۱۶ میلیون پرونده قضایی در ایران داریم

به گزارش تجارت‌نیوز، سی و هشتمین همایش ملی روز مددکار اجتماعی روز گذشته برگزار شد. در این همایش مقامات رسمی و کارشناس‌های مختلف درباره لزوم میانجی‌گری در اختلافات سخنرانی کردند. 

حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاری اجتماعی درباره این همایش گفت که بروز اختلافات میان مردم در حوزه‌های مختلف از جمله مسائل خانوادگی، موضوع جدیدی نیست. بر اساس ماده 82  قانون آیین‌ دادرسی کیفری، شخص یا موسسه میانجی‌گری می‌توانند به امر میانجی‌گری بپردازند.

در میزگرد تخصصی میانجی‌گری در همایش «مددکاری اجتماعی و میانجی‌گری»، بهروز بزرگی، مدیرکل مددکاری اجتماعی و مشاوره بنیاد شهید و امور ایثارگران درباره لزوم ارتباط عاطفی مددکاران اجتماعی با مراجعه‌کنندگان توضیح داد. 

16 میلیون پرونده قضایی در کشور

بزرگی گفت: «رابطه تنگاتنگی میان مددکار و مددجو است. این ارتباط می‌تواند عاطفی و معنوی باشد. اگر ما بتوانیم این ارتباط معنوی را میان افراد برقرار کنیم، بسیاری از تعارضاتی که اکنون در جامعه داریم، حل خواهد شد.»

مدیرکل مددکاری اجتماعی و مشاوره بنیاد شهید و امور ایثارگران توضیح داد: «مشکل ما این است که تعارضات در جامعه افزایش پیدا کرده است. اینکه اکنون در جامعه حدود 84 میلیون نفری، حدود 16 میلیون پرونده قضایی داشته باشیم، به دلیل همین تعارضات است.»

جامعه ما گسست پیدا کرده است

بهروز بزرگی در ادامه این همایش گفت: «مددکار اگر بتواند به موقع و به درستی در جایگاه خودش عمل کند، بسیاری از این تعارضات حل می‌شود، چه بحث خشونت باشد، چه آسیب‌های روانی و اعتیاد. بهترین راهکار این است که نقش میانجی‌گری را بین مددکاران گسترش دهیم.»

مدیرکل مددکاری اجتماعی و مشاوره بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت: «مداخله به موقع باعث کاهش آسیب‌های اجتماعی می‌شود، در غیر این صورت آسیب‌ها بیشتر می‌شود. ضرورت دارد که با بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های معتمدین، بحث میانجی‌گری را توسعه دهیم.»

برزگی ادامه داد: «تخصص و هنر مددکار این است که یک ارتباط معنوی شکل دهد. این موضوع سبب می‌شود بسیاری از چالش‌ها در جامعه کاهش یابد. ما آکادمیک درس می‌خوانیم، اما در پیاده‌سازی آن مشکل داریم. باید نهایت استفاده را تجربیات دیگران داشته باشیم. بهره‌گیری از ظرفیت مددکاری اجتماعی و مددکاران در این زمینه بسیار مهم است. جامعه ما گسست پیدا کرده است، به دلیل آنکه ارتباط وجود ندارد.»

کودکان کشته می‌شوند، مسئول می‌گوید که اتباع بودند!

در بخش دیگر میزگرد تخصصی میانجی‌گری در این همایش آرش نصر اصفهانی، جامعه‌شناس و نماینده انجمن جامعه‌شناسی به وضعیت کودکان به‌ویژه کودکان افغانستانی در کشور پرداخت. 

آرش نصر اصفهانی با اشاره به فعالین‌های خود در این زمینه گفت: «بیشتر در ارتباط با کودکان افغاستانی هستم و شاهد فعالیت مددکاران اجتماعی برای کودکان افغانستانی بودم. از مددکاران اجتماعی تشکر می‌کنم که بدون در نظر گرفتن ملیت، زبان و مذهب به کودکان کمک می‌کنند. در شرایطی که کودکان در کشور کشته می‌شوند و یکی از مسئولان کشور می‌گوید اتباع بودند و دیگری خدا را شکر می‌کند.»

برخورد با پناهندگان افغانستانی اسفبار است

این جامعه‌شناس در ادامه گفت: «عموما قربانیان تمایلی ندارند که از طریق دستگاه قضایی مشکلات خود را پیگیری کنند؛ به‌ویژه پناهندگان افغانستانی. پناهندگان افغانستانی ترس دارند. اگر بخواهم با توجه به فعالیت‌هایم در سال‌های اخیر، وضعیت را توصیف کنم، برخورد پلیس با پناهندگان افغانستانی اسفبار است.»

نصر اصفهانی توضیح داد: «همه اینها سبب می‌شود که پناهندگان افغانستانی بسیار وحشت داشته باشند که به سیستم رسمی مراجعه کنند. نتیجه این ترس هم این است که موضوعی مانند خشونت علیه کودکان کم گزارش شود، چون پیامدهای آن برای آنها وخیم است. در این وضعیت مداخله مددکاران اجتماعی می‌تواند خیلی خوب باشد، برای اینکه درباره آنچه که قانون ایران برای کودکان در نظر گرفته است، کمک کنند.»

بروکراسی مانع ارتباط سازمان‌های دولتی با کف جامعه

رضا صفری شالی، رئیس انجمن علمی رفاه اجتماعی ایران نیز در بخش دیگری از این همایش بر لزوم فعالیت‌ NGOها تاکید کرد. 

رئیس انجمن علمی رفاه اجتماعی ایران گفت: «نمی‌خواهم منکر فعالیت‌های سازمان‌های دولتی شوم، اما آنقدر فرآیند بروکراسی و اداری پیچیده است که در بحث مددکاری اجتماعی نمی‌توانند با بدنه جامعه داشته باشند و متاسفانه به آن شکلی که باید در کف جامعه حضور پیدا کنند.»

او ادامه داد: «سازمان‌های متولی از جمله بهزیستی، باید نقش راهبری، مدیریتی و حمایتی داشته باشند و وظایف را به NGOها بسپارند. ان‌جی‌اوها در قالب‌های مختلف از جمله آموزش توانایی دارند و ثابت هم کرده‌اند که می‌توانند.»