضعیتی بهتر از امروز پیدا کند. امروز شهر تهران در معرض خطر است. نظام مالی کج کارکرد بنا گذاشته شده از سه دهه پیش، یعنی شهر فروشی بسیاری از بنیان‌های شهری را ویران کرده و تهران را به یک شهر بی هویت و بی تعلق و بی خاطره و بی آرمان تبدیل کرده است.
نامزد تصدی پست شهرداری تهران گفت: 200 هزار میلیارد تومان منابع برای شهری که بودجه آن 17 هزار میلیارد تومان است، یعنی چه؟ آیا این نظام مالیه به ما اجازه می‌دهد؟ خیر. این نظام مالیه باعث شده که باغ و بوستان و خیابان‌ها را فروختیم و یک سازه ناساز از تجدد را پی ریزی کردیم. تهران به یک شهر خانه به دوش تبدیل شده و عمر بناها به کمتر از 20 سال رسیده است.
در قرن بیست و یکم، تهرانیان به بزرگترین جماعت کوچ نشین تبدیل شدند. تهران امروز شهر زندگی نیست و یک کارگاه بزرگ ساخت و ساز است و همه در حال کوچ هستند. دیگر چیزی به عنوان تعلقات محله‌ای وجود ندارد و برای مردمی که تعلقات محلی ندارند، مشارکت بی معناست.
وی یادآور شد: به ندرت اتفاق می افتد شهروندی زندگ بزند و بگوید باغی را تخریب می‌کنند. بخشی از بوستان‌ها که یکی از آنها بوستان مادر بود را فروختیم تا هتل بسازیم. این تعارض ارزش‌ها تا امروز نیز ادامه یافته و نتیجه آن بی اعتمادی مطلق در بین مردم به مدیریت شهری است.
بازسازی مالیه شهری، بازسازی اقتصاد شهری و سازمان اجتماعی شهر سه پیشنهاد من است. برای مالیه تهران با یک هدف گذاری سهل اما ممتنع مواجه هستیم. دو اتفاق مهم باید بیفتد. مالیه شهری تهران به شدت سنتی است.
بخش بزرگی از منابع مالی، از فروش غیر شفاف اراضی و املاک شهرداری تامین شده است و نمی‌دانیم در چه گردشی، این معاملات انجام و دارایی‌ها جابجا شده است. در قرن بیست و یکم، شهرداری تهران با بازارهای مالی قهر است. یعنی شهرداری هر چه بخواهد بخرد یا بفروشد حتی تراکم، از طریق بورس داخلی و بین المللی انجام می‌دهد. البته ساختار داخلی ما با این بیگانه است.
میرزایی اضافه کرد: این سازمان باید زبان سرمایه گذاری و مبادله مالی با بازارهای ملی و بین المللی را بیاموزد. پیش و بیش از آن، امروز نیازمند تدوین رژمالی بلند مدت برای شهرداری هستیم.
مالیه شهر تهران، نباید بر مبنای گران شدن شهر تهران اصلاح شود. پیش از ما به اندازه کافی تهران را گران کردند و از 84 تا 92، قیمت مسکن بین 300 تا هزار درصد گران شده است. روند تخریب تهران در همین سال‌ها شدت گرفت. بهای خدمات شهری در سال‌های 85 تا 95، هفت برابر شده است.
این عادلانه نیست که شهروندی در شهر ری و باغ آذری و هرندی، همان عوارض نوسازی را بدهد که یک باغ ویلا در شمال تهران با قیمت و ارزش چند ده میلیاردی می‌پردازد.
وی افزود: 25 سال است که مردم میلیون‌ها موبایل خریدند اما کسی به فکر نیفتاد از دکل‌ها که شهر را نازیبا می‌کند، عوارض مناسب دریافت شود. امروز صدها میلیارد تومان چک‌های وصول نشده داریم. بخش عمده تمرکز ما در ماه‌های آینده باید بر بازسازی نظام اقتصادی معطوف باشد.
واقعیت این است که تحول اقتصاد شهری، مدیریت شهری نقش تعیین کننده دارد. شهرداری می‌تواند با ایجاد یک نظام نوآوری شهری، فضای مبتنی بر کسب و کارهای نوین را خلق کند. بخش عمده جوان‌ها، از ما انتظار استخدام ندارند و می گویند ما را در حل مشکلات شهر، سهیم بدانید. این‌ها باید به شرکای اصلی ما در آینده تبدیل شوند.
این نامزد تصدی پست شهرداری تهران اظهار کرد: مسائلمان را در سطح گسترده فراخوان می‌دهیم و این استارتاپ ها، پیشنهاد می‌دهند و یک بازی برد - برد - برد اتفاق می افتد چون مشکل ما، مردم و بیکاری جوان‌ها حل می‌شود.
هر کدام از کلانشهرها که نگاه کنید، با کمک همین کسب و کارهای نوین حل کردند. مسئله پسماندها و سایر مشکلات قابل حل است به شرط اینکه شیوه‌های حل مشکلات را تغییر دهیم.
وی گفت: هیچ جای دنیا برای جمع آوری زباله پول نمی‌دهند اما می‌فروشند. ما هزاران متر فرهنگسرا و سراهای محله داریم. 35 فرهنگسرا و چندین سرای محله داریم اما پاخور ندارد و کسی پا داخلش نمی‌گذارد. مسائل شهر را متاسفانه در چارچوب بروکراسی خواستیم حل کنیم. سرمایه انسانی و سازمانی شهرداری، همکار اصلی ما در حل مساله است.
برند و اتیکت شهرداری، فساد نیست. اگر کسی حرمت و مسئولیت خود را نگه نداشت به سایرین تسری ندهیم. کار ما در شهرداری افشاگری نیست. اگر شهردار شدم، شفافیت آری اما افشاگری هرگز و مسیر شفافیت را که دکتر نجفی آغاز کرد، ادامه می‌دهم.
میرزایی تاکید کرد: امروز شهر تهران به یک ائتلاف بزرگ ملی نیاز دارد. شعار ما به عنوان اصلاح طلبان، گفت و گوی تمدن‌ها بود و امروز به گفت و گوی فراگیر درون ملی نیاز داریم. متاسفانه باب گفت و گو بسته شده است.
شب تهران یک فرصت بی نظیر برای ایجاد تبلیغات اجتماعی است. 30 تیر را تجربه کردیم که باید فراگیر شود. شب فرصتی است که تعلقات خانوادگی و محله‌ای را پیوند بزنند و از میراث ارزشمند تاریخی بازدید کنند. ما روی زمین را دیدیم اما زیرزمین را ندیدیم. بهترین نقاط را ترمینال کردیم در حالی که می‌توانیم ترمینال‌ها را زیر زمین ببریم.
وی در پایان تصریح کرد: مسئله حمل و نقل و ترافیک باید خارج از مناطق 22 گانه حل شود. متن را دیدیم اما حاشیه را ندیدیم. متاسفانه حاشیه همان جایی است که در گذشته متن تهران بوده است. متن تهران یعنی شهرری که الان به حاشیه تبدیل شده است.
مساله دست فروش‌ها را قطعا در شب تهران می‌توانیم حل کنیم. مخلص کلام اینکه بیش از اینکه به تغییر راننده نیاز داشته باشم به تغییر جاده و بینش نیاز داریم. دامنه مشارکان و همراهان خود را باید به سرعت گسترش دهیم و نگاهمان را به اطراف خود باید دقیق‌تر کنیم.
منبع: تسنیم
نظرات