پینگ‌پنگ انتخاباتی لاریجانی و جلیلی
نخستین جدال لفظی انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ با توییت‌های علی لاریجانی و سعید جلیلی دو نامزد انتخابات خطاب به یکدیگر آغاز شد. ساعاتی پس از آنکه سعید جلیلی در واکنش به بخشی از اظهارات علی لاریجانی در توییتر تاکید کرد که «کشور با نمایش اداره نمی‌شود»، علی لاریجانی هم در توییتی خطاب به جلیلی او را «یار کمکی» در انتخابات خواند.
به گزارش تجارت‌نیوز ، دوئل انتخاباتی علی لاریجانی و سعید جلیلی کلید خورد؛ این دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری، در دو روز اخیر در توییتر به یکدیگر درباره برجام پاسخ دادند و به این ترتیب نخستین جدال لفظی انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ به‌صورت رسمی آغاز شد.
ساعاتی پس از آنکه سعید جلیلی، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری در واکنش به بخشی از اظهارات علی لاریجانی در کلاب‌هاوس، در توییتر تاکید کرد که «کشور با نمایش اداره نمی‌شود. اینکه دو جمله ساخته شود و همه با آن سرگرم شوند، مصداق کار نمایشی است»، لاریجانی به این جملات پاسخ داد.
علی لاریجانی هم در توییتی خطاب به سعید جلیلی که او را متهم به رفتارهای نمایشی کرده بود، جلیلی را «یار کمکی» در انتخابات خواند که سرنوشت مردم را به شوخی گرفته است. لاریجانی در توییتر نوشت: «احتراما باید عرض کنم مهم‌ترین دستاوردمان این بود که با اجماع ملی اجازه ندادیم اقلیت بی‌منطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتید که به‌عنوان یار کمکی آمدید تا ضعف‌های کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند.»
علی لاریجانی و سعید جلیلی هر دو در مقاطعی همزمان با دولت محمود احمدی‌نژاد دبیری شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشته و هرکدام در این دوره مسوول تیم مذاکره‌کننده ایران بودند.
علی لاریجانی که پس از پایان دوران ریاستش بر صداوسیما، همچنان عضو مجمع‌تشخیص مصلحت‌نظام و شورای‌عالی انقلاب فرهنگی بود، در خردادماه ۱۳۸۳ با حکم رهبر انقلاب به‌عنوان نماینده رهبری در شورای‌عالی امنیت ملی منصوب شد و کمتر از ۲ماه بعد، در مردادماه ۱۳۸۴ به‌عنوان دبیر شورای‌عالی امنیت ملی انتخاب شد.
در سال ۱۳۸۶ پس از چند‌بار درخواست لاریجانی برای استعفا از دبیری شورای‌عالی امنیت ملی، سرانجام این درخواست در مهرماه ۱۳۸۶ پذیرفته شد و مسوولیت ۲۶ ماهه او در این جایگاه، پایان یافت. همان زمان برخی منابع خبری، ماجرای استعفای او را به جدال محمود احمدی‌نژاد منتسب می‌کردند. همان ماه یعنی در مهر ۸۶، غلامحسین الهام، سخنگوی دولت محمود احمدی‌نژاد با اعلام خبر استعفای علی لاریجانی، سعید جلیلی را به‌عنوان دبیر شورای‌عالی امنیت ملی معرفی کرد. پس از آن، رهبر انقلاب در حکمی جلیلی را نماینده خود در شورای‌عالی امنیت ملی معرفی کردند.
فعالیت چند‌ساله سعید جلیلی در شورای‌عالی امنیت ملی آن زمان پررنگ شد که موضوع مذاکرات هسته‌ای را برعهده گرفت. در دوران مسوولیت او در مذاکرات، سه قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران ظرف بازه زمانی اسفند ۱۳۸۶ تا خرداد ۱۳۸۹ تصویب شد و به قرار‌دادن ایران ذیل فصل۷ ماده ۴۱ منشور ملل‌متحد در قطعنامه ۱۹۲۹ انجامید؛ این فصل از ماده ۴۱ منشور به معنی شناسایی ایران به عنوان یک کشور مخل و تهدیدکننده صلح و امنیت جهانی بود.
با این سابقه، آنچه جلیلی و لاریجانی را به دوئل لفظی در فضای مجازی واداشت، موضوع مذاکرات هسته‌ای و برجام است که لاریجانی در اظهاراتش در کلاب‌هاوس به آن اشاره کرده بود.
لاریجانی چه گفته بود؟
لاریجانی که در این گفت‌و‌گو «برجام» را «کار درستی» خوانده بود، در پاسخ به این سوال که چگونه بحث مهمی چون برجام در مجلس سابق در ۲۰ دقیقه به نتیجه رسید، توضیح داد: این موضوع نیاز به چشم‌بندی ندارد و بحث قطعنامه‌ها روشن بوده و کافی است مطالب آن خوانده شود.
او در ادامه از سعید جلیلی نام برد و گفت: شنیدم آقای‌جلیلی هم همین مطلب را گفتند که در زمان فلانی سه قطعنامه تصویب شده است و قطعنامه‌های دوره ایشان چیز مهمی نبوده است. کافی است متن قطعنامه‌ها را بخوانیم و موضوع عجیبی نیست.
مثلا قطعنامه ۱۹۲۹ که در خرداد ۸۹ تصویب شد به‌نظرم به اتفاق‌نظر کارشناسانی که در صحنه بین‌المللی حاضر بودند، جزو بدترین قطعنامه‌های شورای‌امنیت در طول تاریخ بود؛ یعنی تمام همکاری‌های بانکی، بیمه‌ای، شرکت کشتیرانی و حتی سپاه‌پاسداران را تحریم کردند. مهم‌تر آنکه به کشورها اجازه بازرسی از محموله‌های ایرانی در زمین، دریا و هوا را دادند که هم بازرسی و هم نسبت به انهدام آنها اقدام کنند یا قطعنامه ۱۸۰۳ بخش‌خصوصی، موسسات مالی و بانک‌های ایرانی را دچار تحریم کردند. این احتیاج به کاوش زیادی ندارد، اما قطعنامه‌هایی که قبلا تصویب شد از سنخ مشکلات مردم نبود و روی موضوع هسته‌ای و تجهیزات هسته‌ای و مسائل موشکی متمرکز بود و به بانک‌ها ارتباطی نداشت.
او ادامه داد: ما مجبور بودیم برای حل مساله هسته‌ای ایران مدتی پافشاری کنیم؛ چون روی زمین چیزی وجود نداشت. اینکه در سعدآباد، در بروکسل و پاریس عقب‌نشینی صورت گرفت، به این دلیل بود که ما یک زنجیره سانتریفیوژ نداشتیم. ما در فروردین سال ۸۵ توانستیم یک زنجیره سانتریفیوژ بسازیم که علنی و افتتاح شد.
لاریجانی در پاسخ به انتقادات درباره تصویب برجام در مجلس با رد تصویب این قانون در ۲۰ دقیقه نیز گفت: اگر کسی این‌قدر توانمند است که تصویب یک معضل مهم ایران و جهان را در ۲۰ دقیقه به سرانجام برساند، شایستگی بالایی دارد و به او رای بدهید؛ اما ماجرا این‌گونه نبود. معیشت مردم و تورم طاقت‌فرسا بر مردم نباید بازیچه بازی‌های سیاسی عده‌ای شود.
وی گفت: نمی‌توانستم مسائل مهم کشور را به‌خاطر امیال عده‌ای معطل بگذارم و جلوی تصمیم عاقلانه نظام را بگیرم. اگر برجام طرح خائنانه‌ای بود شورای‌نگهبان می‌توانست نگه دارد و به‌نظرم مساله عمیق‌تر است. لاریجانی درعین حال گفت: اگر برجام چیز نجسی بود چرا زیرش نمی‌زنند و می‌گویند باید اجرا کنیم؟ برجام در آن مقطع کار درست و دقیق نظام بود و الان هم باید برای نجات کشور تا جایی‌که می‌توانیم شرایط را برای یک تفاهم هموار کنیم. رئیس پیشین مجلس با تاکید بر اینکه حل این‌گونه مسائل احتیاج به تدبیر و روش خاصی دارد، تصریح کرد: با سخنرانی در نماز جمعه و داد و بیداد نمی‌توان آنها را حل
کرد. آنچه روی زمین و امور فنی داشتیم تا در مذاکرات دست پر را داشته باشیم؛ این تصمیم نظام بود و کار درستی هم بود و من هم قبول داشتم و حتما هم هزینه‌هایی داشت؛ اما می‌توانستیم آن را در مقاطعی حل کنیم تا این میزان هزینه به مردم تحمیل نشود و مشکلات مردم حل شود. وی ادامه داد: بعدها دیدم از دو کشور برزیل و ترکیه دعوت می‌کنند که به ایران بیایند و بعد شادی می‌کنیم که مشکل حل شد اما به فاصله دو هفته دوباره قطعنامه صادر شد؛ به این دلیل که عرصه بین‌المللی را نمی‌شناختند. اگر کسی بتواند موضوعی به این مهمی را که مشکلات اقتصادی مردم را حل کند، در ۲۰ دقیقه به نتیجه برساند به نظرم خیلی مدیر قوی است، حتما رای دهید.
دفاع از ظریف
لاریجانی همچنین در بخشی از این گفت‌و‌گو به دفاع از عملکرد محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه نیز پرداخت و گفت: من آقای ظریف را فرد بسیار توانایی در بحث دیپلماسی می‌دانم و شاید جزو بهترین وزرایی بودند که در مذاکرات خوب عمل کردند. ایشان فرد توانایی هستند و برخی فحاشی‌ها به ایشان را واقعا قبول ندارم.
منبع: دنیای اقتصاد
نظرات