چند پیشنهاد به دولت آینده در حوزه دیپلماسی نفت و گاز

به گزارش تجارت‌نیوز،  جواد یارجانی، درباره پیشنهادات برای دیپلماسی حوزه نفت و گاز در دولت آینده اظهار داشت: وضعیت نفت و  شریط ایران در سطح بین‌المللی کاملا روشن است، یعنی تحریم‌ها بزرگترین اثر را گذاشته‌اند. هرچند با تلاش متخصصین تاحدی سطح تولید حفظ شده اما باید بدانیم زمانی یکی از مهمترین تامین‌کنندگان نفت بسیاری از کشورهای دنیا بوده‌ایم و اکنون این موقعیت کمرنگ‌تر شده است.

وی افزود: برنامه افزایش تولید؛ تکنولوژی جدید و بروز نیاز دارد و ما از آن محروم هستیم و باتوجه به بین‌المللی بودن قضیه و موضوع تحریم نظر کارشناسی ما نیز تاثیری ندارد، نفت به عنوان تامین‌کننده منابع مالی برای رشد اقتصادی کشور است و دومین نقش نفت به عوان عامل تامین منافع ملی در داخل اوپک بوده است، این هم کاملا روشن است که حرف اول را در اوپک تولید و توان تولید می‌زند. وقتی توان تولید در حد این نیست که بتوانیم توان مذاکره و تاثیرگذاری داشته باشیم نقش‌مان در اوپک کمرنگ است. ذخایر و مخازن ما این توان را دارد که بعنوان تولیدکننده مهم دنیا نقش‌آفرینی کنیم اما این نقش کمرنگ شده و دلیل آن اینکه از ابتدای انقلاب، بزرگترین صنعتی که مورد هدف واقع شده و تحت تحریم‌های مختلف و جنگ بیشترین ضربه‌ای را که به صنعت کشور وارد شده این صنعت که ۱۱۶ ساله بوده است.

مدیر کل پیشین امور اوپک و ارتباط با مجامع انرژی وزارت نفت گفت: اکنون اگر قرار است صنعت نفت بازسازی شود مهم‌تر از همه باید به تحریم پرداخته شود، البته به این معنا نیست که به نفت وابسته شویم. ما باید از مسیر منابعی که می‌توانیم از نفت بدست بیاوریم و روابطی که در دنیا ایجاد می‌کنیم حرکت کرده و نفت و گاز در این راستا می‌تواند مبنا باشد. برای توسعه کل کشور از آن استفاده کنیم و این نقش مهم نفت است.

وی تاکید کرد: ما ذخایر بزرگی داریم که باید تولید و مصرف بهینه را در دستور کار قرار دهیم و مهم‌تر اینکه نیروی انسانی توانایی داریم که در طول زمان جنگ توانسته‌اند این صنعت را سرپا نگه دارند، استفاده بهینه برای مصرف داخلی و هم تامین منابع مالی برای توسعه کشور به مدیریت و توانایی ما برمی‌گردد در این بین این را نیز فراموش نکنیم که رقبا در حوزه نفت و گاز هیچ تمایلی ندارند که ایران نقش کلیدی بازی کند.

یارجانی بیان داشت: ما باید از توان متخصصین امر در مسائل بین‌الملل در حوزه اوپک و صادرات نفت بیشترین بهره را ببریم تا به جایگاه اصلی در این زمینه بازگردیم.

وی ادامه داد: ما باید بدانیم در حوزه نفت و گاز رقبای خیلی توانایی داریم که نقش کمرنگی برای نفت و گاز ایران قائلند بنابراین اگر هرچه زودتر سرمایه‌گذاری را انجام ندهیم نه تنها در حوزه بین‌الملل بلکه ممکن است در تامین نیازهای داخل هم دچار مشکل شویم و این ربطی به هیچ دولتی در گذشته، حال و آینده ندارد. اساس شرایط کشور اینگونه است که در منطقه پرخطر بخواهیم در تامین انرژی و امنیت ملی نقش ایفا کنیم.

مدیر کل پیشین امور اوپک و ارتباط با مجامع انرژی وزارت نفت گفت: ما از نظر ذخایر گازی کمبودی نداریم اما نحوه استفاده از گاز در مصرف داخلی مشکل داریم در برهه‌هایی اولویت‌هایی داده شده که اکنون امکان پاسخگویی نداریم. اینکه گاز تامین‌کننده ۶۰ تا ۷۰ درصد نیاز انرژی کشور باشد خطرناک است، هرچند روستاها هم حق دارند از انرژی پاک برخوردار باشند اما اگر گاز تبدیل به برق شود و به این مناطق برق‌رسانی شود و یا به روش‌های دیگر تامین انرژی اولویت داده شود، راهکار بهتری است. مثلا در مناطق دورافتاده ژاپن که کشور پیشرفته‌ای هم است به صورت انرژی سنتی استفاده می‌کنند اما ما به خاطر قول و وعده‌ها و استفاده تبلیغاتی همچنان در حال گازرسانی هستیم.

وی با بیان اینکه در شرایط کنونی با توجه به مصرف بالای گاز امکان جایگزین کردن دیگر انرژی‌ها نیز سخت است، افزود: تامین گاز بیشتر تکنولوژی بالاتری نیاز دارد که اکنون تحریم‌ها مانع هستند همچنین خیلی از کشورها که خودشان صادرکننده هستند نیز اصلا تمایلی ندارند که ایران صادرکننده مهم معرفی شود و در این رابطه تلاش ما باید این باشد که بتوانیم اقدامات این کشورها را خنثی کنیم و جایگاه اصلی خود را پیدا کنیم. دقت در نوع مصرف، حل مسئله تحریم‌ها و وارد کردن تکنولوژی مهمترین موضوعاتی است که باید به آنها پرداخته شود و اینها درایت و مدیریت بالا و خواست ملی نیاز دارد، ربطی به دولت‌ها ندارد. در سطح ملی باید مورد پیگیری واقع شود، باید به تخصص‌ها بها داده شود تا مشکل تامین گاز کشور را حل کنیم نه اینکه با قطع گاز پتروشیمی و یا صنایع بخواهیم از ناترازی عبور کنیم، باید فکر اساسی صورت گیرد.