در باب مولدسازی

پرسش روز: مولدسازی دارایی‌های جاری ملت چه مزایایی به دنبال دارد؟

پاسخ کارشناس: به جای مولدسازی دارایی‌های راکد دولت به فکر مولدسازی دارایی‌های جاری ملت باشید.امروزه مردم دارایی‌های جاری (نقدی) خود را با سراسیمگی تبدیل به ارز، طلا، مسکن و زمین کرده یا به خرید کالاهای بادوام مانند اتومبیل و نظایر آن روی می‌آورند که هیچ‌کدام را نمی‌توان در شرایط کنونی اقتصاد ایران سرمایه‌گذاری مولد دانست. به سخن دیگر، دارایی‌ها و پس‌اندازهای پولی مردم که ابعادی به مراتب گسترده‌تر از دارایی‌های راکد دولت دارد، عملا از چرخه تولید ارزش افزوده خارج می‌شود و اقتصاد ایران را به قهقرا می‌برد.

تجربه مولدسازی دارایی‌های راکد دولت پیش از این به شکل دیگری در چارچوب سیاست‌های کلی اصل چهل و چهار قانون اساسی با هدف واگذاری شرکت‌های دولتی صورت گرفته و نتایج آن به دلایل روشنی بسیار فاجعه‌بار بوده است. بدون وارد شدن در همه ابعاد موضوع، می‌توان گفت علت این امر اساسا چیزی جز تداوم اقتصاد دولتی ناکارآمد و بی‌اعتنایی به آزادسازی واقعی اقتصاد ملی نیست. تا زمانی که فضای کسب و کار به معنای واقعی آزاد نباشد و همچنان اقتصاد دستوری بر کشور حکم براند بخش خصوصی واقعی نمی‌تواند ابتکار عمل را به دست گیرد و زمام اقتصاد ملی، به رغم واگذاری‌ها، همچنان در اختیار صاحبان قدرت سیاسی باقی می‌ماند، البته این بار در قامت نظام مفسده‌برانگیز سرمایه‌داری رفاقتی یا آنچه در کشور ما به نظام خصولتی معروف است.

وانگهی باید توجه کرد که مولدسازی دارایی‌های راکد دولت به رغم تمام شبهاتی که در باره آن وجود دارد حتی اگر به تمام اهداف مثبت قابل تصور برسد تنها برای یک بار اتفاق خواهد افتاد چون دارایی‌های دولت محدود و معین است. اما آنچه برای کشور ما سرنوشت‌ساز است مولدسازی دارایی‌های جاری مردم است که امری همیشگی است. به راستی چه رازی در این منطق معیوب صاحبان قدرت نهفته است که راه چاره‌ای با ارزش همیشگی را که آشکارا تضمین‌کننده منافع ملی است فرو می‌نهند و به تشبثی ناپایدار و شبهه‌برانگیز دل می‌بندند؟