بخش‌های مهم این گفت‌‌وگو را در ادامه می‌خوانید؛ همه دولت‌های دوران جمهوری اسلامی، در بستر خویش به دنبال اهداف خاصی بودند. وظیفه دولت مهندس موسوی دفاع از سرزمین، دولت آقای هاشمی سازندگی و دولت آقای خاتمی توسعه همه جانبه و پایدار در کشور بود. نمی‌توانم عنوانی درخور برای دولت احمدی‌نژاد پیدا کنم. توسعه سیاسی، موتور محرک سایر ابعاد توسعه در کشور است. اگر مردم در جامعه احساس عزت نکنند، در حوزه‌های اقتصادی نیز گشایشی رخ نخواهد داد. جهت‌گیری دولت آقای خاتمی، ایجاد بستری مناسب برای مشارکت همه شهروندان در امور کشور بود. ماموریت وزارت کشور با توجه به رویکرد دولت مستقر تعریف می‌شود. وزارت کشور، بازتاب تصویر کلی از رویکردهای دولت مستقر به جامعه است. برنامه‌های ما در وزارت کشور نیز، در طول شعارهای دولت اصلاحات برنامه‌ریزی شد. شناسنامه‌دار کردن، صدور پروانه، پرداخت یارانه، تدوین میثاق و ایجاد خانه احزاب، از جمله اقدامات وزارت کشور در پایان دوران هشت ساله بود. ظرف یک سال، امنیت را به مرزهای شرقی کشور برگرداندیم. 2 دولت در کشور حکمرانی می‌کنند؛ نخست، دولتی که در مرکز نشسته و سپس، دولت ایستاده که همان استانداران، فرمانداران و بخش‌داران در سراسر کشور هستند. وزیر کشور، رابط میان دولت نشسته و دولت ایستاده است. سر دادن شعارهای پرطمطراق برای دوران تبلیغات است. قبل از برگزاری انتخابات خود را خاک پای مردم می‌دانستند، بعد از انتخابات همان مردم خس و خاشاک نامیده شدند. شعار دادن به تنهایی چاره کار نیست؛ باید از افرادی کارآزموده، متخصص و کارآمد در مسئولیت‌ها استفاده کرد. نگاه دولت آقای پزشکیان باید به همه اقشار جامعه باشد. نباید فقط مطالبات آن 20 درصدی که به دولت رای دادند در نظر گرفته شود، باید 60 درصدی که در انتخابات شرکت نکردند را سهیم دید. 80 درصد مردم خواهان تغییر در وضعیت حکمرانی کشور بودند. تحقق شعارهای دولت، در گرو استفاده از کارگزارانی پایبند به میثاق با مردم است. تقابل، تنها راه برقراری امنیت در جامعه نیست. می‌توان با زبان مفاهمه امنیت را در کشور حاکم کرد. دولتی که توسعه سیاسی برایش تمسخرآمیز باشد، زبان گفت و گو با جامعه را نیز بلد نیست. وزیر کشور بدون توجه به رویکرد دولت نمی‌تواند از خود اجتهاد صادر کند. مجموعه دولت آقای پزشکیان، باید فضا را برای وزیر کشور جدید مهیا کنند. وزارت کشور باید به «وفاق و گفت و گو» در دوران جدید، اصالت ببخشد. در حوزه امنیت دچار مشکل شده‌ایم. عقربه‌های نهادهای امنیتی باید به سمت تغییر مبتنی بر اراده مردم گردش کند. تمرکز دستگاه‌های امنیتی از مسائل حساس کشور برداشته شده است. نگاه امنیتی باید سمت فعالیت‌های «موساد»، «سی آی ای»، «ام آی سیکس» و «کا گ ب» باشد، نه اساتید دانشگاه و مدل موی دختران در خیابان‌های شهر. به کارگیری کارگزارانی هم‌سو با شعارها و اهداف دولت، شرط لازم برای موفقیت است. با 4 درصد آراء مردم، مطالبات 90 میلیون نفر را پیگیری می‌کنند. مسئولی که با سفارش دیگران به دولت تحمیل شود، پاسخ‌گوی رئیس جمهور نخواهد بود. پیگیری مطالبات باید هم‌راستا با خواست 75 درصدی مردم که خواهان تغییر وضعیت موجود بودند باشد. دولت احمدی‌نژاد، طبقه متوسط در کشور را زمین‌گیر کرد. بدون تقویت و مشارکت طبقه متوسط، هیچ توفیقی در داخل کشور حاصل نمی‌شود. رئیس جمهور باید بداند که عماد دین و دنیا؛ عامه مردم هستند. تامین نظر خواص ممکن است دولت را از مردم دور کند. «وفاق» با بده بستان محقق نمی‌شود. «وفاق» به معنای باز کردن میدان برای حرکت به سمت مطالبات اکثریت و بهاء دادن به اقلیت است. دولت در پایان دوران سه ماهه، محک اولیه خواهد خورد. امروز ملی‌ترین وظیفه همه مردم در کشور، کمک به موفقیت دولت پزشکیان است. اولین تصویر از تغییر وضعیت موجود، در بودجه سال 1404 منعکس خواهد شد.
