راه به چرخش درآمدن رشد اقتصادی
بههرحال باید اذعان داشت که دولت و بخش خصوصی دست در دست هم بگذارند و این اهداف را همسو با هم پیش ببرند؛ تقاضای ما از دولت هم همین است؛ اما لازمهاش این است که بخش خصوصی هم بتواند خودش را تجهیز کند و آموزش ببیند. البته تمام این اقدامات با برنامهریزیهای خوب و مفیدی که در اتاقها انجام میشود، یکبهیک در حال تحقق است.
در کنار این موارد باید به بحثهای داخلی هم توجه کرد. در حدود یک ماه آینده، انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری را پیشرو داریم. جدا از اینکه متولی دولت دوازدهم چه گروه و با چه ایده و برنامهای خواهد بود، مسلما به دلیل فضایی که ایجاد میشود، اقتصاد در انتظار باقی خواهد ماند. بهاینترتیب نمیتوان توقع داشت که تا 29 اردیبهشت -زمان انتخابات ریاستجمهوری- تحولات چشمگیری رخ دهد. البته باید توجه کرد که این روند در تمام دنیا وجود دارد؛ اما در ایران معمولا زمان زیادی صرف می شود تا دولت جدید اهداف و برنامههایش مشخص شود و بهطور عملی زمام امور را به دست بگیرد. این در حالی است که باید مانند کشورهای پیشرفته یک برنامهریزی منسجمی وجود داشته باشد تا هر دولتی که سرکار آمد همان برنامه را پیش ببرد.
بر این اساس، لزومی ندارد که هر 4 سال یکبار یا 8 سال یکبار، کل برنامههای اقتصادی کشور تغییر کند؛ از همین رو نیاز است یک استراتژی صحیح وجود داشته باشد و دولتی که سرکار میآید، همان استراتژی را دنبال و عملیاتی کند. البته شایان ذکر است که هر استراتژی نیاز دارد که به روز شود. ولی اینکه از اساس همه برنامهها و اهداف به هم ریزد به نفع کشور نخواهد بود. به اعتقاد من نقشه راه را باید ترسیم کنیم و همان نقشه را پیش ببریم.
هدف هر گروهی که بر سر کار آید، مسلما خدمت به مردم و کشور است. بنابراین هرکس که احساس میکند همت و توانایی لازم برای اجرایی کردن استراتژی جامع برای بهبود اقتصاد کشور را دارد و در این راه مصمم خواهد ماند، به نظر من جای استقبال و خوش آمد دارد.
توضیح: یکی از راه های به چرخش در آمدن رشد اقتصادی استفاده از سرمایه گذاری خارجی است. سرمایه گذاری که البته برای جذب آن باید مقدماتی حاصل شود. حالا که سال انتخابات است، سرمایه گذاری خارجی هم به نوع خود درگیر انتظار نتیجه انتخابات خواهد شد.
نظرات