مصائب کار در معدن؛ از نبود امنیت جانی تا دغدغه نان

«کار در معدن» عنوانی است که ناخودآگاه یادآور سختی و دشواری فعالیت است. کار در معادن از جمله مشاغلی است که حتی در ایمن‌ترین محیط‌های کاری همچنان جز سخت‌ترین مشاغل جهان محسوب می‌شود.

به گزارش تجارت‌نیوز ، طبق تعریف قانون کار، مشاغل سخت و زیان آور معمولا به کارهایی اطلاق می‌شود که در آن عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، غیر استاندارد بوده و در اثر اشتغال، تنشی به مراتب بالاتر ازظرفیت های طبیعی (جسمی و روانی) در کارگر ایجاد گردد که نتیجه آن بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن است.«کار در معدن» نیز از جمله مشاغلی است که در لیست سخت و زیان آور است.

اما وقتی صحبت از کار سخت و زیان آور می‌شود، هرکس به نوبه خود شغلش را سخت تلقی می‌کند؛ مطابق قانون کار، معدنکاری جزو مشاغل سخت و زیان آور تلقی می‌شود و در این بین یکی از دغدغه‌های اصلی کارگران معدن کمبود تسهیلات و خدماتی است که طبق قانون باید به آنها تعلق گیرد؛ مطابق ماده 52 قانون کار، کارگران معادن نباید بیشتر از 6 ساعت در روز و 36 ساعت در هفته فعالیت کنند این در حالی است که اکثر کارگران این بخش در سراسر کشور در 2 تا 3 شیفت کاری به صورت مداوم طی 15 روزکار می‌کنند.

هیچگونه امکانات بهداشتی برای کارگران معدن وجود ندارد

حمید رضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، درباره اینکه آیا سختی کار به کارگران معدن گفت: مشاغل سخت و زیان آور مشاغلی هستند که در اثر کار در چنین مشاغلی صدمات جسمی و روحی ذهنی به کارگر وارد کرده و کار در معادن هم خطرناک بوده و هم جزء مشاغل سخت محسوب خواهد شد.

چنین افرادی می‌بایست هم ساعت کارکرد کمتری و هم زودتر بازنشسته شوند که قانون کار و رفاه تامین اجتماعی کلیه کارگران شاغل در معادن چه در زیر زمین و چه در سطح زمین کار می‌کنند مشمول این قانون دانسته و ساعت کار آنها 6 روز در هفته و 36روز در هفته و با بیست سال سابقه ممتد و بیست و پنج سال متوالی متوانند باز نشسته شوند.

وی با اشاره به مشکلات متعدد گفت: دغدغه اصلی کارگران معدن امنیت جانی و سلامتی آنهاست.به دلیل اینکه محیط کار اینگونه از شاغلین مملو از گازهای اسیدی می‌باشد،درصد زیادی از آنها دارای ریه‌هایی مبتلا به انواع اقسام بیماری هستند که متاسفانه با توجه به روال در کشورهای مختلف دنیا،هیچگونه امکانات پزشکی و بهداشتی در محل کار معادن با توجه به نیاز،وجود ندارد.

عدم امنیت جانی هم بخاطر اینکه اکثر معادن کشورمان از رده خارج و به اواخر عمر مفید خود رسیده‌اند ،فاقد امکانات لازم جهت تامین امنیت جانی کارگران بوده که خود این موضوع باعث افزایش استرس نیروی کار در محل کار و کاهش بهره وری نیروی کار را بدنبال خواهد داشت.

امام قلی تبار اظهار داشت: دغدغه بعدی جامعه کارگران شاغل در معادن بحث معیشت آنهاست. درصد زیادی از معادن موجود در کشور متروکه وتوسط بخش خصوصی اداره می‌شوند که تولید شن و ماسه می‌کنند و کارگران آنها برای تامین معیشت علاوه بر اینکه بیشتر از 8ساعت کار می‌کنند حقوقی کمتر از وزارت کار دریافت می‌کنند و تعداد زیادی از آنها ماه‌هاست حقوق دریافت نکرده‌اند.

در شرایطی که کارگرانی که سر موقع حقوق خود را دریافت می‌کنند در تامین مسکن،درمان،تحصیل، پوشاک و تغذیه خود دچار مشکل هستند کارگران معدن با بدبختی روزگار می‌گذرانند.

بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور درباره دغدغه‌های جامعه شاغل در معادن گفت: دغدغه بعدی جامعه شاغل در معادن عدم امنیت شغلی آنهاست که باعث می‌گردد به خاطر نیاز و با وجود عدم دریافت چند ماه حقوق معوقه تن به هر نوع کار در این اماکن داده و بدون هیچ اعتراضی و همراه با استرس فراوان در این محیط‌ها به کار اشتغال دارند.

وی گفت: با مطالعه سطحی که بر روی این کارگران انجام می‌گردد متوجه خواهیم شد همه این افراد علاوه براینکه در محیط کار خود با استرس در حال کار هستند در مسائل خانوادگی خود به خاطر بعضی کمبودها با چالش‌های بسیار مهمی دست به گریبان هستند که قابل بحث در این موضوع نمی‌باشد.

امام قلی تبار درباره موضوع بازرسی کار افزود: در بحث بازرسی ادارات مرتبط با کار معادن در ابتدا باید این مورد را یادآوری نمود که تعداد کم بازرسین اداره کار بسیار ملموس بوده و بواسطه همین موضوع مراجعه به شرکت‌ها و واحدهای عادی به سالی یکبار هم نمی‌رسد، لذا معادن بواسطه دوری از مراکز شهری و ادارات کار، وهمچنین نبود تجهیزات ایمنی برای بازرسی هنگام مراجعه به معادن از مواردی می‌باشد که کمتر بازرسین ادارات کار را به خود می‌بیند.

با این وجود حتی در صورت مراجعه بازرسین ادارات کار و تامین اجتماعی به معادن هنوز تعداد کثیری از پرسنل حاضر در آنجا هنوز فاقد پوشش بیمه‌ای و تجهیزات ایمنی لازم جهت پوشش مشکلات آنها خواهند بود.

نماینده کارگران بیان کرد: تلاش دولت در این بخش بواسطه وجود مشکلات عدیده در سایر بخش‌های کار و تولید،تاکنون نتوانسته گره ایی از مشکل و دغدغه‌های این قشر باز کند.زیرا بخاطر برخی محدویت ها از قبیل ضعف سیستم‌های نظارتی،خصوصی بودن یا متروکه بودن یا سایر عوامل اراده‌ای برای حل مشکل این قشر پرتلاش وجود نداشته است.

اما امیدواریم دولت بتواند با فرهنگ سازی و مجاب نمودن کارفرمایان این کارگاه‌ها و نظارت مستمر خود زمینه‌ای را فراهم نماید که بتوان حداقل در کاهش حوادث معدنی مثل معدن یورث زمستانه گلستان،معدن زغال سنگ البرز و مس سرچشمه ،منبعد خانواده‌های دیگری را گرفتار بی سرپرستی نکند.

منبع: تسنیم