خشکسالی ۳۰ ساله از نظر علمی مردود است

به گزارش تجارت‌نیوز ، در روزهای اخیر خبری از رئیس سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی منتشر شد که گفت ایران وارد یک دوره خشکسالی ۳۰ ساله شده است.

علیرضا شهیدی به ایرنا گفته بود این دوره خشکسالی در ایران از حدود ۲۰ سال پیش شروع شد و اکنون آثار این دوره خشکسالی را مشاهده می‌کنیم.

اما کاوه مدنی، کارشناس محیط زیست گفت موضوع خشکسالی ۳۰ ساله از لحاظ علمی و تخصصی مردود است. در ادامه نظر او را درباره خشکسالی ۳۰ ساله ایران را می‌خوانید.

کشور دچار ورشکستگی آبی است

«ایران دچار خشکسالی سی ساله است». نمی‌دانم این مطلب را رئیس سازمان زمین شناسی دقیقا همین‌گونه بیان کرده‌اند یا سخنان ایشان به صورت اشتباه نقل شده است. اما امیدوارم سازمان زمین شناسی آن را هر چه سریع‌تر تکذیب کنند.

همان‌طور که سال‌ها تکرار کرده‌ام، موضوع خشکسالی سی ساله از لحاظ علمی و تخصصی مردود است. یک زمانی کسانی این دروغ عجیب را به ناسا نسبت می‌دادند!

حتی اگر بپذیریم که در بیست سال گذشته دچار خشکسالی بوده‌ایم (که در این نقطه از تاریخ ادعایی غیر علمی‌ست)، هیچ عالم و متخصصی نمی‌تواند به شما بگوید که این دوره فقط سی سال طول می‌کشد و ده سال دیگر پایان می‌یابد.

کشور ما دچار ورشکستگی آبی‌ست. چه ببارد، چه نبارد، ما آب کم می‌آوریم. چرا؟ چون خرجمان (مصرف آب) بیشتر از دخلمان (میزان آب تجدید پذیر) است. وقتی کم می‌آوریم از پس‌اتدازمان (آب زیرزمینی) می‌خوریم.

چگونه می‌توان آثار گسترده ورشکستگی آبی (سدهای خالی، تالاب‌های خشک، رود‌های بی‌رمق، افت شدید آب‌های زیرزمینی، فرونشست، گرد و غبار، بیابان‌زایی، آتش سوزی و مرگ جانداران) را ندید؟

کشور کمبود آبی دارد نه فقر آبی

اما با کمال تعجب برخی هنوز این مشکلات را موقت و منتظر معجزه و سخاوت ابرهای آسمانند. تا زمانی که همه مشکلات بخش آب را بر گردن خشکسالی و تغییر اقلیم و دشمن و نفوذی و جاسوس و ابردزد بیفتد، فقط و فقط فرصت سوزی می‌شود و هزینه تغییر بالا می‌رود. متاسفانه طبیعت برای انسان صبر نخواهد کرد تا عقلش سر جایش بیاید. هر چه جلوتر برویم، خساراتی که به محیط زیست می‌زنیم، جبران ناپذیرتر خواهند شد!

کشور ما به طور ذاتی کم آب است اما فقر آبی ندارد. همین حالا هم می‌توان این وضعیت را پایان بخشید با آب کمتر، محصول بیشتر و بهتر تولید کرد و وضعیت محیط زیست را بهبود بخشید. اما تاجر ورشکسته قبل از وعده دیگری به طلبکاران باید بپذیرد که شکست خورده است، روش تجارتش جوابگو نیست و هر جه بیشتر دست و پا برند، بیشتر در باتلاقی که خو ساخته، فرو می‌رود.