روایت احداث پارک اپل؛ قسمت سوم
میراث جابز برای کوک
طوفان ذهنی و جلسات طولانی در ماه‌های پیش رو، موجب شد که در نهایت در ژوئن سال ۲۰۱۰ طرح کنونی به تصویب برسد. اعتبار طرح کنونی نصیب هیچ‌کس نشد و هیچ‌کدام از اعضای موثر نمی‌توانند در این رابطه ادعایی داشته باشند.
محسن حسینی: طرح دایره‌ای پارک اپل حاصل ماه‌ها همفکری، جنجال و دعوا است. استیو جابز که در آغاز اصراری بر شکل حلقه‌ای نداشت، بعد از آنکه بازخوردهای منفی در مورد طرح «شبدر» گرفت در جلسه‌ای این موضوع را با تیم معماری در میان گذاشت. مدیرعامل با این طرح موافق بود تا آنکه پسرش اشاره کرد که این طرح چندان مناسب نیست و همین موضوع موجب شد که جابز هم در جست‌وجوی طرح دیگری باشد.
به گزارش تجارت‌نیوز ، طوفان ذهنی و جلسات طولانی در ماه‌های پیش رو، موجب شد که در نهایت در ژوئن سال ۲۰۱۰ طرح کنونی به تصویب برسد. اعتبار طرح کنونی نصیب هیچ‌کس نشد و هیچ‌کدام از اعضای موثر نمی‌توانند در این رابطه ادعایی داشته باشند. چرا که همان‌طور که اشاره شد این تصمیم حاصل همفکری اعضای اصلی بود. تنها اتفاق مسلم، رد طرح اولیه از سوی استیو بود.
طرحی برای آینده
کمپانی معروف اچ‌پی، زمینی به وسعت ۱۰۰ هکتار در شمال شهر کوپرتینو در اختیار داشت. این خبر وقتی به جابز رسید او احساس کرد که طرح مورد نظرش به اندازه کافی بزرگ نیست. از این رو وایزنهاونت، یکی از اعضای پروژه مسئول مذاکره با اچ‌پی شد. در نهایت زمین‌هایی که در اختیار اپل قرار داشت به ۱۷۵ هکتار افزایش پیدا کرد.
جابز اصرار داشت تمام تپه‌هایی که در محوطه این پارک قرار گرفته بودند با درخت پوشیده شوند. او عاشق درهم تنیدگی شاخ و برگ درختان بود و دوست داشت که محوطه پارک مورد نظرش هم پوششی یکدست داشته باشد.
یکی از سالن‌های اصلی پروژه اپل
دیوید مافلی، کسی است که به خاطر علاقه جابز به درختان در این پروژه حضور پیدا کرد. او در مورد دیدار اول در دفتر جابز به هوش و دانش بالای مدیرعامل اپل اشاره می‌کند. او نیز مانند دیگر افرادی که با جابز در جلسه‌ای تخصصی شرکت کرده بودند گفت: «او درباره جزئیات درخت‌ها نیز اطلاعات داشت و از آن مهمتر دقیقا می‌دانست که هر درختی چه تاثیری در پوشش ناحیه مورد نظر خواهد داشت.»
اپل در نهایت حدود ۹ هزار درخت را در محوطه کاشت. مافلی درباره این تصمیم نیز می‌گوید: «به او گفتم که پوشش پارک مهم است اما باید به شیوه‌ای طراحی شود که آینده را نیز در نظر داشته باشیم.» منطور او از آینده بحران کم‌آبی و رویارویی با خشکسالی بود. اپل نیز ادعا می‌کند که تمام بحران‌های کم‌آبی، انرژی و موضوعاتی از این دست در طراحی این مجموعه در نظر گرفته شده است و به عنوان مثال تمام انرژی مورد نیاز در ساختمان‌های این مجموعه به واسطه پنل‌های خورشیدی موجود تامین می‌شود. جابز برای طراحی این مجموعه تنها به عناصر زیبایی‌شناختی توجه نمی‌کند. علاوه بر زیبایی، جابز تلاش می‌کرد تا طرح‌هایش بهترین نتیجه را نیز به دنبال داشته باشد.
تیم کوک، کسی که پس از درگذشت جابز به عنوان مدیرعامل اپل انتخاب شد به چالش‌های پیش روی راه‌اندازی پارک اپل اشاره می‌کند. وقتی کوک از این موضوع حرف می‌زند به یاد آخرین دیدارش با جابز می‌افتد. زمانی که با هم به تماشای فیلم «تایتان» نشسته بودند. کوک به جابز گفت که ما با مشکلی بزرگ روبروییم. اینکه بعد از پایان پروژه کدام کارمندان را به پارک منتقل کنیم و کدام را بیرون نگه داریم. جابز به این مشکل عمیقا خندید!
ماجرای شیشه‌های غول‌پیکر
در نهایت طرح‌های مطرح شده با توصیه‌ها و نظرات مدیرعامل فقید، در سال ۲۰۱۲ نهایی شد. بخش‌های مختلف برای این مجموعه عظیم در نظر گرفته شد و تیم کوک نیز به عنوان مدیرعامل جدید، سرپرستی این طرح را برعهده گرفت.
در طراحی پارک مورد نظر، اپل همان‌طور رفتار می‌کرد که در تولید محصولات جدید نیز از همان استراتژی پیروی می‌کرد. اینکه معمولا برخی مشکلات و معضلات را پیش‌بینی نمی‌کرد. به عنوان مثال در طراحی پارک سوال مهم اینکه چگونه می‌توان بزرگ‌ترین و قدرتمندترین قطعه شیشه‌ای در جهان را در اختیار داشت؟
جابز عاشق استفاده از شیشه در طراحی‌ها بود. این علاقه را می‌توان در طراحی فروشگاه‌های اپل هم مشاهده کرد. در طراحی پارک اپل از دیوارهای شیشه‌ای بزرگ به ارتفاع ۱۳ متر استفاده شده است. این دیوارها از مرغوب‌ترین و مقاوم‌ترین نوع شیشه ساخته شده است. تنها ماشینی که قابلیت تولید این صفحه‌های شیشه‌ای را دارد متعلق به کمپانی آلمانی است و تولید هر کدام از این صفحه‌ها حدود ۱۴ ساعت زمان نیاز دارد. از سوی دیگر اپل ۸۰۰ صفحه شیشه‌هایی با ارتفاع ۱۳ متر نیاز دارد. از این رو ظرفیت تولید کمپانی مورد نظر برای اپل کافی نبود. از این رو کمپانی «سیل» برای آنکه بتواند از پس سفارش اپل بر بیاید ظرفیت تولید خود را افزایش داد.
وقتی بخش اصلی سازه‌ای که می‌سازید از شیشه تشکیل شده باشد، چالشی بزرگ پیش رو خواهید داشت؛ باران. این مسئله تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها می‌شود. مخصوصا اگر درست و حسابی به سایه‌بان‌ها فکر نکرده باشید.
درهای بخش‌هایی از این پارک که از شیشه ساخته شده است نیز ابعاد و اندازه‌های باورنکردنی دارد. به عنوان مثال در ساختمان‌های شیشه‌ای ابعاد ۲۵ در ۱۶ متری دارد که به گفته دایلر، یکی از اعضای حاضر در پروژه، مشابه آن تنها در انبار نگهداری هواپیما دیده می‌شود.
فولاد به کار رفته در این سازه نیز وزنی معادل ۱۶۵ تن دارد. اجزای دیگر مانند میله‌ها و دیگر بخش‌ها نیز ۹ تن وزن خواهد داشت. هر صفحه شیشه‌ای نیز معادل ۳ تن وزن دارد. لازم به یادآوری است که تنها در سک ساختمان حدود ۱۰ صفحه شیشه‌ای به کار گرفته شده است.
پروژه پارک اپل بزرگ‌ترین پروژه‌ای بود که استو جابز روی دست اپل گذاشت. این مسئله را کسانی عنوان می‌کنند که حین این پروژه با جابز روبرو بوده‌اند. همچنین هزینه‌های بالای این پروژه در سال ۲۰۱۲ از تخمین‌های گذشته فراتر رفت و به یکی از گران‌ترین پروژه‌های ممکن تبدیل شد. در همین سال بود که صحبت از رقم ۵ میلیارد دلاری به میان آمد.
باله‌های شیشه‌ای نقش محافظ شیشه در باران را ایفا می‌کنند
نظرات