براساس تازه‌ترین تحقیقات صورت گرفته، حملات شهرک‌نشینان صهیونیست به منابع آبی فلسطینی‌ها در کرانه باختری و نوار غزه یک چهارم خشونت‌های مرتبط با آب در سال ۲۰۲۳ را تشکیل می‌دهد، اما بطور کلی درگیری‌های مسلحانه بر سر منابع رو به کاهش آبی در سطح جهان افزایش یافته است. نشریه انگلیسی «گاردین»، شامگاه پنجشنبه در گزارشی به نقل از «موسسه پاسفیک»، یک اندیشکده غیر حزبی مستقر در کالیفرنیا که خشونت‌های مربوط به آب را ردیابی می کند نوشت: «تقریباً ۳۵۰ درگیری آبی در سال ۲۰۲۳ در سراسر جهان ثبت شد که این رقم شاهد رشدی ۵۰ درصدی نسبت به سال گذشته بوده است. این خشونت‌ها، حمله به سدها، خطوط لوله، چاه‌ها، تصفیه خانه‌ها و کارگران و همچنین ناآرامی عمومی و اختلافات بر سر دسترسی به آب و استفاده از آب به عنوان سلاح جنگی را شامل می‌شود.» افزایش خشونت‌های مربوط به آب طبق این گزارش، از سال ۲۰۰۰ تاکنون، خشونت‌های مرتبط با آب به‌طور پیوسته درحال افزایش بوده، اما در سال های اخیر، شیب افزایشی این مسئله، شدیدا شدت گرفته است. به باور اندیشکده موسسه پاسفیک، علت این مسئله، بحران‌های ناشی از تغییرات اقلیمی، درگیری‌های قدیمی بر سر زمین، ایدئولوژی و مذهب، اقتصاد و حاکمیت است. در سال ۲۰۰۰، فقط ۲۰ حادثه مربوط به خشونت‌های آبی ثبت شده بود. مناطقی با جهش عمده در خشونت آبی آمریکای لاتین و منطقه کارائیب را نیز شامل می‌شود. در همین حین، در هند، خشکسالی شدید و اختلافات اجتماعی بر سر دسترسی به آب آبیاری برای زمین‌های کشاورزی باعث افزایش ۱۵۰ درصدی درگیری‌های آبی در سال گذشته شده است. «پیتر گلیک»، یکی از بنیانگذاران مؤسسه پاسفیک، یک سازمان مستقل تحقیقاتی و سیاستگذاری که ردیاب منازعه در سال ۱۹۸۵، گفت که: «همه این موارد جنبه های مختلف بحران فزاینده آب، همچون عدم اجرای و احترام به قوانین بین المللی. عدم تامین آب سالم و بهداشت برای همه، تهدیدات فزاینده ناشی از تغییرات اقلیمی را برجسته می‌کند.» افزایش شدید خشونت بر سر آب در سال ۲۰۲۳، به طور گسترده در سراسر جهان، به ویژه در خاورمیانه وجود داشت. بر اساس گزارش موسسه پاسفیک که براساس گزارش‌های خبری، اظهارات شاهدان عینی و گزارش‌های سازمان ملل نگاشته شده است، درگیری‌های آبی در خاورمیانه ۳۸ درصد از کل درگیری‌های سال گذشته را تشکیل می دهد که عمدتاً ناشی از حملات صهیونیست‌ها به منابع آب و زیرساخت‌های فلسطینی در سرزمین‌های اشغالی (کرانه باختری و نوار غزه) است. در سال ۲۰۲۳، شهرک نشینان و نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی در ۹۰ نوبت چاه‌های آب، پمپ‌ها و سیستم های آبیاری فلسطینی‌ها را آلوده و یا به کل تخریب کردند. در غزه، پیش از وقوع جنگ در ۱۵ مهر ۱۴۰۲ (۷ اکتبر ۲۰۲۳)، وضعیت آبی وخیم بود، اما با حمله رژیم صهیونیستی به این باریکه، بسیاری از زیرساخت‌های این باریکه به کل تخریب شده اند. در ماه نوامبر (آبان)، حملات هوایی رژیم صهیونیستی پنل‌های خورشیدی و سایر زیرساخت های تامین انرژی برای تصفیه خانه فاضلاب مرکزی غزه را که توسط اتحادیه اروپا پشتیبانی می‌شد را تاحدی نابود کرد. فاضلاب مرکزی غزه، برای یک میلیون نفر حیاتی بود. به تازگی، در ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، دفتر اطلاع رسانی غزه اعلام کرد که دشمن صهیونیستی در ۳۰۰ روز حملات مستمر خود به نوار غزه مرتکب ۳۴۵۷ کشتار شد و ۳۳ میلیارد دلار نیز به زیرساخت های آن خسارت وارد کرد. این دفتر در مورد خساراتی که دشمن صهیونیستی به زیرساخت های نوار غزه وارد کرده، نیز اعلام کرد که در مدت این ۳۰۰ روز، ۱۶۸ پناهگاه و ۱۹۸ دفتر دولتی ویران و ۳۳۲ مدرسه و دانشگاه و نیز ۲۶۴ بیمارستان، موسسه و مرکز درمانی تخریب و ۱۳۱ دستگاه خودروی آمبولانس توسط دشمن منهدم شدند، همین‌طور ۶۱۰ مسجد در غزه توسط اشغالگران صهیونیست ویران و ۴۳۰ هزار واحد مسکونی به شکل کامل و یا بخشی از آن‌ها در این حملات تخریب شدند. به گزارش دفتر اطلاع رسانی غزه، رژیم صهیونیستی در این جنگ ۸۲ هزار تن مواد منفجره روی منازل و محله‌های مسکونی در نوار غزه پرتاب کرد و ۷۰۰ حلقه چاه آب و ۲۰۶ مکان تاریخی و ۳۴ زیرساخت ورزشی را ویران کرد. این دفتر در پایان گزارش خود، برآورد اولیه از خساراتی که دشمن صهیونیستی در این ۳۰۰ روز به صورت مستقیم به نوار غزه وارد کرده را ۳۳ میلیارد دلار تخمین زد. از طرفی طبق گزارش گاردین، به نظر می‌رسد که بیشتر خشونت‌های آبی در کرانه باختری با الحاق و شهرک‌سازی توسط صهیونیست‌ها مرتبط است که توسط دادگاه لاهه غیرقانونی اعلام شد.
