انعقاد پیمان پولی با چین راهکار هند در مدیریت شوکهای ارزی
هند به منظور کاهش ریسک های ناشی از تامین مالی دلاری مبادلات تجاری و سرمایه گذاری با این ارز به سمت انعقاد پیمان های پولی دوجانبه حرکت کرده است. به عقیده تحلیلگران در صورتی که این کشور با چین نیز پیمان پولی دوجانبه منعقد نماید، علاوه بر افزایش اشتغال و تسهیل صادرات، به در امان ماندن این کشور از شوک های ارزی نیز منجر میشود.
چین روند بینالمللی سازی یوآن در دهه گذشته را افزایش داده است. رشد اقتصادی و جهانی شدن سریع این کشور در دهههای اخیر نیز موجب شده افزایش تاثیرات این کشور بر اقتصاد بینالمللی شده است.
گامهای چین برای بینالمللی کردن یوآن
به گزارش تجارتنیوز، از آنجایی که کشور چین نسبت به هر کشور در حال توسعه دیگری پیش افتاده است و با فاصله زیادی نسبت به آنها، دومین اقتصاد جهانی است، لذا بین المللی شدن یوآن یک موضوع با اهمیت برای سیاستمداران کشور است.
بین المللی شدن یوآن به گسترش نقش این ارز در نظام پولی بینالمللی و افزایش وزن آن در معاملات حساب جاری(مبادلات تجاری)، معاملات حساب سرمایه (نقل و اتقالات سرمایه) و ذخایر خارجی کمک میکند.
برخی از جایگاه تردید، هنوز معتقدند که یوآن با موقعیت امن بینالمللی فاصله دارد و به عنوان یک ارز ذخیره بین المللی در دهه گذشته تنها مقدار کمی از کشش را به دست آورده است. علاوه بر این یوآن هنوز یک ارز به طور کامل قابل تبدیل نیست که یکی از عوامل مهم برای اعتماد اقتصادی است.
بنابراین سیاستگذاران چینی گام های تدریجی در جهت تبدیل یوآن به یکی از ارزهای اصلی بینالمللی جهت ذخیره را برداشتهاند.
حرکت چین به سمت پیمانهای پولی جهت کاهش ریسکهای استفاده از دلار
سیاستگذاران چینی اقدامات پیوسته و ویژه ای را برای تبدیل یوآن به عنوان یک وسیله ارزی برای پرداخت های تجاری و کاهش ریسکهای سرمایه گذاری دلار و تأمین این ارز انجام داده اند. چین این اقدامات را با امضای پیمان های پولی دوجانبه با بیش از ۳۰ کشور جهان پیش برده است.
از آنجایی که سهم چین در صادرات بین المللی ۱۳ درصد و سهم آن در تجارت با شرکای آسیایی ۵۰ درصد است، به کار بردن یوآن در جریانهای پرداختی نه تنها به کاهش هزینه های تجاری کمک کرده است، بلکه جایگاه یوآن به عنوان ارز اصلی را نیز افزایش میدهد.
استفاده هند از پیمانهای پولی جهت در امان ماندن از شوکهای ارزی
ملاحظات جغرافیایی-سیاسی، هند را تحت فشار قرار داده است تا گزینه بین المللی کردن روپیه را مورد توجه قرار دهد. هند همچنین در تلاش برای دستیابی به اهداف متعدد خود، چندین پیمان پولی دوجانبه را با دیگر بانک های مرکزی امضا کرده است.
اما این پیمان های پولی به طور عمده در حال حاضر به منظور کاهش ریسکهای تامین مالی و سرمایه گذاری دلاری مورد استفاده قرار می گیرد تا اقتصاد را از شوک های ارزی محافظت کند. با توجه به این که هند دارای کسری حساب جاری با کمتر از ۲ درصد از سهم صادرات بینالمللی است و روپیه نیز با اقبال جهانی آنچنانی مواجه نیست، لذا بینالمللی شدن این ارز راه طولانی را در پیش دارد.
منافع استراتژیک انعقاد پیمان پولی میان هند و چین
هر چند در نگاه اول انعقاد این پیمان پولی ممکن است به نفع یوآن باشد، اما این امر می تواند منافع استراتژیکی را برای هند به ارمغان بیاورد. انعقاد این پیمان نه تنها به دو کشور کمک می کند که به اهداف فردی خود دست یابند، بلکه به طور جمعی نیز به آن ها کمک میکند.
انتظار می رود که هند در دهه آینده یکی از سریعترین رشدهای اقتصادی را در بین اقتصادهای جهان داشته باشد و تقاضایش برای انرژی و مواد اولیه به سرعت افزایش یابد. هند سومین واردکننده نفت خام است و انتظار می رود که در سال ۲۰۳۰ بازار هند از چین به عنوان بزرگترین بازار به لحاظ رشد حجمی نیز پیشی بگیرد.
چین در تلاش است تا کاربرد یوآن برای تجارت نفتی را توسعه دهد. اگر هند در تجارت نفتی خود به جای دلار آمریکا از یوآن استفاده کند به بینالمللی شدن این ارز کمک خواهد کرد و هند می تواند هزینه های این کار را کاهش دهد.
امضای پیمان پولی با چین میتواند سهم هند از بازار مصرفی چین را افزایش دهد و ورود گردشگر چینی به هند را نیز افزایش دهد و به ایجاد اشتغال کمک کند.
منبع: مقاومتینیوز
نظرات