۴ درخواست بیانیه جدید اروپا از ایران/ اروپا نگران چیست؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، در این بیانیه که توسط آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان تنظیم شده این کشورها مشخصا نگرانی خود از برخی فعالیت‌های هسته‌ای ایران را اعلام کرده و گفته‌اند: از ایران می‌خواهیم که از کار بیشتر روی تبدیل UF6 به UF4 جهت تولید اورانیوم فلزی خودداری کند و فعالیتی برای تولید اورانیوم فلزی انجام ندهد.

تاکید اصلی بیانیه بر این است که «آژانس به بخش حیاتی اطلاعات لازم درخصوص کلیت چرخه سوخت هسته‌ای ایران محروم مانده است.» در ادامه این کشورها چهار درخواست مشخص از ایران دارند:

اول: ما از ایران می‌خواهیم که تمامی تدابیر جهت شفافیت را اعمال کند تا آژانس در موقعیتی قرار بگیرد که بتواند فعالیت‌های نظارتی و راستی‌آزمایی در رابطه با برجام - که برای تداوم جریان اطلاعات ضرروی است - را ادامه دهد.

دوم: ما قویا از ایران می‌خواهیم که از اتخاد اقدامات تنش‌زای بیشتر خودداری کند، از تمامی فعالیت‌های مغایر با برجام بازگردد و بدون تاخیر بیشتر، اجرای کامل - از جمله تدابیر مرتبط با شفافیت - را از سر بگیرد.

سوم: همکاری به موقع و کامل با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز کاملا مهم است.

چهارم: حفظ توانایی فنی آژانس برای احیا و حفظ تداوم اطلاعات جهت راستی‌آزمایی و نظارت بر تعهدات هسته‌ای ایران در آینده همچنان حیاتی است. ما دریافته‌ایم که تمامی داده‌های نظارتی در حال ذخیره‌سازی است و در صورت از سرگیری تعهدات هسته‌ای ذیل برجام توسط ایران، این داده‌ها در اختیار آژانس قرار خواهند گرفت.

نگرانی‌های بیانیه از فعالیت‌های ایران

همچنین در بخش دیگری از این بیانیه، نگرانی‌های کشورهای چهارگانه اعلام شده است. در بخشی از این بیانیه آمده: ما عمیقا نگران پیشرفت‌های هسته‌ای مداوم ایران که در اسناد مدیرکل گزارش شده، هستیم. در سه سال اخیر، برنامه هسته‌ای ایران پیشرفته‌تر شده و این مسئله امنیت بین‌المللی را تهدید می‌کند. انباشت هشداربرانگیز مواد غنی‌سازی شده - علی‌الخصوص اورانیوم با غنای ۶۰ درصد و اورانیوم با غنای ۲۰ درصد - دلیلی برای نگرانی زیاد است.

«یک سال و نیم است که از زمان توقف اجرای تدابیر نظارتی مرتبط با برجام توسط ایران و تعلیق اجرای پروتکل الحاقی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به داده‌های حیاتی در رابطه با سانتریفیوژها و ساخت قطعات دسترسی ندارد. این بدان معناست که نه آژانس و نه جامعه بین‌المللی نمی‌داند که ایران چند سانتریفیوژ در فهرست موجودی خود دارد، چند مورد از آن‌ها ساخته شده و یا اینکه در کجا واقع هستند.»

در انتها هم ابراز نگرانی شده که «هرچه ایران بیشتر به پیشرفت و انباشت اطلاعات با تبعات غیرقابل بازگشت بپردازد، به همان اندازه بازگشت به برجام سخت‌تر خواهد شد.»