رقابت استارتاپها بر سر جذب نیروهای یکدیگر
یکی از بحثهای داغ این روزهای اکوسیستم استارتاپی ایران که از توییتر شروع شد، پیشنهاد کاری شرکت اسنپ به برخی از کارکنان شرکت تپسی بود. این موضوع علاوه بر ناراحتی مدیر عامل تپسی، باعث گلهمندی برخی دیگر از مدیران استارتاپ ها شد.
توییت میلاد منشیپور: اسنپ طی چند روز برای تمام مدیران تپسی پیشنهاد همکاری فرستاده.پاسخ تیم را در زیر میبینید. جدای از بیاثری اقدام اسنپ، به نظرم چنین کاری به قصد تخریب است و نه رقابت.اسنپ در گذشته نیز چنین اقداماتی در قبال رقبا، رانندگان و مسافرین انجام داده؛ اين اقدامات از اين پس بی پاسخ نمیماند.
توییت مدیر عامل تپسی
توییت مجید حسینینژاد: کلا دروغ گفتن برای تیمی که دی ان ای راکت رو دارن خیلی سخت نیست، دائما پیشنهاد حقوق بالا میدن به تیمی که رقیبشونه، نه برای نیاز به جذب؛ بلکه برای تخریب تیم مقابل.
توییت نازنین دانشور: این گروه واسه کارشناس ۳ میلیونی آفر ۹ میلیونی فرستادن… از کارشناس گرفته به بالا ؛)
پاسخ اسنپ: از کارمندان هیچیک از شرکتهای حملونقل آنلاین دعوت به همکاری نکردهایم. در نتیجه دعوت از نیروی کار یکی از تاکسیهای آنلاین را بهطور قطع تکذیب میکنیم.
آیا رفتار اسنپ حرفهای و اخلاقی بوده است؟
در تمام دنیا ارائه پیشنهادهای شغلی برای افراد مختلف، در شرکتهای مختلف امری عادی است. با توجه به افزایش نرخ تغییر محل کار کارکنان سازمان ها در سالهای اخیر چنین اقداماتی از سوی سازمان ها، جهت تامین منابع انسانی، امری حرفه ای، اخلاقی و قانونی است.
اما چنین فرآیندی بخشی حرفهای و اخلاقی نیز دارد که آن هم بر عهده شرکت ارائهدهنده پیشنهاد شغلی نیست. بلکه بر عهده شخصی است که شغل به او پیشنهاد داده شده است. اخلاق حرفهای و روند قانونی این است که شخص باید قبل از ترک سازمان به مدیران خود اطلاع دهد که در تاریخ مشخص شده قصد ترک سازمان را دارد (مدت زمان این کار حداقل یک ماه قبل از ترک شغل فعلی است). همچنین فرد باید تمام کارهای باز سمت خودش را بسته و به عدم افشای اطلاعات مهم پایبند باشد. پس در اینجا رعایت اخلاق حرفهای بر عهده شخص پیشنهادگیرنده است.
شرکتها چگونه میتوانند چالشهای ترک شغل کارمندان خود را کمتر کنند؟
اکثر شرکتهای معتبر دنیا در زمان استخدام ملاحظات خاص خود را دارند که آن را در قالب قرارداد عدم افشا (Non-disclosure agreement) که به اختصار NDA نامیده میشود، میآورند.
NDA یک قرارداد حقوقی یا توافقنامه رسمی است که بین شرکتها یا افراد حقیقی به منظور حفاظت از اطلاعات محرمانه، دادهها، مراودات، تجربیات و دانش پیرامون یک موضوع منعقد میشود و طرفین متعهد هستند اطلاعاتی که بر روی آن توافق میکنند، افشا نشده یا مورد استفاده تجاری قرار نگیرد.
برخی از شرکتهای دنیا مخصوصا شرکتهای با فناوری بالا این قرارداد را سختتر در نظر میگیرند. به عنوان مثال در NDA میآورند که در صورت ترک شغل شما تا سه سال حق فعالیت در شرکتهای رقیب ما را نخواهید داشت.
در موردی حتی عنوان شده بود که شما حق ازدواج با کارمندی در شرکتهای رقیب را نخواهید داشت. پس باز هم به این نتیجه میرسیم که این مورد هم به شرکتهای رقیب استخدامکننده ربطی ندارد و خود سازمانها مسئول آن هستند.
در مورد اسنپ و تپسی بیشتر اظهارنظرها احساسی و جانبدارانه بوده، اما به نظر بنده حتی اگر اسنپ چنین کاری را انجام داده است، دلیلی وجود نداشت که آن را تکذیب کند، چون این کار در تمام دنیا انجام میشود و حرفهای و قانونی است.
همچنین بهتر است شرکتها برای جلوگیری از آسیبپذیری در قبال این پدیده رایج این روزهای منابع انسانی، NDA شغلهای حساس خود را با حساسیت بیشتری تدوین کنند. البته موضوع جنجال بین اسنپ و تپسی یک خطای بزرگ داشت که شاید ناشی از تجربه کم باشد. استفاده از عبارتی نظیر «کارشناس 3 میلیونی» برای هر تیم و کارمندی بسیار آزاردهنده و غیراخلاقی است. امیدوارم با آرامش بیشتری توییت کنیم.
نظرات