تجارتنیوز بررسی میکند؛ راهکارهای دولت هند برای عرضه برق سبز و ارزان
انرژی خورشیدی در هند/چالش دولت و پشتبامهای استراتژیک
عرضه انرژی خورشیدی در هند رو به افزایش است و این کشور قصد دارد تا سال 2030 بیش از نیمی از برق خود را صرفا از طریق انرژی خورشیدی و با کمترین هزینه تولید و در اختیار مشترکان قرار دهد. موانع اجرای این برنامه بلندپروازانه چیست؟
به گزارش تجارتنیوز ، هند به دنبال افزایش پنل خورشیدی و استفاده از انرژی خورشیدی است. در آخر ماهی که گذشت، اولاف شولتس با نارندرا مودی در دهلی ملاقات کرد، اهداف انرژی سبز هند در راس دستور کار قرار خواهند گرفت. در ماه مه گذشته، صدراعظم آلمان در برلین 10 میلیارد یورو برای کمک به هند برای دستیابی به هدف بلندپروازانه خود یعنی تولید 500 گیگاوات برق از منابع غیرفسیلی تا سال 2030 متعهد شد. منابع تجدیدپذیر، خصوصا انرژی خورشیدی اکنون 121 گیگاوات از 411 گیگاوات ظرفیت تولید برق هند را تشکیل میدهند که در زمان ملاقات نخست وزیر هند و صدراعظم آلمان در برلین، 113 گیگاوات بود.
اهداف هند در حوزه انرژی خورشیدی
با این حال نکته مبهم اما قابل توجهی در این پیشرفت وجود دارد. تا پایان سال 2022، هند در مجموع 63 گیگاوات ظرفیت انرژی خورشیدی نصب کرده بود. این نشان دهنده افزایش 14 گیگاواتی در طول سال بود، اما بسیار کمتر از هدف 100 گیگاواتی دولت بود. با توجه به اهمیت انرژی خورشیدی برای جاهطلبیهای هند، این ارقام ناامیدکننده بود. انتظار میرود از هدف 500 گیگاواتی هند برای سال 2030، 280 گیگاوات از انرژی خورشیدی تامین شود.
به گزارش اکونومیست ، بیشترین نمود این مشکل در کمبود پنلهای نصب شده روی پشت بامها است که دولت پیشبینی میکند 40 درصد از کل ظرفیت تولید برق از انرژی خورشیدی را تشکیل دهد. حتی با افزایش سرعت رشد ظرفیت کلی، نصب پنلهای خورشیدی روی پشت بام کٌند شده است. تنها 8گیگاوات از تولید برق خورشیدی هند در مقیاس کوچک است و بیشتر آن در بالای دفاتر و کارخانهها قرار دارد که نرخهای بالاتری را برای برق شبکه برخلاف منازل مسکونی پرداخت میکنند.
چرا هندیها از انرژی خورشیدی استقبال نکردند؟
سه عامل، هندیها را از پوشاندن خانههای خود با پنلهای خورشیدی منصرف میکند؛ اولین مورد این است که اکثر شهرهای هند، که ساکنان آنها به احتمال زیاد پول نقد و دانش فنی لازم را دارند، تقاضاهای زیادی در فضای پشت بام دارند. تعجب نکنید. در هند، پشتبامهای شهری معمولاً مملو از دیشهای ماهواره، مخازن آب و سایر لوازم است یا به عنوان فضای اجتماعی استفاده میشود یا حتی ممکن است صاحبخانهها روی آنها اتاقهای اضافی بسازند.
چه کسانی از انرژی خورشیدی بیشتر استفاده میکنند؟
یک مانع بزرگتر، کمبود منابع مالی مناسب برای تاسیسات انرژی تجدیدپذیر در مقیاس کوچک است؛ یک واحد خورشیدی 5 هزار واتی که برای تامین برق بیشتر خانهها کافی است، حداقل 250000 روپیه یا حدود 3000 دلار هزینه دارد. با این حال متوسط قبض ماهانه برق خانگی در بمبئی، شهری گران، به ندرت بیش از 5000 روپیه است. بدون تامین مالی جذاب، خانوارهای هندی انگیزه کافی برای سبز شدن ندارند!
شرکتهای انرژی نیز انگیزه کمی برای ترویج انرژی خورشیدی روی پشت بام دارند. این بر اساس نتیجه اندازهگیری کار میکند، که به موجب آن ارزش برقی که یک واحد پشت بام به شبکه عرضه میکند از صورتحساب خانوار کسر میشود. از آنجایی که خانوارهایی که احتمالاً پنلهای خورشیدی را نصب میکنند، آنهایی هستند که بالاترین قبوض را پرداخت میکنند، شرکتهای برق تمایل دارند این ترتیب را یک ضرر خالص در نظر بگیرند.
دولتهای مرکزی و ایالتی در حال آزمایش راههایی برای تنظیم مجدد انگیزههای پشت بامهای مناسبسازی شده برای انرژی خورشیدی هستند. هاریانا، ایالت کوچک در کنار دهلی، به ساختمانهای جدید نیاز دارد تا بخشی از برق خود را از آن تامین کنند. در جارکند، یک ایالت شرقی فقیر، دولت در نظر دارد یارانههای دولت مرکزی برای انرژی خورشیدی پشت بام را افزایش دهد تا آن را برای خانوارهای کم درآمد، رایگان کند. آشوینی سواین از مرکز تحقیقات سیاست، که اتاق فکری در دهلی است، میگوید که هند در حال توسعه چنین سیاستهایی است.
پنل خورشیدی هند از کجا تامین میشود؟
اگر خوشبینانه نگاه کنیم، ممکن است عامل دیگر عدم استقبال مناسب از انرژی خورشیدی در پشت بامهای هند، حمایتگرایی اقتصادی باشد. برای تقویت تولید داخلی، دولت تعرفه واردات 40 درصدی را بر پنلهای چینی وضع کرد و مقرر کرد که پنلهای مورد استفاده در اکثر پروژههای انرژی خورشیدی از فهرست تأییدشده پنلها و تولیدکنندگان پنل هندی تهیه شود. کاهش اتکای هند به چین در این زمینه عاقلانه به نظر میرسد. ناندیتا ساگال از توماس لوید، یک شرکت سرمایهگذاری با 434 مگاوات میدان خورشیدی در هند، میگوید که داشتن تولید داخلی قوی، ممکن است ظرفیت نصبی که هند پیشبینی میکند را آسانتر کند اما در حال حاضر، تولید داخلی همگام با تقاضا نیست.
وزیر نیرو، آر کی سینگ، پیشتر گفته بود که تامین پروژههای خورشیدی که با پنلهای داخلی تایید شدهاند، هفت سال طول میکشد. اما ما نمی توانیم هفت سال صبر کنیم. بنابراین دولت قوانین تدارکات خود را به مدت دو سال کاهش داد. به عبارت دیگر امکان واردات پنلهای انرژی خورشیدی از کشورهای آسیای جنوب شرقی که هند با آنها قرارداد تجارت آزاد دارد، فراهم شد. اما تعرفه پنلهای چینی همچنان باقی است!
نظرات