شهرزاد زمانی 
«تجارت‌نیوز» گزارش صندوق بین‌المللی را بررسی می‌کند:
زمان برای حل بحران ایجاد شغل در جنوب صحرای آفریقا در حال اتمام است
برای پاسخ به جمعیت رو به رشد، این منطقه نیاز به تحول مشاغل غیررسمی، کاهش موانع رشد کسب‌وکار و ایجاد شرایطی برای رشد اشتغال در بخش‌های با بهره‌وری بالا، به ویژه در کشورهای شکننده و کم‌درآمد دارد.
با اینکه سایر نقاط جهان با مشکل جمعیت سالخورده مواجه هستند، جمعیت آفریقا به‌سرعت رو به افزایش است. تا سال ۲۰۳۰، نیمی از تازه‌واردان به نیروی کار جهانی از آفریقای جنوب صحرا خواهند بود که نیاز به ایجاد ۱۵ میلیون شغل جدید به طور سالانه دارد.
بر اساس نمودار ارائه‌شده در گزارش صندوق بین‌المللی پول، این چالش به‌ویژه در اقتصادهای شکننده، درگیر جنگ و کم‌درآمد حادتر است. این کشورها تقریباً ۸۰ درصد از نیاز سالانه ایجاد شغل منطقه را تشکیل می‌دهند اما تاکنون در ایجاد شغل دچار مشکل بوده‌اند.
وضعیت حاد کشورهای کم‌درآمد
اقتصادهایی که درآمد کم دارند یا با انواع چالش‌ها و شوک‌های اقتصادی روبه‌رو هستند، نرخ باروری بالایی دارند و جمعیت جوان‌شان هنوز به اوج نرسیده است.
به عنوان مثال، نیجر با جمعیت ۲۶ میلیون نفر و سهم بالای جمعیت جوان، تا سال ۲۰۵۸ به اوج خود نمی‌رسد و در ۳۰ سال آینده باید به طور منظم سالانه ۶۵۰ هزار شغل جدید ایجاد کند.
در مقابل، سهم جمعیت جوان کشورهای با درآمد متوسط مانند بوتسوانا، غنا، نامیبیا و موریس، به اوج رسیده و فشار کمتری برای ایجاد شغل خواهند داشت.
برای بهره‌برداری از این رشد جمعیت، باید تعداد زیادی شغل باکیفیت ایجاد شود که درآمدی بالاتر از سطح معیشت فراهم کنند؛ چه در نقش‌های رسمی و دولتی و چه خوداشتغالی.
ابزارهای سیاست‌گذاری
سیاست‌های هدفمند می‌توانند بهره‌وری در بخش غیررسمی را از طریق آموزش‌های مهارتی متناسب، دسترسی بهتر به منابع مالی و سیاست‌هایی که رفتن به سوی اشتغال رسمی را تشویق می‌کنند افزایش دهند. تعیین برنامه‌های بازار کار برای کمک به جوانان، به‌ویژه زنان که با موانع بیشتری روبه‌رو هستند، برای ورود به نیروی کار ضروری است.
با توجه به منابع مالی محدود دولتی، دولت‌ها می‌توانند اقداماتی را در اولویت قرار دهند که به چندین بخش سود برساند، مانند بهبود رقابت بازار و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی باارزش. سیاست‌های صنعتی که بخش‌های خاصی را هدف قرار می‌دهند می‌توانند پرهزینه، تحریف‌کننده و مستعد فساد باشند و باید با احتیاط به کار گرفته شوند. بدین ترتیب با ایجاد شرایط برای رشد اشتغال در بخش‌هایی با بهره‌وری بالا، دولت‌های آفریقایی می‌توانند به اقتصاد خود کمک کنند.
کاهش موانع رشد کسب‌وکارهای خصوصی نیز می‌تواند راه‌حلی برای کشورهای آفریقایی باشد. اولویت‌بندی زیرساخت‌های مهم مانند برق، اینترنت، جاده‌ها و حمل‌ونقل عمومی ارزان، می‌تواند جریان کالا و خدمات را تسهیل کند. کاهش بوروکراسی و مهار فساد نیز به رشد شرکت‌ها کمک می‌کند. جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بیشتر و توسعه بازارهای سرمایه داخلی، منابع مالی بیشتری تولید می‌کند. تقویت یکپارچگی و تجارت منطقه‌ای نیز می‌تواند بازارها را گسترش دهد.
اهمیت جامعه بین‌المللی در حل بحران اشتغال آفریقا
اشتغال قوی نه‌تنها برای کشورهای منطقه و مردم آن مفید است، بلکه می‌تواند به عنوان یک موتور رشد، مصرف و سرمایه‌گذاری برای اقتصاد جهانی عمل کند.
شکست در این مسیر ممکن است فقر را تشدید کند، بی‌ثباتی به بار آورد و مهاجرت را افزایش دهد؛ اما موفقیت در این مسیر می‌تواند راه رفاه را برای آفریقا و جهان باز کند.
سیاست‌گذاران باید برای ایجاد تغییرات معنادار بکوشند مسیری روشن برای میلیون‌ها نفر به سوی آینده‌ای روشن‌تر در زمینه اشتغال فراهم کنند.
نظرات