به گزارش تجارت‌نیوز ، دسترسی کشورهای فقیر به انرژی‌های پاک بسیار محدود است. این محدودیت‌ها ناشی از عوامل مختلفی مانند کمبود سرمایه‌گذاری، زیرساخت‌های ضعیف و شرایط سیاسی نامناسب است. آقای لوبو، بنیانگذار شرکت Nuru، نشان می‌دهد که حتی در کشورهایی مانند کنگو که منابع طبیعی فراوانی دارند، راه‌اندازی پروژه‌های انرژی پاک چقدر دشوار است. آقای لوبو برای تأمین مالی پروژه‌های خود مجبور شد سال‌ها تلاش کند و در نهایت تنها با کمک صندوق‌های بشردوستانه موفق به جذب سرمایه شد. اگر الگوی سرمایه‌گذاری در انرژی پاک تغییر نکند، تا اواسط قرن بیش از سه چهارم کل انتشار دی اکسید کربن می‌تواند از کشورهای کمتر توسعه یافته‌ای باشد که جمعیت و اقتصاد آنها سریعتر از هر جای دیگری در حال رشد است. به گزارش نیویورک تایمز ، آقای مکولی، مهندس سیرالئونی، توانسته است تقریباً تمام مقدمات یک پروژه برق آبی را فراهم کند، اما به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری، این پروژه هنوز به بهره‌برداری نرسیده است. آقای مکولی می‌گوید: «بانک‌های بزرگ به دلیل ریسک‌پذیری بالا، حاضر به سرمایه‌گذاری در این پروژه نیستند.» 1 بیش از 70 میلیون نفر از جمعیت 100 میلیونی کنگو قادر به خرید یا دسترسی به برق نیستند. کشورهای فقیر برای دسترسی به انرژی‌های پاک به کمک جامعه جهانی نیاز دارند. سرمایه‌گذاران باید ریسک‌پذیری خود را کاهش دهند و به پروژه‌های انرژی پاک در کشورهای فقیر فرصتی برای موفقیت بدهند. همچنین، کشورهای توسعه‌یافته باید با ارائه کمک‌های فنی و مالی، به کشورهای فقیر در توسعه زیرساخت‌های انرژی پاک کمک کنند. راهکاری برای کمک به کشورهای فقیر در دسترسی به انرژی‌های پاک افزایش سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پاک در کشورهای فقیر کاهش ریسک سرمایه‌گذاری برای پروژه‌های انرژی پاک در کشورهای فقیر ارائه کمک‌های فنی و مالی به کشورهای فقیر برای توسعه زیرساخت‌های انرژی پاک ایجاد انگیزه برای سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پاک در کشورهای فقیر اگر این راهکارها به درستی اجرا شوند، می‌توان به توسعه انرژی‌های پاک در کشورهای فقیر کمک کرد و به این ترتیب، به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کرد. تنها 2 درصد از سرمایه‌گذاری جهانی در انرژی‌های تجدیدپذیر در آفریقا بوده است، در حالی که نزدیک به یک میلیارد نفر در این قاره به برق دسترسی کمی یا اصلاً دسترسی ندارند. 2 آرچیپ لوبو، بنیانگذار Nuru، یک شرکت انرژی خورشیدی در کنگو با کمک صندوق‌های بشردوستانه، اخیراً 70 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری کرده است. این سرمایه‌گذاری به Nuru امکان می‌دهد تا شبکه‌های برق خورشیدی بیشتری در کنگو ایجاد کند و به میلیون‌ها نفر دسترسی به برق ارزان‌تر و مطمئن‌تر ارائه دهد. کشورهای فقیر اغلب توسط سیستم وام‌دهی جهانی به عنوان ریسک‌پذیر در نظر گرفته می‌شوند، که منجر به نرخ بهره بالاتر و دسترسی محدود به سرمایه می‌شود. حتی در کشورهایی که سرمایه‌گذاری بیشتری در انرژی‌های تجدیدپذیر انجام می‌شود، این سرمایه‌گذاری‌ها اغلب به کشورهای توسعه‌یافته‌تر متمرکز می‌شوند. کشورهای فقیرتر باید دسترسی بیشتری به سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر داشته باشند. این سرمایه‌گذاری‌ها می‌تواند به ثبات اقتصادی و زیست‌محیطی این کشورها کمک کند. در سال 2021، 50 کشور جهان اهداف ملی را برای توسعه انرژی پاک تعیین کردند. از این 50 کشور، 23 کشور از آنها کشورهای در حال توسعه بودند. این نشان می دهد که کشورهای فقیر نیز به اهمیت انرژی پاک پی برده‌اند و در حال تلاش برای حرکت به سمت یک اقتصاد کم کربن هستند. البته، کشورهای فقیر با چالش های خاصی برای اجرای پروژه های انرژی پاک روبرو هستند. این چالش ها می تواند شامل دسترسی محدود به سرمایه گذاری، زیرساخت های ضعیف و آموزش و پرورش ضعیف باشد. با این حال، با حمایت بین المللی، کشورهای فقیر می توانند بر این چالش‌ها غلبه کنند و به توسعه انرژی پاک کمک کنند. نمونه‌ای از پروژه های انرژی پاک در کشورهای فقیر هند در حال ساخت بزرگترین نیروگاه خورشیدی جهان در ایالت کارناتاکا است کنیا در حال نصب میلیون ها پنل خورشیدی در خانه ها و مشاغل روستایی است تانزانیا در حال توسعه یک شبکه برق خورشیدی در جزایر زنگبار این پروژه ها نشان می دهد که کشورهای فقیر در حال سرمایه گذاری در انرژی پاک هستند و به دنبال راه هایی برای کاهش وابستگی خود به سوخت‌های فسیلی هستند.
