بنگاههایی که به اندازه یک وزارتخانه یارانه میگیرند
عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان میگوید: یارانه سوخت شرکت فولاد کمی کمتر از بودجه کل وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است. مصرف بیش از حد انرژی و اختصاص یارانه بیش از حد سوخت توسط دولت به شرکتهای تولید فولاد به روش احیای مستقیم، موجب از دست رفتن منابع مالی کشور شده است.
حسین احمدیکیا، عضو هیات علمی گروه مکانیک دانشگاه اصفهان با واکاوی هزینه-فایده تولید آهن و فولاد در ایران و انتقاد نسبت به سیاستهای اشتباه در این حوزه میگوید: در ۴۰سال اخیر، تاسیس صنایع انرژیبر مانند تولید فولاد (به روش احیای مستقیم)، تولید آلومینیوم و سیمان، مورد حمایت دولتمردان قرار گرفته و همواره از آنها به عنوان افتخارات خود در اقتصاد غیرنفتی و اشتغال یاد کرده و صادرات آنان را غرورآفرین دانستهاند؛ در حالی که دوام این شرکتها مرهون اختصاص یارانههای هنگفت انرژی است.
وی ادامه داد: با توجه به فرسودگی این کارخانجات و فناوری پایین سیستمهای آنها و پایی بودن دانش فنی مدیران، این شرکتها در صورت حذف یارانههای انرژی ورشکسته خواهند شد.
احمدیکیا اضافه کرد: اکثر کشورها با اعمال شدید استانداردهای زیست محیطی و ارتقای فرایند تولید توانستهاند مصرف انرژی، مصرف آب و انتشار آلایندهها را به مقدار قابل توجهی کاهش دهند. کشورهای اروپایی به دنبال فناوریهای جدید برای کاهش آلودگیها هستند. مصرف آب و انرژی و آلودگی محیط زیست کارخانجات تولیدی آهن و فولاد در اصفهان بسیار بیشتر از میانگین جهانی است.
به گفته این کارشناس اقتصادی، از مهمترین راهکارها برای کاهش مصرف انرژی و آلودگی زیست محیطی ذوب آهن و فولاد مبارکه میتوان به بازیافت حرارت آگلومراسیون، بهبود سیستم کنترل کوره بلند و نورد گرم، بازیافت گاز کوره بلند، تزریق زغال سنگ ساییده و گاز، بهبود مشعلهای نورد گرم، بهبود فنهای هوای احتراق، پیش گرم کردن قراضه و استفاده از گازهای خروجی دودکشها اشاره کرد و همچنین با استفاده از فیلترهای مناسب در خروجی دودکشها میتوان انتشار گازهای آلاینده را به شدت کاهش داد.
وی در ادامه بیان کرد: یارانه سوخت شرکت فولاد کمی کمتر از بودجه کل وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است. مصرف بیش از حد انرژی و اختصاص یارانه بیش از حد سوخت توسط دولت به شرکتهای تولید فولاد به روش احیای مستقیم، موجب از دست رفتن منابع مالی کشور شده است.توجیه اقتصادی انتقال فولاد مبارکه از هرمزگان به بالادست زاینده رود، خشکاندن این رودخانه و تجاوز به حقوق کشاورزان تنها بخشی از بیتدبیری دولتها در مدت ۴۰ سال بوده است.
احمدیکیا همچنین در این تحلیل خود که متن کامل آن را در این لینک تجارتنیوز میتوانید مشاهده کنید، عنوان کرد: توسعه این شرکتها در سالهای اخیر در منطقه اصفهان بر این بیتدبیریها افزوده است. بنابراین افزایش تولید آین شرکتها در منطقه کم آب نظیر اصفهان به صلاح نبوده و باید توسعه آنها در نزدیکی دریا و به دور از مناطق مسکونی باشد. دولت با استانداردهای سخت گیرانه باید این واحدهای صنعتی را مجبور به کاهش مصرف آب، انرژی و آلودگی محیط زیست کند.متاسفانه دولت همواره حامیان این صنایع بوده و به بهانه اشتغال با تعرفه زیاد واردات و اختصاص یارانه سوخت، آنها را حمایت کرده است. فاجعهبارتر آن که دولت از این وضعیت درس نگرفته و سیاست را بر عقلانیت ترجیح داده و کارخانجات آهن و فولاد را در مناطق کم آب کشور گسترش داده است.
نظرات