سرنوشت صادرات نفت ایران

گریگوری بیرو، تحلیلگر روابط بین الملل در تارنمای اویل پرایس نوشت؛ بر اساس بیانیه اخیر مشاور امنیت ملی جان بولتون، ایالات‌متحده انتظار دارد صادرات نفت ایران به صفر برسد.

به گزارش تجارت‌نیوز، سوال این است: آیا ایالات‌متحده می‌تواند آن را عملی کند یا خیر؟از ماه مه سال جاری بر مشتریان نفت ایران فشار واردشده تا خرید خود از ایران، سومین تولیدکننده اوپک در بازار جهانی نفت را قطع نمایند.

ایالات‌متحده تحریم‌های جدید علیه ایران را پس از خروج از معاهده هسته‌ای ۲۰۱۵ مجددا اعمال و تهدید کرده است تحریم‌های ثانوی را بر هر کشوری که به خرید نفت از ایران ادامه دهد، اعمال نماید.عمده مشتریان، ازجمله کره جنوبی، واردات خود را به حالت تعلیق درآورده‌اند.

چین، باوجود برخی از ژست‌های تدافعی در برابر چالش‌های ایالات‌متحده، خرید نفت خود از ایران را کاهش داده است. درحالی‌که بر اساس برخی گزارش‌های دیگر چین اعلام کرده است که هیچ‌گونه نشانه‌ای مبنی بر این‌که باید مطابق با دستورالعمل ایالات‌متحده عمل کند وجود ندارد.

هرچند مایل است از افزایش هرگونه خرید نفت ایران پس از تحریم‌ها در ۴ نوامبر اجتناب ورزد، اما کاهش توسط هند، دومین واردکننده نفت از ایران صورت گرفت. هند تلاش کرده است تا فاصله بینابینی خود با ایران و آمریکا را حفظ کند تا ضمن رعایت دوری گزیدن از تحریم‌های ثانویه ایالات‌متحده دسترسی به واردات نفت و گاز ارزان ایران را همچنان حفظ کند.

هند ۸۰ درصد از انرژی خود را وارد می‌کند و ایران سومین تامین‌کننده آن هست. ارتباطات تجاری بین تهران و دهلی‌نو در چند سال گذشته تقویت‌شده است، اما در حال حاضر هند با فشار روبروست که روابط خود را با ایران کاهش دهد، ایران بیمه محموله و آزادی استفاده از تانکرهای ایرانی را به هند به‌عنوان وسیله‌ای برای جذب آن کشور برای خرید، پیشنهاد و در اختیار گذاشته است.

اگر هند به دنبال پیروی از تحریم‌های ایالات‌متحده باشد، صادرات نفت ایران کاهش خواهد یافت. گزارش‌ها حاکی از آن است که هند نمی‌خواهد خرید خود از ایران را کاهش دهد و خواستار آن است تا مانند چین همچنان به خرید نفت از ایران ادامه دهد.

اما هند ممکن است به‌سوی منابع جدید عرضه، ازجمله نفت خام آمریکا، برای جبران کاهش، روی آورد. بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی واردات هند از ایالات‌متحده به‌طور مداوم افزایش‌یافته است به‌طوری‌که در ماه مه سال جاری این رقم به ۲۶۴ هزار بشکه در روز رسید.هندوستان برعکس چین نیاز به حفظ روابط با نظام مالی ایالات‌متحده دارد و به‌سادگی نمی‌تواند خود را در جهان منزوی کند، چراکه چین به خاطر بعضی از مسائل ژئوپلیتیکی با ایالات‌متحده و ازجمله جنگ جاری تجاری با دستگاه حکومتی ترامپ، برای مخالفتش دلیل دارد.

هند در مواجهه با کمبود واردات از ونزوئلا به علت سقوط تولید نفت در این کشور، به‌سختی قادر خواهد بود جایگزین دیگری برای واردات نفت از ایران بیابد، لذا به دنبال متقاعد کردن آمریکا برای چشم‌پوشی از حداقل ۵۰ درصد از واردات نفت ایران هست.

ترکیه، یکی دیگر از واردکنندگان اصلی نفت خام ایران، خرید خود را به‌شدت کاهش داد. شکاف دیپلماتیک اخیر با دستگاه حکومتی ترامپ و یک اقتصاد ناپایدار ممکن است آنکارا را تشویق کند تا همچنان دسترسی خود به نفت ارزان ایران را حفظ کند.

ایران منبع اصلی برای تامین انرژی ترکیه به شمار می‌رود کشوری که مانند هند به‌شدت به واردات انرژی وابسته است: در شش ماه اول سال ۲۰۱۸، ایران ۴۹ درصد از واردات نفت ترکیه را تامین کرده است.

طی دوره ۱ تا ۱۶ اوت، جریان نفت ایران به اروپا از ۴۶۵۴۵۰ بشکه در روزبه ۶۳۱۸۱۴ بشکه افزایش یافت. در کنار هند، اروپا بیشترین میزان صادرات نفت از ایران پس از پایان تحریم‌ها در ژانویه ۲۰۱۶ را داشته است.

اتحادیه اروپا عدم تمایل خود نسبت به همراهی باسیاست‌های کاخ سفید را نشان داده است. این اتحادیه برای زنده نگه‌داشتن توافق هسته‌ای ژوئیه ۲۰۱۵ تلاش کرده است و امیدوار است علیرغم شروع تحریم‌های ایالات‌متحده، همچنان روابط تجاری خود با ایران را حفظ کند.

اما درحالی‌که دولت‌های اروپایی در برابر منزوی نمودن ایران توسط ایالات‌متحده دست به مقاومت زده‌اند، سوال این است: آیا ایالات‌متحده موفق خواهد شد که صادرات نفت ایران را به صفر برساند؟ احتمالا نه، اگرچه به آن نقطه نزدیک خواهد شد. اگر واردات چین ثابت بماند، افزایش قیمت‌ها ممکن است برخی از خسارت‌های ناشی از تحریم را کاهش دهد.

منبع: شفقنا