نگاهی به زندگی حرفه‌ای پله، پادشاه بازی‌های زیبا

به گزارش تجارت‌نیوز ، ادسون آرانتس دو ناسیمنتو معروف به پله تنها 17 سال داشت که در فینال جام جهانی 1958، متانت و مهارت عالی را از خود نشان داد که بعدها به نشانه‌های حرفه‌ای او تبدیل شد. اولین قهرمانی جام جهانی پله در این بازی‌ها با برتری 2 بر 1 برزیل در رقابت با سوئد به دست آمد.

او در مجموع در چهار مسابقه آن جام جهانی شش گل به ثمر رساند. پله در مجموع سه قهرمانی جام جهانی برای برزیل به ارمغان آورد که اگر در سال 1966 نبود محافظت کافی از سمت داوران باعث نمی‌شد در بازی مقابل بلغارستان و پرتغال حذف شوند، این قهرمانی‌ها به چهار مرتبه می‌رسید.

به نقل از اکونومیست ، سه بازیکن آرژانتینی یعنی آلفردو دی استفانو، دیگو مارادونا و لیونل مسی همگی مدعی لقب بهترین فوتبالیست جهان هستند. اما بسیاری از تحلیل‌گران بازی‌ها و بسیاری از بازیکنان سابق، بر این باور بودند که بهترین بازیکن جهان پله است که پس از مبارزه طولانی با سرطان در بیمارستانی در سائوپائولو در سن 82 سالگی درگذشت. جدای از هر چیز دیگری، 1279 گل او در 1363 بازی رکوردی جهانی است که بعید به نظر می‌رسد کسی بتواند از آن عبور کند.

او یک بازیکن کامل بود، یک مرد تیمی که اغلب پاس آخر را برای گل زدن دیگران فراهم می‌کرد. بابی مور، کاپیتان تیم ملی انگلیس که در جام جهانی 1970 به او باخت، گفت: «او بهترین بازیکن بود، زیرا می‌توانست در زمین فوتبال هر کاری انجام دهد».

ادسون در شهری در جنوب غربی ایالت میناس گرایس و در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. پدرش یک فوتبالیست حرفه‌ای با آینده‌ای روشن بود. اما دوران حرفه‌ای او به دلیل مصدومیت زودرس پایان یافت. اما پدر خود را وقف تربیت پسر کرد و از جوراب‌های کهنه، گریپ فروت یا پارچه‌های کهنه به‌عنوان توپ برای تمرین استفاده کرد.

در 15 سالگی پله توسط باشگاه حرفه‌ای سانتوس، پذیرفته شد. این تیم تا حد زیادی به خاطر او در اوایل دهه 1960 بهترین تیم جهان شد و دو بار در جام بین قاره‌ای مقابل قهرمان باشگاه‌های اروپا به پیروزی دست یافت.

کشف پله؛ کشف یک استعداد

نلسون رودریگز، فیلمنامه‌نویس و روزنامه‌نگار برزیلی که بازی پله را در سن 17 سالگی برای تیم سانتوس تماشا کرده بود نوشت: «پله برتری قابل توجهی نسبت به سایر بازیکنان دارد. او از سر تا پا احساس پادشاه بودن می‌کند». این توصیف رودریگز از پله باعث شد بعدها به‌عنوان پادشاه بازی‌های زیبا شناخته شود.

رودریگز علاوه بر مهارت پله، اعتمادبه‌نفس بالای او را نیز شناسایی کرد. او با تصور اینکه سرایت این اعتماد به نفس به تیم ملی موضوع بسیار مهمی است، با موفقیت برای حضور پله در تیمی که به سوئد رفته بود، مبارزه کرد.

پله با قد 1.73 متر آنچنان بلند قامت به حساب نمی‌آمد، اما قوی و سریع بود. بزرگترین دارایی او حس موقعیت‌گیری عالی، توانایی غریزی او در پیش‌بینی بازی و کنترل مغناطیسی توپ بود. او معمولاً در زمان مناسب در مکان مناسب قرار می‌گرفت. حرکات حریفان را پیش‌بینی می‌کرد و یک دریبل‌زن ماهر بود که مدافعان را حرکت‌ها و توقف‌های ناگهانی غافلگیر می‌کد. او با هر دو پای خود شوت قدرتمند و گاها منحنی داشت و برخلاف قدش، ضربه سر فوق‌العاده‌ای داشت.

تارسیزیو بورگنیچ، مدافع ایتالیایی که وظیفه دفاع در مقابل پله در فینال جام جهانی 1970 را بر عهده داشت، گفت: «قبل از بازی به خودم گفتم که او هم مانند بقیه از پوست و استخوان ساخته شده است، اما اشتباه می‌کردم. پله در این بازی از او جلو زد و گل اول را به ثمر رساند.

باشگاه‌های اروپایی به دنبال او بودند، اما تیم سانتوس و دولت برزیل اجازه انتقال او را ندادند. پله در 34 سالگی از بازنشستگی خارج شد تا به راه‌اندازی فوتبال غیرآمریکایی در ایالات متحده کمک کند و به نیویورک کازموس پیوست. او یک سفیر جهانی برای فوتبال بود.

زندگی سیاسی و شخصی پله

اما پله هرگز ارتباط خود را با برزیل قطع نکرد. او حاضر نشد با دیکتاتوری نظامی سال 1964 تا 1985 ارتباط زیادی داشته باشد. اما هنگامی که یک رئیس جمهور دموکرات، فرناندو کاردوسو، از او خواست تا در سال 1994 وزیر ورزش شود، او پذیرفت. او قانونی را برای پاکسازی فوتبال باشگاهی برزیل اجرا کرد، اما این قانون در کنگره خنثی شد، جایی که یک لابی قدرتمند از منافع مفسدان دفاع می کرد.

پله که همیشه در زمین بازی یک ورزشکار و نجیب‌زاده بود، در زندگی خصوصی خود نظم کمتری داشت. او سه بار ازدواج کرد و صاحب حداقل هفت فرزند شد.

پدربزرگ و مادربزرگ پله برده بودند. او هرگز یک کنشگر نبود، اما فقط با وجود خود، مظهر کرامت سیاهان بود. او در کنار محمدعلی کلی اولین سوپراستار سیاه‌پوست جهان بود. نلسون ماندلا در مورد او گفت: «تماشای بازی او به معنای تماشای شوق یک کودک همراه با وقار کامل یک مرد بود. اینگونه باید از او یاد کرد».