روند مبارزه جهان با فقر

براساس تخمین‌های بانک جهانی و به گفته تحلیل‌گر اکونومیست، 1.9 میلیارد از مردم جهان در سال 1981 در فقر به سر می‌بردند. یعنی حدود 42 درصد از جمعیت دنیا، فقیر محسوب می‌شدند.

در مقابل در سال 2013، تنها 767 میلیون از مردم جهان فقیر بودند. این بدان معناست که اگرچه در این مدت جمعیت دنیا با سرعت تصاعدی در حال افزایش بوده است، اما نرخ ابتلا به فقر کاهش یافته و به 11 درصد رسیده است.

چین عمده‌ترین عامل روند سریع مبارزه با فقر بوده است. در سال 1981، حدود 88 درصد از مردم چین زیر خط فقر زندگی می‌کردند. این عدد در سال 2013، تنها 2 درصد بوده است.

اگرچه در دهه‌های اخیر، اقدامات مفیدی در زمینه ریشه‌کن کردن فقر انجام شده است، اما ادامه این روند با همان سرعت پیشین عملی به نظر نمی‌رسد.

ممکن است چین به زودی بتواند فقر را در کشورش ریشه‌کن کند. کشورهایی همچون اندونزی و ویتنام هم تا‌ به حال در این زمینه خوب عمل کرده‌اند. این امر باعث شده اکثر مردم فقیر دنیا در جنوب آسیا و همین‌طور صحراهای آفریقا متمرکز باشند.

در سال 2013، بیش از نیمی از مردم فقیر دنیا در آفریقا زندگی می‌کردند. از بین بردن فقر در این کشور کاری به مراتب دشوارتر است. هنوز هیچ سیستمی به منظور نظارت و کنترل رشد تصاعدی جمعیت در آفریقا در نظر گرفته نشده است. فقرای آفریقا معمولا با مبغلی بسیار کمتر از 1.90 دلار در روز زندگی می‌کنند.

اگرچه کشورهای جنوب آسیا همچون بنگلادش و هند، رشد اقتصادی معقول و متعارفی داشته‌اند، اما از سیستم‌های رفاهی بسیار ضعیفی برخوردارند. این بدان معناست که حتی اگر درآمد مردم این کشورها بالاتر برود، کاهش جمعیتی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، کار دشواری است.

یکی از مهم‌ترین اهداف توسعه پایدار سازمان ملل، کاهش نرخ ابتلا به فقر و رساندن آن به 3 درصد تا سال 2030 است. اما به نظر می‌رسد این امر با توجه به وضعیت کشورهای جنوب آسیا و آفریقا، غیرممکن باشد.