اولویت صادرات برگزاری جشن است یا ایجاد زیرساخت؟
گزارش‌های رسمی از تعطیلی ۵۲ هزار واحد تولیدی حکایت دارد؛ با این حال ابراهیم رئیسی، رئیس دولت، در مراسم روز ملی صادرات از احیای ۲۰۰۰ کارگاه و کارخانه خبر داد.
به گزارش تجارت‌نیوز ، شاید در نگاه اول بازگشت تولیدکنندگان به چرخه اقتصاد اقدامی مثبت تلقی شود، اما این پرسش را باید مطرح کرد که آیا احیای کارخانه‌ها به اندازه هزینه‌ای که دارد سودده است؟
با یک حساب سرانگشتی می‌توان گفت که دولت حتی اگر ۵۲ هزار واحد راکد را هم بازگشایی کند، به‌خودی خود نمی‌تواند اقدامی مثبت و محلی برای تبلیغ تلقی شود.
محاسبات نشان می‌دهد احیای تمان این واحدها به هزینه ۳۰۱هزارمیلیارد تومانی نیاز دارد. یعنی رقمی معادل کل درآمد مالیاتی دولت در سال ۱۴۰۰.
از سوی دیگر، بازگشت این واحدها به چرخه تولید، بدون تغذیه مالی مناسب نتیجه‌ای جز ورشکستگی دوباره آن‌ها ندارد.
در جشن دولت برای روز ملی صادرات، رئیس دولت سیزدهم همچنین از رشد ۴۰ درصدی کل صادرات سخن به میان آورد؟ اما باید پرسید که این آمار چگونه به دست آمده است؟
آخرین آمار رسمی گمرک نشان می‌دهد در پنج ماه نخست سال جاری وزن صادرات قطعی کالاهای غیرنفتی ایران ۳.۵ درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته بود. حتی از لحاظ ارزشی میزان رشد صادرات ۲۱ درصد بود.
بنابراین افزایش صادرات نه در وزن آن که در ارزش آن بوده و این افزایش ارزش با وجود کاهش وزن تنها می‌تواند به دلیل بالا رفتن قیمت ارز اتفاق افتاده باشد. در این بین مابه‌التفاوت ۱۹ درصدی گزارش گمرک و اظهارات رئیسی مشخص نیست از کجا نشات می‌گیرد.
حال در چنین شرایطی آیا صادرات ایران نیاز به جشن دارد یا حمایت و زیرساخت؟
برای مطالعه بیشتر خبر احیای ۲۰۰۰ واحد تولیدی بدون توجه به زیرساخت‌ها را بخوانید.
نظرات