ایرانی‌ها چگونه قاچاق می‌شوند؟

به گزارش تجارت‌نیوز، قاچاقچیان انسان به قربانی‌هایشان وعده زندگی راحت در كشورهای اروپایی را می‌دهند، اما مسافران غیرقانونی اگر‌ خیلی خوش‌شانس باشند باید بقیه زندگی‌شان را در كمپ‌های پناهندگان بگذرانند، این درحالی است که بسیاری از آنها به این كمپ‌ها نمی‌رسند و در بین راه، جان و مالشان ‌را از دست می‌دهند.

پیدا كردن آدم‌پران‌ها خیلی ساده است. بیشترشان در فضای مجازی فعال هستند. وقتی ما در نقش یك مشتری كه نمی‌تواند قانونی از كشور خارج شود با آنها تماس گرفتیم آنها راه‌های زیادی جلوی پای ما گذاشتند؛ راه‌هایی كه خطرات خاص خودش را دارد و برای قدم گذاشتن در آنها باید به یورو و دلار هزینه كرد. ‌

به اولین آدم‌پران، خود را به عنوان دختری بی ‏سرپناه كه باید هرچه زودتر از كشور خارج شود‌ معرفی می‎كنیم، هرچند كه از نظر ‌عباس، آدم‌پران داستان ما، دلایل خروج از كشور مهم نیست. او به همه خدمات می‎دهد. او ده سالی می‎شود كه در مرز باكو، آدم‌پران است‌.

اول از همه می‎پرسد:‌ «‌كدام كشور می‎خواهید بروید؟» آن‌طور كه عباس می‌گوید دو راه برای رفتن به كشورهای اروپایی وجود دارد. اول از همه قاچاقچی مسافرش را از مرز تركیه رد می‎كند. پرواز از تركیه به آلمان یا هر كشور دیگر عضو اتحادیه اروپا، ده هزار یورو هزینه دارد. البته راه ارزان‏تری هم وجود دارد. قاچاق‏برها مشتری‏هایشان را از تركیه به آتن یونان و از آنجا به كشورهای اروپایی دیگر می‏‌برند. هزینه این راه البته كمتر خواهد بود:‌‌ «برای تمام كشورهای عضو اروپا 700یورو است.» این اما برای كشورهای عضو اتحادیه است. برای كشوری مانند انگلیس كه عضو اتحادیه اروپا نیست، هزینه‏ها بیشتر است.

13 هزار یورو هزینه قاچاقی سفر كردن به انگلیس است. ‌عباس می‎گوید: «برای كانادا 19 هزار یورو می‎گیریم.» او و گروهش البته كشور ارزان‎تری هم برای سفر دارند. رفتن تركیه از راه كوهپایه یا همان راه پیاده، تنها 5/4 میلیون تومان و از راه گمركی هشت میلیون تومان هزینه دارد.

قاچاق با چاشنی جعل

یكی از خدمات ویژه قاچاق‌برها جعل پاسپورت است. حتی اگر كسی هم ممنوع‎الخروج باشد یا پاسپورت نداشته باشد، عباس و همكارانش سریع برایش پاسپورت جعل می‎كنند: «اگر خودتان پاسپورت داشته باشید كه خیلی خوب است و راحت‎تر هم كارتان انجام می‎شود. اگر هم ندارید از پاسپورت شبیه استفاده می‎كنیم.»

جعل پاسپورت و كارهای مربوط به ویزا 20 تا 25 روز زمان می‎برد. عباس می‎گوید وظیفه‌‏اش فقط بردن مسافران است و با اقامت مسافرانش كاری ندارد. او البته توضیح می‌‏دهد:‌ «در تركیه دستم بازتر است. نمی‌‏توانم كارهای اقامت انجام دهم ولی آشنا زیاد دارم.» این قاچاق‎بر توضیح می‌‏دهد در مرز باكو پارتی خوبی دارد و به خاطر همین هم به‌راحتی می‎تواند مسافرانش را عبور دهد. هرچند كه به مشكلاتی هم برخورده است.

او توضیح می‌‏دهد:‌ «هرچه باشد، كارمان قاچاق است. اگر بخواهم شما را از راه زمینی منتقل كنم، تضمینی نیست. ممكن است گرفتار شوید ولی از راه گمركی، از صد در صد، 200 درصد مطمئن هستم كه شما به مقصد می‎رسید.»

صرافی مطمئن

عباس تأكید می‏‌كند پول را بعد از به مقصد رسیدن مسافرانش می‎گیرد؛ ولی روش گرفتن پولش كمی عجیب است. بعد از گذشتن از مرز و رسیدن به تركیه، اول از همه تمام پول در یك صرافی مطمئن می‎خوابد. رمز هم در دست مسافر می‎ماند و بلاك می‌شود تا این كه مسافر به یونان برسد، با رسیدن به یونان، 2000 یورو آزاد می‎شود و به حساب ‌عباس می‎رود. 5000 یورو بعدی در فرودگاه برای آدم‌پران گزارش ما واریز می‌‏شود؛ زمانی كه مسافر مطمئن می‌‏شود با گذرنامه، روادید جعلی و بلیت هواپیما خطری او را تهدید نمی‏‌كند. رسیدن به كشورهای اروپایی البته یك طرف ماجراست.

عباس و همكارانش تنها مسافران را از راه غیرقانونی از مرز رد می‎كنند. مسافران بعد از رفتن از كشور در كمپ‏‌ها زندگی می‏‌كنند و در بسیاری از مواقع زیر فشار غربت و شرایط دشوار كمپ‎ها به عباس زنگ می‏زنند تا برگردند. آقای آدم‌پران البته در آن زمان دیگر آنها را نمی‎شناسند.

قاچاق گروهی

عمران (قاچاق‎بر) یكی دیگر از كسانی است كه كارش آدم‎پرانی است. عمران البته در حال حاضر فقط مسافرانش را به تركیه می‎رساند. این روزها مرزهای كشورهای اروپایی بسته است. عمران از همان اول كه در نقش یك مهاجر غیرقانونی با او تماس گرفته‌ایم، ازما درباره سن وسالمان می‌پرسد‌. او برای خودش قوانینی دارد: «من زیر 22 سال را رد نمی‎كنم. دردسر زیر 22 ساله‏‌ها بیشتر است. همین چند وقت پیش یكی از دوستانم را به خاطر رد كردن یكی از آنها گرفتند و ده سال حبس برایش بریدند.» ‌

روش عمران هم مانند روش بقیه قاچاق‎برهاست. اول از همه پاسپورت و برگه ورود جعل می‏كند. برگه ورود و پاسپورتی كه یك روزه آماده می‎‏شود. آماده كردن پاسپورت و برگه ورود و رد كردن از مرز، حدود هفت میلیون تومان هزینه برمی‎دارد. عمران توضیح می‏‌دهد:‌ «گاهی وقت‏‌ها حتی 300 نفر را هم به تركیه می‏‌برم. بعضی وقت‎ها هم كسب‎وكار كساد است.» هر كسی كه بخواهد عمران از مرز ردش كند باید به ارومیه برود، از آنجا از مرز ماكو یا خوی رد می‌‏شود.

ادعای عبور از گمرک

به عنوان زنی كه یك بچه چهار ساله دارد و شوهرش اجازه خروج از كشور را به او نمی‎دهد، خود را به قادر معرفی می‎كنیم. قادر شش سالی می‏شود كه در مرز كار می‌‏كند. مانند بقیه قاچاق‏برها تركیه كشور مبدأ اوست. برای این كه مسافرانش را از راه تركیه رد كند دو راه دارد؛ یكی از راه‌‏ها، پیاده‌‏روی و گذشتن از كوه است كه شش میلیون تومان هزینه دارد.

قادر از مرز خوی، مسافران را غیرقانونی رد می‏كند. یك راه دیگر هم كه جزو پیشنهادها ویژه اوست، از داخل گمرك و بعد ادامه سفر با ماشین است. به قول خودش:‌ «این راه تضمین شده است. هر چه باشد با گمرك هماهنگ كرده‌‏ام.» قادر و رفقایش پاسپورت جعل می‏كنند، پاسپورتی كه به گفته خودش ثبت سیستمی نمی‏شود. او می‎گوید در گمرك رابط دارند و به خاطر همین هم مسافرینش به‌راحتی عبور می‎كنند.

پاسپورت جعلی اما در تركیه به درد مسافران می‎خورد. زمانی كه پلیس‌های تركیه گشت‎زنی دارند. قادر می‎گوید كه از راه پیاده‏روی چند تا از مسافرانش دستگیر شده‏‎اند. هرچند كه قادر می‏گوید كه اگر جرمی نداشته باشد، زود آزاد خواهد شد.‌ قادر برخلاف دیگر قاچاق‏برها، كودكان را هم از مرز رد می‏‌كند.

برای یك كودك هم نصف هزینه بزرگسال را می‏‌گیرد. تركیه تنها كشوری نیست كه او در آن مسیر كار می‎كند، یونان كشور دیگری است كه در لیست‌ او قرار دارد. قادر برای رفتن به یونان، اول از همه مسافرانش را به تركیه می‏‌برد، یونان از راه دریایی، با قایق 1200دلار آب می‌خورد.

منبع: روزنامه جام جم