نیازهای زنان در جامعه امروز ایران هیچ گاه به طور جدی مد نظر مسئولان قرار نگرفته است. حتی هیچ دولتی تلاش مضاعفی برای احیای قانون منع خشونت علیه زنان و اجرای دقیق آن به انجام نرسانده است.
مشکلات معیشتی دیگر تنها مربوط به قشر محروم جامعه نیست. از پزشک و پرستار بگیر تا مهندس و معلم همه و همه با مشکلات معیشتی مواجه شدند و در این بین، جامعه خلبانی هم نتوانست از این قاعده مستثنی بماند.
خلیل بهروزیفر، نماینده مجلس، میگوید: «مسائل اقتصادی تنها یک بُعد از گزارش کمیسیون اجتماعی مجلس درباره تعطیلی روز شنبه است. ابعاد دیگری که در این گزارش مد نظر قرار گرفته مسائل اجتماعی و فرهنگی است. در این زمینه با صاحبنظران این حوزهها مشورت شده است.»
یک فعال کارگری میگوید: وقتی هر سال آمارها منتشر میشود تنها از یک حقیقت تلخ پرده برمیدارد و آن نبود هیچ اراده سیاسی برای حفظ جان کارگران است.
مساله کمبود دارو مدت هاست که به چالشی بزرگ برای حوزه بهداشت و درمان تبدیل شده است اما مساله مهم اینجاست که نه وزیر بهداشت و درمان مشکلات موجود در بازار دارو را قبول دارد و نه رییس سازمان غذا و دارو
محمد درویش میگوید: کلانشهر تهران ملک شخصی شهردار نیست که با وجود تمام مخالفتها در زمینه آسیب زدن به فضای سبز شهری و پارکها و بوستانها باز هم بر تصمیم خود اصرار میورزد و بعد از اینکه حصارهای پارک قیطریه جمع شد به بهانه ساخت یک ساختمان فرهنگی این حصارها را به پارک لاله منتقل کرده است.
علیرضا کمالی میگوید: متاسفانه اصلاً مشخص نیست وزیر آموزشوپرورش بر اساس و مبنای کدام استانداردها و آمارهای موجود به این نتیجه رسیدهاند که سیستم آموزشی ما قرار است به الگوی جهانی تبدیل شود؟
مدیرعامل یک شرکت دارویی میگوید: در حال حاضر بسیاری از شرکتهای دارویی توان مالی خرید مواد اولیه را ندارند و این اتفاق یعنی توقف یا کاهش تولید که در نهایت تبدیل به کمبود دارو در بازار میشود و این مردم هستند که دچار ضرر و زیان مالی و جانی میشوند.
طرح رتبه بندی معلمان که قرار بود باعث بهبود وضعیت معیشت معلمان شود و آنها را از سقوط به زیر خط فقر نجات دهد، در نهایت تبدیل به طرحی شد که بسیاری آن را تنها ابزاری برای کنترل معلمان میدانند.
طی سه سال گذشته به قدری اجارهبهای مسکن افزایش پیدا کرده که بسیاری از افراد مجبور شدهاند برای ادامه زندگی و کار در شهرهای بزرگ به حاشیه شهر نقل مکان کنند.
آخرین اخبار