انتظار دقیق و آینده جامعه
انتظارات دقیق عنوانی است برگرفته از یکی از سخنرانی‌های دکتر مسعود نیلی تحت عنوان «بررسی عملکرد اقتصادی دولت یازدهم» که در انجمن اسلامی دانشگاه شریف در روز سوم اردیبهشت 96 ایراد شده است؛ این اصطلاح در سخنرانی دکتر نیلی، اشاره به افرایش درک و رشد جامعه در انتظار از دولت عنوان شده است.
اگر منافع «انتظارات دقیق مردم از نمایندگانشان» به درستی تبیین شود، این موضوع می‌تواند عنصری ارزشمند در حیات اجتماعی تلقی شود، این مهم منوط به ارزش‌گذار آن از سوی شهروندان و رهبران سیاسی از یک طرف و از سویی دغدغه‌مندان سرنوشت جامعه و آینده آن است.
مدعا این است که حرکت در بلوغ درخواست‌ها و انتظار مردم از مسئولان می‌تواند مانع انحراف عملکرد آنها شده و فضای سیاسی را از شعارزدگی دور کند و ظرف و مظروف متناسب تبیین شود؛ نمی‌توان در اموری استاندارهای کشورهای اسکاندیناوی را ملاک قرار داد و در اموری رفاه کشورهای نفتی- عربی را!
این بینش تقویت شده می‌تواند اهرم کنترل‌کننده‌ای بر رفتار مسئولان باشد؛ لایه‌ای که با یک سازوکار مردم‌سالاری، عنوان مسئول را گرفته است این حق را ندارد که در لایه چینی مدیران خود، دست خود را بی‌حساب «باز» ببیند، تا جایی که سرنوشت تفویض کننده اختیار و منافع او را مخدوش و تهدید نماید!
ریشه ایجاد جوامع و تعیین مسئولیت‌ها در مشاغل و گروه‌های مختلف شغلی، ایجاد مکانیزمی برای پوشش تمام فعالیت‌های ارزش‌افزا و بالنده جوامع است، اما حدود این تفویض کجاست؟
قطعاً انتخابات یکی از روش‌های موثر در بهبود و اثربخشی و کارا نمودن دسته‌بندی‌ها و تفویض‌هاست؛ در کنار انتخابات، تشکل‌های سیاسی منسجم، شفاف و دارای ارتباط باز با گروه‌ها و آحاد جامعه می‌تواند به نتیجه بخش شدن انتخاب مردم کمک کنند؛ مرحله بعدی در این چرخه چیزی نیست جز قانون‌مند شدن تشکل‌ها و پرهیز از امنیتی نمودن فعالیت‌های سیاسی، این مهم هم مسئولیت تشکل‌های سیاسی است و هم نیازمند کمک و بسترسازی نظام حاکمیت!
آخرین عنصر موفقیت در اجرای این خواسته، همان «انتظار دقیق» است که به افزایش درک مردم از نیازها و مطالباتی که باید داشته باشند، دارد.
انتخابات مجلس شورای اسلامی در حال نزدیک شدن است و حرکت‌های سیاست در مناطق مختلف کشور در حال شکل گرفتن!
بازار وعده‌ها داغ می‌شود و تجربه گذشته و وضعیت فعلی اقتصاد کشور نشان می‌دهد وعده‌ها ضامن اجرا ندارد؛ ایجاد انتظار دقیق نیازمند تحریک نیاز به آن است که می‌تواند با بزاعت فعلی، در مسئولیت دانشگاه‌ها، نخبگان، جوانان، مطبوعات و رسانه‌ها قرار گیرد.
توسعه دانش‌هایی از جنس اقتصاد و مدیریت در میان آحاد جامعه و انتظار درنگ مردم از پس سخنرانی‌های نامزدهای انتخاباتی، می‌تواند کمک کند تا افراد توانمند وارد صحنه شده و خود را زیر ذره بین مردم و تحلیل آنها ببینند.
انتظارهای منطقه‌ای، مقطعی، صنفی، غیرشفاف و غیرمنصفانه بستر ایجاد شعارهای عجیب و غریبی است که بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی از آن بر نمی‌آید.
نظرات