فونیکس - هدر اخبار
کد مطلب: ۲۳۶۶۳۳

ارتقا سطح تکنولوژی، لازمه رقابت‌پذیری فولاد ایران

ارتقا سطح تکنولوژی، لازمه رقابت‌پذیری فولاد ایران

تکنولوژی فاینکس FINEX یکی از تکنولوژی‌های جدید مورد استفاده در برخی از کشورها برای تولید فولاد است که کاملا منطبق با شرایط ایران است و باید مورد توجه قرار گیرد.‌

امروزه یکی از مهم‌ترین مباحث روز دنیا در حوزه فولاد، ارتقا بهره‌وری است که ارتباط مستقیم با قیمت تمام شده دارد. به طور کلی، پارامترهای زیادی بر قیمت تمام شده فولاد تاثیرگذار هستند اما قبل از همه اینها در هر کشور می‌بایست تکنولوژی متناسب با منابع آن کشور مورد استفاده قرار گیرد تا بتواند قیمت تمام شده را تحت تاثیر قرار دهد.

به گزارش تجارت‌نیوز ، ایران به دلیل دارا بودن منابع عظیم گاز و سنگ آهن، بیشتر از تکنولوژی احیا مستقیم و کوره قوس برای تولید فولاد استفاده می‌کند.

در حالیکه در کشور چین به دلیل دارا بودن منابع غنی زغال سنگ، بخش اعظمی از فولاد خود را از روش کوره بلند تامین می‌کنند. به صورت کلی، هر کشوری با در نظر گرفتن مزیت‌های موجود در کشور خود به انتخاب تکنولوژی بهینه جهت تولید فولاد می‌پردازد.

یکی از تکنولوژی‌های جدید مورد استفاده در برخی از کشورهای دنیا که کاملا منطبق با شرایط ایران است تکنولوژی فاینکس (FINEX) می‌باشد.

این روش فولادسازی اولین بار توسط شرکت POSCO در کره جنوبی طراحی و به مرحله اجرا رسید. این روش که به جای کک و گندله مستقیما از سنگ آهن هماتیتی کم عیار و پر عیار و زغال سنگ حرارتی استفاده می‌کند نظر بسیاری از فولادسازان دنیا را به خود جلب کرده است.

یکی از بزرگترین مزایای این روش، حذف کارخانه گندله‌سازی و کک‌سازی است. این امر موجب کاهش هزینه حمل نیز شده که تأثیر بسزایی در کاهش قیمت تمام شده فولاد دارد.

با محاسبات انجام شده می‌توان گفت صرفه جویی در سرمایه گذاری اولیه یا CAPEX روش فاینکس نسبت به روش‌های کوره قوس و کوره بلند حدود 30 درصد و در هزینه‌های جاری یا OPEX بین 10 درصد تا 15 درصد است.

از طرف دیگر، نکته‌ای که سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی (ایمیدرو) و همچنین وزارت صنعت، معدن و تجارت باید مد نظر قرار دهند این است که بهتر است با تعیین تکلیف مجوزهای کاغذی متقاضیان به استقبال از طرح‌هایی که اولا در کنار آب هستند و ثانیا از تکنولوژی‌های روز دنیا در تولید فولاد از قبیل فاینکس بهره می‌برند، بروند.

باید این حقیقت را پذیرفت که واحدهای فولادی با ظرفیت 200 الی 300 هزارتنی هیچ توجیهی چه از بعد فنی و چه از بعد اقتصادی در صنعت فولاد ایران ندارد. فقط با ادغام این واحدها می‌توان جلوی زیان‌دهی و یا تعطیلی آن‌ها را گرفت.

در مجموع، پیشنهاد می‌شود با جذب سرمایه داخلی و خارجی برای راه اندازی 5 واحد 2 میلیون تنی جمعا به ظرفیت 10 میلیون تن با تکنولوژی نوین (ترجیحا فاینکس) در چابهار و یا سواحل مکران برنامه‌ریزی شود تا هم از احداث واحدهای غیر اقتصادی و کوچک 200 الی 300 هزار تنی جلوگیری به عمل آید و هم قطب صادراتی فولاد کشور از مرکز به جنوب که به دریاهای آزاد متصل است، منتقل شود.

در عوض واحدی که خواسته یا ناخواسته در مرکز کشور قرار گرفته است به جای پرداختن هزینه‌های گزاف حمل و نقل جهت صادرات در درجه اول به تامین نیاز داخل بپردازد.

منبع: فارس

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.