سابقه ۱۰۰ ساله اخذ مالیات از عایدی سرمایه در آمریکا

آمریکا از جمله کشورهای دارای اقتصاد قوی و توسعه یافته است که بیش از ۱۰۰ سال است که قانون مالیات بر عایدی سرمایه را اجرا می‌کند. در این کشور افراد و شرکت‌ها مالیات بر عایدی سرمایه را در مجموع خالص کل سود سرمایه خود می‌پردازند.

به گزارش تجارت‌نیوز ، نرخ مالیات به دو مقوله مالیات سرمایه‌گذار و مقدار زمان سرمایه‌گذاری بستگی دارد. عایدی سرمایه کوتاه‌مدت مانند نرخ مالیات بر درآمد مشمول مالیات می‌شود.

سرمایه گذاری کوتاه مدت در نتیجه فروش دارایی طی یک سال یا کمتر تعریف می‌شود. عایدی سرمایه بلندمدت، در مورد دارایی‌های نگهداری شده برای بیش از یک سال است که با نرخ پایین‌تر مشمول مالیات می‌شوند.

وضع قانون مالیات بر عایدی سرمایه آمریکا در سال ۱۹۱۳

در آمریکا از سال ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۱، عایدی سرمایه در نرخ‌های عادی مشمول مالیات شد. در ابتدا حداکثر نرخ ۷% بود. قانون درآمد در سال ۱۹۲۱ نرخ مالیات ۱۲.۵% را برای دارایی‌هایی که حداقل دو سال نگه‌داشته شده بود، مجاز دانست.

از ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۱، مالیات دهندگان می‌توانستند سود حاصل از دارایی‌هایی که ۱، ۲، ۵ و ۱۰ سال نگه داشته شده‌اند را تا ۷۰% از مالیات معاف کنند. در سال ۱۹۴۲ نیز تغییراتی اعمال شد و از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷، بیش‌ترین نرخ مالیات عایدی سرمایه به ۲۵% رسید.

در ادامه نرخ مالیات در سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۶ به میزان قابل‌ توجهی افزایش یافت. در سال ۱۹۷۸ کنگره حداقل مالیات را حذف کرد و معافیت را به ۶۰ ٪ افزایش داد و حداکثر نرخ را به ۲۸ ٪ کاهش داد. کاهش نرخ مالیات در سال ۱۹۸۱ نرخ سود سرمایه را به حداکثر ۲۰ درصد کاهش داد.

به همین ترتیب در سال‌های مختلف قانون مالیات بر عایدی سرمایه دستخوش تغییراتی شد تا این که از سال ۱۹۹۸ تا سال ۲۰۱۷، قانون مالیات، نرخ مالیات برای عایدی سرمایه درازمدت را به مقیاس مالیاتی مالیات دهندگان به میزان درآمد عادی و میزان پایین‌تر برای سود سرمایه تعیین کرد.

نرخ ۲۰ درصدی مالیات بر عایدی سرمایه در سال ۲۰۱۸

در ایالات متحده، عایدی سرمایه کوتاه‌مدت به همان میزان که درآمد عادی مالیات پرداخت می‌کند، مشمول مالیات است. همچنین عایدی سرمایه درازمدت با نرخ پایین‌تر نشان داده شده در جدول زیر مشمول مالیات می‌شود.

منبع: مقاومتی‌نیوز