ظریف در داووس گل کاشت / آنهایی که در قضیه کرسنت ۱۸ میلیارد دلار به کشور ضربه زدند خواهان محاکمه ظریف هستند
روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان «ظریف در داووس گل کاشت» به حملات اخیر تندرو‌ها به محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیس‌جمهور، خصوصاً بعد از حضور وی در داووس تمرکز کرده است.
این روزنامه در این زمینه نوشت: ایران، شرایط خاص و بسیار حساسی دارد. مشکلات داخلی و خارجی برای همه روشن است و می‌باید انسجام و التزام کامل در حکومت، دولت و قشون با ملت وجود داشته باشد تا از چندپارگی و فرسودگی جلوگیری شود.
چند مثال می‌زنیم تا دانسته شود چگونه برخی گروه‌ها و افراد مدعی، درکی از مشکلات کشور و مصائب ملت ندارند و می‌کوشند اراده معیوب خود را به عنوان راه حل و اعجاز برای مدیریت داخلی و خارجی جا بزنند.
نخستین مورد، اقدامات قضایی اروپایی‌ها در توقیف اموال و املاک ایران در قلب اروپاست که در زمره مهمترین شرکت‌ها و پایگاه‌های اقتصادی دولت ایران بوده و در حقیقت اموال غیر منقول تمامی مردم ایران محسوب می‌شود. حکم بدوی دادگاه بین‌المللی و احکام بعدی و اجرا شدن آن، سندی است که از آشفتگی و اِعمال نفوذ افراد لاقید و بی مسئولیت در مدیریت کشور حکایت دارد. کسانی بوده و هستند که سال‌های دراز، مانع تراشی کرده و خسارت و زحمت افزوده‌اند، اما به هیچ احد و نهادی پاسخگو نیستند و از انقلاب و نظام و مردم طلبکارند.
پس ناترازی و ورشکستگی هم در این شرایط طبیعی است. وقتی یک قرارداد نفتی و گازی با ابعاد و اهمیت کرسنت، بازیچه چنین رقابت فرساینده و زیانباری در سیاست می‌شود و سال‌های سال در هزارتوی ادعا‌ها و توجیهات نامستند گم می‌شود، چگونه می‌توان بازگشت، یا از عوارض آن کاست و جلوی ضرر و زیان را گرفت؟
حالا همین اشخاص که در یک برآورد ساده، بدون توجه به خسارات سیاسی و قضایی و فرسایش منابع و از دست دادن فرصت در بازار استراتژیک و مهم خلیج فارس، هجده میلیارد دلار به ملت و مملکت ضرر زده‌اند، برای رد گم کردن، فریاد برآورده‌اند که دکتر ظریف باید محاکمه شود و داستان‌های سریال گاندو را برای هم بازگو می‌کنند تا ساده لوحان باور کنند و به جای مطالبه آن خسارات، از این مرد خدوم یک خائن بسازند.
سیاستشان هم مثل فیلمسازی و برنامه‌های مبهوت کننده آنهاست که به فرزانگان مملکت کفن و آگهی ترحیم می‌دهند. اینها می‌خواهند حضور موفق معاون راهبردی رئیس جمهوری در دشوارترین مجمع و آزمون جهان، دیده نشود و فهم و سهم نازل آنها از سیاست، مورد مقایسه قرار نگیرد.
در این دوران حساس، کشور‌های بزرگ جهان در مجامع بین‌الملل، خاصه در داووس می‌کوشند صدای منافع ملی باشند. گفتگوی صریح، هوشمندانه و قدرتمند ظریف در برابر فرید زکریا که از برجسته‌ترین تحلیلگران سیاسی در امریکا و جهان است، دفاعی جانانه از ایران بود. او نشان داد که انتخابات در ایران اهمیت دارد و نیرو‌های مقاومت به ایران علاقه دارند، اما تعلق ندارند. حمایت و کمک ما نیز محصول همین مودت است.
او از شکیب عقلانیِ حاکمیت در برابر دختران برازنده و بانوان گرامی وطن و جلب حرمت و احترام ایشان به درایت سخن گفت تا توطئه‌های اپوزیسیون برانداز خارجی خنثی شود و ایران عزیز ما را در کنار طالبان و تکفیری‌های بنیادگرا و سلفی‌های خشک اندیش قرار ندهند.
دکتر ظریف در مصاحبه درخشانش با زکریا، به تمامی اتهامات و ادعا‌ها علیه ایران پاسخ مدلل داد و روایتی برای افکار عمومی و سیاستگران و رسانه‌های مهم بین الملل بیان کرد؛ بیانی دقیق و متفاوت از شعار‌های عامه پسند که به هیچ وجه با مواضع رسمی کشور زاویه و تفاوتی نداشت. روشن است و تجربه و تاریخ به ما می‌گوید که از این تسلط دیپلماتیک و هنر سخنوری در عرصه جهانی، شعارپیشگان و هیاهوگران احساس خطر کرده‌اند.
به نظر می‌رسد که روش و مبنای مخالفان دولت پزشکیان، همان کار‌های سابق است تا برنامه‌های دولت، معلق و پروژه‌های راهبردی، معوق بماند. آنها روی نقاط قوت دولت خاک می‌ریزند و با اِبراز وجود در رسانه‌ها و شبکه‌های دستوری و غیر حقیقی، موج‌های منفی ایجاد می‌کنند. علاوه بر آن همایش‌های پرهزینه با جماعتی از افراد پای کار برگزار می‌کنند.
سالهاست این جماعت برای دستگاه امنیتی و انتظامی کشور شناخته شده هستند و کمابیش اهل سیاست و رسانه هم افتخار آشنایی با ایشان را دارند. اما از بخت بدشان، هم مردم آگاه‌تر هستند، هم وضع منطقه و دنیا عوض شده و هم منابع کشور آنقدر نیست که با ریخت و پاش و پروژه و صدور مجوز و ممیز، کاسبی کنند. اینها ذیل کاسبان بزرگ قرار دارند که از تحریم و انزوای ایران سود‌های کلان برده و با تعریف و تحمیل پروژه‌های بزرگ و کم بازده یا بی سرانجام، کشور را در مهمترین زمینه ها، به ویژه سوخت و انرژی و آب، دچار ناترازی کرده‌اند.
این همه همایش سالنی و نمایش خیابانی که غالبا در خیابان‌های یکطرفه و بن بست بوده، همواره بدون مجوز و با تسهیلات و تنقلات از سوی همین اقلیت‌های طلبکار و ناپاسخگو انجام گرفته و می‌گیرد. از تعیین تکلیف برای دولت‌های دیگر تا دخالت در امور مردم، از ورزش تا ناخن و آرایش و غیره، و این همه سازمان‌ها و نهاد‌ها و شورا‌های مختلف و مدارس متعدد و امثالهم با ردیف بودجه‌های سالانه؛ اما هیچ کس نباید بپرسد که چرا دستاورد شما موجب جذب مردم و تألیف قلوب جوانان نشده و نه در فرهنگ و نه در سیاست، همراهی اکثریت را ندارید. به جای تقابل با مردم، قدری تعامل کنید و به جای این همه شعار و ظهورات خیابانی، به دولت برگزیده تشریک مساعی کنید تا کشور از دست انداز‌ها بگذرد و همه رستگار شویم.
نظرات