«شبیه‌سازهای جهان» گام بعدی در پیشرفت هوش مصنوعی است/ ظهور مدل‌های «جهان مجازی» و تحولات هوش مصنوعی در فناوری

به گزارش تجارت نیوز،

مدل‌های جهان مجازی در هوش مصنوعی که گاهی به آن‌ها «شبیه‌سازهای جهان» نیز می‌گویند، به‌عنوان گام بعدی مهم در پیشرفت هوش مصنوعی توجه بسیاری را به خود جلب کرده‌اند.

اخیراً «آزمایشگاه‌های جهان» تحت مدیریت Fei-Fei Li با جمع‌آوری ۲۳۰ میلیون دلار بودجه برای تمرکز بر توسعه «مدل‌های بزرگ جهان» به این عرصه پیوسته و شرکت دیپ‌مایند نیز با به‌کارگیری خالق برتر OpenAI در حوزه تولید ویدئوبه سمت توسعه این فناوری حرکت کرده است.

مدل‌سازی جهان برای تقویت قابلیت‌های هوش مصنوعی

ایده‌ی مدل‌های جهان، به توانایی انسان‌ها در تشکیل ذهنی نمایشی از محیط پیرامونشان الهام گرفته است. همان‌طور که مغز انسان اطلاعات حسی را به درکی منسجم از محیط تبدیل می‌کند، مدل‌های جهان در هوش مصنوعی نیز طراحی شده‌اند تا با ایجاد نمایش‌های داخلی و قادرسازی آن‌ها برای پیش‌بینی و تعامل با محیط، عملکرد بهتری در تطبیق با واقعیت داشته باشند.

اگرچه ایده مدل‌های جهان از دهه‌ها قبل مطرح بوده است، اما پیشرفت‌های اخیر در هوش مصنوعی مولد و خلق محیط‌های سه‌بعدی باعث شده تا این فناوری مجدداً مورد توجه قرار گیرد.

 این مدل‌ها قادرند درک عمیق‌تری از اصول پایه‌ای جهان مثل جاذبه و برخورد اجسام داشته باشند که به آن‌ها امکان می‌دهد محتوای واقعی‌تری تولید کنند. برای نمونه، یک مدل جهان می‌تواند فیزیک واقعی یک توپ در هنگام برخورد با سطوح مختلف را شبیه‌سازی کند، نه اینکه صرفاً الگوی یک پرش را تقلید کند.

علاوه بر تولید ویدئوهای واقعی‌تر، مدل‌های جهان می‌توانند در پیش‌بینی و برنامه‌ریزی پیچیده نیز استفاده شوند. «یان لکون»، دانشمند ارشد هوش مصنوعی متا، معتقد است که مدل‌های جهان می‌توانند در آینده در کارهایی مثل «مرتب‌سازی یک اتاق» با تحلیل وضعیت آن و ایجاد یک سری اقدامات لازم به کار گرفته شوند.

کاربردها فراتر از ویدئو: روباتیک، بازی و خلق جهان‌های مجازی

مدل‌های جهان می‌توانند راه را برای پیشرفت‌های بزرگ در زمینه روباتیک و خلق محیط‌های سه‌بعدی هموار کنند. این مدل‌ها با ارائه‌ی یک درک پایه‌ای از محیط به ربات‌ها، به آن‌ها امکان می‌دهند تا در موقعیت‌های مختلف انعطاف‌پذیر عمل کنند. از این مدل‌ها می‌توان در حوزه‌های مختلفی مانند بهداشت، تولید و تدارکات استفاده کرد.

به علاوه، با توجه به قابلیت این مدل‌ها در خلق سریع و مقرون به صرفه محیط‌های مجازی، می‌توان آن‌ها را برای تولید محتوای بازی و تعاملات دیجیتال استفاده کرد. این امر می‌تواند هزینه‌های بالای فعلی در تولید جهان‌های مجازی برای بازی‌ها و شبیه‌سازی‌ها را کاهش دهد.

چالش‌ها و مسیر پیش‌رو

مسئله‌ای به نام «توهمات هوش مصنوعی» نیز مطرح است. این امر هنگامی اتفاق می‌افتد که مدل‌ها محتوایی تولید کنند که از واقعیت دور باشد. به عنوان مثال، مدلی که عمدتاً در محیط‌های شهری آفتابی آموزش دیده باشد، ممکن است در شبیه‌سازی منظره‌ای برفی با مشکل مواجه شود.

در حالی که توسعه مدل‌های جهان به صورت کامل هنوز زمان می‌برد، محققان همچنان نسبت به پتانسیل آن‌ها خوش‌بین هستند. چالش‌های فنی و اخلاقی موجود در این مسیر در صورت حل شدن، می‌تواند منجر به پیشرفت‌های بزرگی در خلق محیط‌های مجازی، روبات‌های پیشرفته‌تر و سیستم‌های تصمیم‌گیرنده هوش مصنوعی شود.

 در نهایت، مدل‌های جهان به‌عنوان یک حوزه هیجان‌انگیز در هوش مصنوعی شناخته می‌شوند که می‌توانند فاصله میان شبیه‌سازی‌های دیجیتال و دنیای واقعی را به شکلی نوین پر کنند.