میراث موگابه؛ فقر و فسادی که باقی ماند
رابرت موگابه در سن ٩٥ سالگى و (پس از) حدود ٣٧ سال حكومت بر زيمبابوه درگذشت.
شوخى طعنه‌آميز مردم زيمبابوه این است که می‌گویند: «قبل از استفاده از شمع براى روشنايى از چه استفاده می‌شد؟ جواب؛ از برق!» اين شوخى طعنه‌آمیز، ميزان تنزل روزگار مردم زيمبابوه طى دوران 37 ساله تسلط استبدادى موگابه بر زيمبابوه را نشان مى‌دهد.
قبل از پيروزى او به عنوان يك رهبر چريكى، زیمبابوه مستعمره انگليس بود و تبعيض نژادى بر قرار، اما اين رهبر محلى چنان دمارى از روزگار مردم بدر آورد كه حسرت زمان تبعيض نژادى را كشيدند.
اكثر جوانان براى كار به كشور هاى همسايه رفتند. ابرتورم رقم‌هاى پول را به ميليارد دلار زيمبابوه رساند و مرگ و مير بالا ميانگين طول عمر را به 36 سال كاهش داد.
موگابه نه به دليل تباهى اقتصاد و جامعه و سياست بلكه به دليل پيرى كه اكثرا سبب مى‌شد در جلسات به خواب برود و از دست دادن زمام امور، توسط ارتش خودش بركنار شد.
گرچه تحت رهبرى او زيمبابوه به يكى از فقيرترين و فاسدترين كشورها تبديل شد اما ژنرال‌هاى او از ثروت‌هاى كلانى برخوردار بودند؛ به بركت فسادى كه سرمنشا آن رهبرى رابرت موگابه بود.
پس از بركنارى هم مثل يك شاه بر خرابه‌هاى زيمبابوه زندگى كرد، ميراث او براى مردم كشورش فقر و يك حكومت نظامى فاسد بود. مورد او يك مصداق بارزی از كاتالوگ قطور نظام‌هاى استبدادى است.
منبع: کانال محمد طبیبیان
نظرات